سه شنبه, 02 مرداد 1403

 



حسابداری پیمان های بلند مدت

مقدمه

یکی از مقوله های حائز اهمیت در حسابداری،اندازه گیری سود هر دوره مالی است.توجه کافی

به این مقوله،ما را قادر خواهدساخت تا اصل تطابق رابه نحوی مناسب رعایت نموده وهزینه ها را در دوره ای شناسایی کنیم که درامدهای مرتبط با ان مورد شناسایی قرار گرفته اند.دلیل

اهمیت زمان بندی شناخت درامد این است که صورت سودوزیان شرکت،نتایج عملیات را فقط

برای یک دوره ی مالی گزارش می کند.معیار شناخت درامد کمک می کند تا انقطاع زمانی

مناسبی در هر دوره رعایت شود.بدین ترتیب درامدها نشان دهنده جریان های ورودی حاصل از

عملیات بوده که در نهایت به جریان نقدی مثبت ورودی برای شرکت منجر خواهند شد که با

مقایسه ی ان ها از یک دوره به دوره ی دیگر،استفاده کننده قادر به ارزیابی بهتر فعالیت ها

ودر نهایت جریان های نقدی اتی واحد تجاری خواهدبود.

از جمله مهم ترین نوع درامدهای چند دوره ای،فعالیت در قالب پیمان های بلند مدت است که

عمده ی کاربرد ان در شرکت های پیمانکاری است.

پیمان های بلند مدت پیمانی است که برای طراحی،تولید یا ساخت یک دارایی منفرد قابل ملاحظه

یا ارائه ی خدمات منعقد می شودو مدت زمان لازم برای تکمیل پیمان عمدتا بیش از یک دوره

ی مالی به طول انجامد.طیف شرکت هایی که در این قالب فعالیت می کنند بسیار گسترده است.

انواع پیمان های بلند مدت

انواع پیمان های بلند مدت را می توان به شرح زیر طبقه بندی نمود:
1-بیمان بر اساس واحدبها:انجام پیمان توسط پیمانکار براساس مبلغ معینی که برای هر واحدکار پیشنهاد شده است.مثلا هرمتر عملیات خاکبرداری.
2-پیمان مقطوع:پیمان بلندمدتی که به موجب ان،پیمانکار با یک مبلغ مقطوع برای کل پیمان یا یک نرخ ثابت برای هر واحد موضوع پیمان که در برخی از موارد ممکن است براساس موادی خاص مشمول تعدیل قرارگیرد،توافق می کند.
3-پیمان امانی(پیمان با حق الزحمه مبتنی برمخارج):این نوع پیمان در ان علاوه بر مخارج مجازی که توسط پیمانکار در طول اجرای طرح تحمیل شده،درصدمعینی نیز به وی پرداخت می شود.
4-پیمان براساس موادودستمزد:مشابه پیمان امانی است.در این حالت پیمانکار توافق می کند در ازای انجام عملیات موضوع پیمان،دستمزد مستقیم با نرخ ساعتی معین،قیمت مواد ومصالح وسایر مخارج تحمیل شده را از کارفرما دریافت دارد.
5-پیمان مدیریت اجرا:در این حالت پیمانکار تنها وظیفه ی مدیریت اجرای طرح را عهده دار بوده و در ازای ان حق الزحمه دریافت می کند وتمام مخارج طرح به استثنای هزینه ی مدیریت ان به عهده ی صاحبکار می باشد.

مفاهیم اولیه ی حسابداری پیمان های بلند مدت

استاندارد شماره ی 9ایران،معیارهای شناخت مندرج در مفاهیم نظری گزارشگری مالی را جهت

تعیین زمان شناخت درامد وهزینه های پیمان به عنوان اقلام صورت سود وزیان به کار می

گیرد.مهم ترین موضوع در حسابداری پیمان های بلندمدت این است که بتوانیم جهت تخصیص

کل درامدها و مخارج پیمان الگوی زمانی مناسبی تدوین کنیم.پیش از اغاز این مهم،لازم است

نگرش استاندارد را نسبت به درامدها و مخارج پیمان بدانیم.

درامدپیمان

طبق بند 7استاندارد شماره ی 9 ایران،درامد پیمان باید در برگیرنده ی موارد زیر باشد:

الف:مبلغ اولیه ی درامد که در پیمان مورد توافق قرار گرفته است؛

ب:تغییر در میزان کار پیمان،ادعا وسایر دریافت های تشویقی در ارتباط با عملیات پیمان:
1.تا میزانی که احتمال رود این موارد منجر به درامد گردد،و
2.این موارد را بتوان به گونه ای قابل اتکا اندازه گیری کرد.

مخارج پیمان

طبق بند 12 استاندارد شماره ی 9 ایران،مخارج پیمان باید مشتمل بر موارد زیر باشد:

الف.مخارجی که مستقیما با یک پیمان مشخص مرتبط است؛

ب.مخارجی که بین پیمان ها مشترک بوده وتسهیم ان به پیمان های جداگانه امکان پذیر است؛

ج.سایر مخارجی که به موجب مفاد پیمان مشخصأ قابل مطالبه از کارفرما است.

شناسایی سود در پیمان های بلند مدت
1.روش کارتکمیل شده
2.روش درصدتکمیل پیمان(درصد پیشرفت کار)
3.روش شناخت درامد به میزان مخارج قابل بازیافت

روش کار تکمیل شده:در این روش پیمانکار باید تمامی مخارج پیمان ومبلغ کارکرد صورت

وضعیت موقت کارها در طول دوره ی اجرای طرح را به ترتیب در حساب پیمان در جریان

پیشرفت و حساب صورت وضعیتهای تایید شده ثبت کند. حساب پیمان در جریان پیشرقت معادل

جساب کار در جریان ساخت در شرکت های تولیدی است.

روش کار تکمیل شده طبق استانداردهای حسابداری ایران واستاندارد بین المللی حسابداری

پذیرفته شده نیست،مگر انکه پیمان در طول یک سال تکمیل شود.

روش درصد تکمیلی پیمان:نحوه ی اعمال حساب بابت ثبت مخارج پیمان و مبلغ کارکرد صورت

وضعیت موقت کارها در این روش همانند روش کار تکمیل شده است. تفاوت روش درصد

تکمیل پیمان با روش کار تکمیل شده در شناسایی بخشی از صورت ناخالص براوردی کل پیمان

در هر دوره ی مالی،به تناسب میزان پیشرفت ان تا پایان هر دوره میباشد.

طبق بیانیه انجمن حسابداران رسمی امریکا در صورتی که معیارهای اتکا پذیری ماحصل پیمان

محقق شود،شرکت ملزم است از روش درصد پیشرفت کار استفاده نماید.

روش مخارج قابل بازیافت:نحوه ی ثبت مخارج واقعی پیمان،صورت وضعیت های تایید شده

ومبالغ دریافتی از کارفرما دراین روش،همانند روش های پیش گفته بودهو تفاوت ان در مبلغ

سود ناخالص دوره است.

افشا در ترازنامه

طبق بند35 استاندارد شماره نه ایران،پیمان های بلندمدت را باید به شرح زیر در ترازنامه افشا کرد :

- مازاد درامد شناسایی شده ی انباشته ی پیمان برمبالغ دریافتی و دریافتنی بابت پیشرفت کار تا

تاریخ ترازنامه باید به عنوان مبلغ قابل بازیافت پیمان طبقه بندی گردد و به طور جداگانه تحت

سرفصل حساب های دریافتنی منعکس شود.

- پیش دریافت پیمان (یعنی بخشی از مبالغ دریافتی توسط پیمانکاد که مربوط به ان تا تاریخ

ترازنامه انجام نشده است )باید در فصل پیش دریافت ها در ترازنامه منظور شود.

- مخارج تحمیل شده ی انباشته پس از کسر مبالغ هزینه ی شناسایی شده ی انباشته(خالص

بهای تمام شده)و کسر زیان های قابل پیش بینی،به عنوان مانده ی پیمان های بلندمدت طبقه

بندی و به طور جداگانه تحت سرفصل پیمان های در جریان پیشرفت در ترازنامه منعکس گردد.

- مازاد ذخیره ی زیان های قابل پیش بینی بر مخارج تحمیل شده ی انباشته(پس از کسر مبالغ

هزینه شناسایی شده انباشته)باید به عنوان ذخیره ی زیان های قابل پیش بینی طبقه بندی و

تحت سرفصل ذخایر در ترازنامه منعکس شود.

- مبلغ سپرده های کسر شده ی قابل استرداد،از قبیل سپرده ی حسن انجام کار وسپرده ی بیمه

باید تحت سرفصل حساب های دریافتنی در ترازنامه منعکس شود.

افشا در صورت سودو زیان

طبق بند39استاندارد شماره ی9 ایران،صورت سود و زیان باید این موارد را به طور جداگانه

منعکس کند:

الف. درامد شناسایی شده ی دوره(درامد پیمان).

ب. هزینه ی شناسایی شده ی دوره(بهای تمام شده ی پیمان)،شامل هزینه ی شناسایی شده ی

پیمان ظی دوره و زیان قابل پیش بینی شناسایی شده طی دوره.

نويسنده : مونا فرخ سیر

این کاربر 37 مطلب منتشر شده دارد.

به منظور درج نظر برای این مطلب، با نام کاربری و رمز عبور خود، وارد سایت شوید.