طراحی داخلی طراحی داخلی گروهی از کارهای مختلف را توصیف می کند که در عین حالی که مرتبط با پروژه میباشد مرتبط با تبدیل آن به تنظیمات موثر برای طیف وسیعی از فعالیت های انسانی است.
طراح داخلی کسی است که چنین پروژه هایی را انجام دهد. طراحی داخلی حرفه ای چند بعدی است که شامل توسعه مفهومی، ارتباط با ذینفعان پروژه و مدیریت و اجرای طرح است. در لغت نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده است: "هنر یا عمل برنامه ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان.طراحی داخلی (Interior Design) که به عنوان یک حرفه، یک هنر و یک صنعت در دنیا شناخته شده، بهینه سازی فضاهای داخلی ساختمان ها به منظورانجام فعالیت های روزمره یعنی زندگی و کار است. بخش اعظم عمر ما در فضاهای داخلی بناها سپری می شود تاریخچه حرفه ای طراحی داخلی در گذشته، فضای داخلی به طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده می شد.حرفه طراحی داخلی نتیجه ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده ای شده است که ناشی از توسعه فرآیندهای صنعتی است.پیگیری استفاده موثر از فضا، کاربر رفاه و طراحی عملکردی به توسعه حرفه ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده است دکوراتور داخلی ساختمان و طراح داخلی حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه های انجام شده توسط یک طراح داخلی به طور گسترده ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده می شود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.
دکوراتور داخلی واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده است.به آن دسته از دست اندرکاران گویند که که در تنظیم داخلی در سبک های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال : ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می دهد تمرکز بر جنبه های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالبگیریهای و قاب سازی، طراحی دارد. طراح داخلی جامعه طراحان داخلی امریکا(ASID) طراح داخلی را چنین تعریف می کند: " متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش های رسمی کسب کرده است."طراح داخلی مستلزم آن است که تاکید بر برنامه ریزی، طراحی کاربردی و استفاده موثر از فضا که در این حرفه وجود دارد، در مقایسه با تزئین فضای داخلی بیشتر باشد.طراح داخلی می تواند پروژه هایی که شامل تنظیم فاصله های طرح اولیه را در داخل یک ساختمان و همچنین پروژه هایی که نیاز به درک درستی از مسائل فنی مانند آکوستیک، نور، دما، و غیره دارند را انجام دهد.اگرچه یک طراح داخلی ممکن است لایه ای از فضا را بسازد، وی ممکن نیست فضارا بدون داشتن تصویب یک معمار بسازد. به همین دلیل است که بسیاری از طراحان داخلی تمام تحصیلات خود را برای یک معمار خوب شدن می گذرانند.طراح داخلی ممکن است مایل به تخصصهایی از انواع طراحی داخلی برای توسعه دانش فنی خاص به آن منطقه باشد.
طراحی مجتمع های مسکونی طراحی داخلی اقامتگاه خصوصی است. بازرگانی طراحی تجاری دربرگیرنده طیف گسترده ای از تخصص های زیر است: خرده فروشی : شامل مراکز خرید، فروشگاه، فروشگاه تخصصی، تجارت و نمایشگاه های تجسمی است.
برند تجسمی و فضایی : استفاده از فضا به عنوان یک رسانه به بیان نام تجاری شرکت ها شرکت : طراحی دفتر شرکت برای هر نوع کسب و کار بهداشت و درمان : طراحی بیمارستان ها، امکانات کمک های زندگی، ادارات پزشکی، دفاتر دندانپزشک، امکانات روانپزشکی، آزمایشگاه ها، امکانات پزشکی ویژه مهمان نوازی و تفریح : شامل هتل ها، متل ها، تفرجگاه ها، کافه ها، رستوران ها، باشگاه های سلامت و چشمه های معدنی، و غیره رسمی و سازمانی : ادارات دولتی، موسسات مالی (بانک ها و تعاونی های اعتباری)، مدارس و دانشگاه ها، آرایشگاه ها، امکانات مذهبی و غیره مراکز صنعتی : ساخت و امکانات آموزشی و همچنین امکانات صادرات و واردات دیگر مناطق دیگر این تخصص عبارتند از : طراحی نمایشگاه و موزه، طراحی رویدادها (از جمله مراسم ها، کنوانسیون ها و کنسرت)، تئاتر و طراحی با کارایی، طراحی در تولید فیلم و برای تلویزیون .
آموزش و پرورش مسیر های مختلفی وجود دارد که فرد می تواند تبدیل به یک طراح داخلی حرفه ای شود. همه این مسیرها شامل نوعی از آموزشها است.کار کردن با یک طراح حرفه ای موفق، روش غیر رسمی آموزش است و قبلا شایعترین روش آموزش و پرورش بوده است. شرایط کاری طیف گسترده ای از شرایط کار و فرصت های شغلی داخل طراحی داخلی وجود دارد.شرکت های بزرگ و کوچک اغلب طراحان داخلی به عنوان کارمند در ساعت منظم استخدام مینایند.
درآمد طراحان داخلی با توجه به کارفرما و تجربه و شهرت فردی انها متفاوت است.برای پروزه های مسکونی طراحان داخلی خودکار عمل می کنند و درآمد هر یک از انهامعمولا هزینه هر یک ساعت به علاوه یک درصد از کل هزینه مبلمان، روشنایی، آثار هنری، و دیگر عناصر طراحی است.
سبک های داخلی در تلویزیون طراحی داخلی یک جنگ تلویزیونی در انگلستان شده است؛ برنامههای عمومی دکوراسیون داخلی شامل ۶۰ دقیقه دوباره سازی در ITV تغییر دادن اتاقها و فروش خانهها در کانال۴. معماران داخلی معروفی که در شکل گرفتن این برنامهها کار می کنند از جمله لیندا بارکر و لارنس لیولین-برون . در ایالات متحده شبکه TLC برنامههای عمومی با عنوان فضاهای تجاری را پخش می کندکه برنامه ای با ساختاری شبیه به برنامههای در انگلیس دگرگونی در اتاقها است.
چاپ و روی اینترنت مستند مجلات طراحی داخلی داخل خانه ها، مبلمان، لوازم خانگی، منسوجات و معماری معمولا در یک قالب بسیار خاص و یا درست میشوند . همچنین ممکن است از کافه ها، خانه های تاریخی، زندگی سازگار با محیط زیست باشند . هر مطلبی یا نشریه اغلب به عنوان "چگونه به" عمل می کند و طراحان داخلی را همان اندازه که به استیلها و دکورها راهنمایی میکند به آنها میگوید به روز باشند و آنها را از اخبار روز طراحی داخلی و آخرین روندها مطلع می کند. طراحان داخلی برجسته ساختمان دکوراتور های طراح داخلی ساختمان اولیه دیگر:
• سیبیل کولفکس
• دراپر دوروتی
• پیر فرانسوا لئونارد فن تاین
• سیری موآم
• السی دی ولف بسیاری از طراحان داخلی مشهور قرن بیستم هیچ دوره تخصصی ندیدند.خواهر پریشی، دنینگ رابرت و وینسنت فورکید، جویس کری، ویرسلر کلی، استفان بودین، جفری ژرژ، امیلیو تری، کارلوس د بستیگویی، پتروزینو نینا، مونگیاردینو لورنزو، بلبل دیوید هیکس، کریس وولز و بسیاری دیگر از نوآوران روند تنظیم جهان در طراحی و دکوراسیون بودند. کارها و اثرها
• انجمن طراحان داخلی آمریکا
• معماری
• طرح
• موسسه طراحی داخلی بریتانیا
• روانشناسی روانشناسی محیط زیست و طراحی داخلی
• دوره های معماری داخلی
• بانک عکس طراحی داخلی
• مقررات طراحی داخلی در ایالات متحده
• روانشناسی روانشناسی محیط زیست و طراحی داخلی
• مقررات طراحی داخلی در ایالات متحده
• رنگ شهرهای 100 سال آینده پروژه جدید شهر شناور دبی ایده ساخت شهرهای شناور چیز جدیدی نیست و مدتی است که ذهن بشر امروز را مشغول خود ساخته است، افزایش جمعیت دنیا و کمبود زمین برای سکونت و هزاران عامل دیگر باعث و بانی چنین طراحیها و ایدهها میباشد، این ایده که Lilypad نام دارد توسط Vincent Callebaut طراحی شده است شهری شناور میباشد که چشمها را خیره میسازد نورپردازی کاربردها و ویژگیها بخش عمدهای از تاثیرگذاری تصویر، ناشی از کار نورپردازی آن است. نورپردازی توسط مدیر فیلمبرداری انجام میشود، اما کاملا با نظر کارگردان. در سینما، نورپردازی چیزی فراتر از نورتاباندن به اشیا، فقط برای نمایاندن آنها است. بخشهای روشنتر و تیرهتر درون قاب به ساختهشدن ترکیببندی هر نما کمک میکنند و به این ترتیب نگاه ما را به اشیا و کنشهای خاص معطوف میدارند. یک لکه که نور بیشتری دریافت کرده، میتواند چشم بیننده را به یک نکته مهم جلب کند، در مقابل، سایه جزئیات را پنهان میکند یا تعلیق ایجاد میکند درباره اینکه چه چیزی ممکن است در آنجا، در پشت سایه باشد. نورپردازی کمک میکند تا بافتها جلوهگر شوند: خطوط یک صورت، ظرافت تار عنکبوت، بافت زبر چوب، درخشندگی یک قطعه جواهر و... همچنین نورپردازی به ترکیببندی کلی نما شکل میدهد. نورپردازی میتواند حس ما از شکل و بافت اشیای نمایش داده شده را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال اگر به توپی از پهلو نور بتابد یک نیم دایره خواهیم دید و اگر از جلو به آن نور بخورد، گرد به نظر خواهد رسید. سایه یکی از مسائل بسیار مهم در نورپردازی سایهاست، زیرا سایهها به شدت میتوانند به حس فضا کمک کنند. دو نوع مهم سایه وجود دارد که هر دو در ترکیب بندی سینمایی نقش مهمی دارند:
سایه پیوسته (Attached Shadow): هنگامی که بخشی از یک شی، جلوی تابش نور، بر بخش دیگر آن را بگیرد سایه ایجاد شده، سایه پیوستهاست. برای مثال وقتی در اتاق تاریکی رو به روی شمعی میایستید، بخشهایی از صورت و بدنتان در تاریکی قرار میگیرد. این پدیده سایه پیوستهاست.
سایه افکنده (Cast Shadow): در همان مثال شمع، بدن شما جلوی تابش نور را میگیرد و سایهای روی دیوار پشتی ایجاد میشود، این سایه، سایه افکندهاست. شدت کیفیت نورپردازی به شدت نسبی نور بستگی دارد. به این ترتیب دو حد نورپردازی داریم: نورپردازی سخت: همان طور که از نامش نیز پیداست، نورپردازی را سخت گویند که در آن از نورهای شدید استفاده میشود. برای مثال در طبیعت، آفتاب ظهر نور سخت ایجاد میکند. در نورپردازی سخت، سایهها کاملا مشخص و تند هستند و بافتها و کنارههای تیز ایجاد میشود. نورپردازی نرم: در نورپردازی نرم، روشناییها پخشیده هستند و شدت نور به نسبت نورپردازی سخت کمتر و ملایم تر است. برای مثال نور آسمان ابر آلود، نرم است. در این نورپردازی، خطوط و بافتها کمی نرم، پخشیدگی نور بیشتر و تضاد ملایم تری بین نور و سایه وجود دارد. جهت جهت نورپردازی، بر مسیری اشاره میکند که نور به شی میتابد.
این مسیرها عبارت اند از:
نور جلویی: نوری که از رو به رو به سوژه میتابد. نور پشتی: این نور از پشت موضوعی که قرار است فیلم برداری شود به آن میتابد و میتواند در زوایای مختلف از پشت بتابد برای مثال مستقیم، از بالا، از پهلو و.... نور پشتی اگر همراه دیگر نورها نباشد اثری ضد نور دارد و سوژه را تاریک و تیره میکند. همچنین این نور کمک میکند خطوط مرزی مشخص شوند و سوژه از پس زمینه جدا شود.
نور پایین: نوری که از جلو و از پایین به سوژه میتابد برای مثال کسی که در کنار آتش نشسته و نور آتش از پایین چهره او را روشن میکند. از آنجا که نورپردازی از پایین، چهره را تحریف میکند، ممکن است برای خلق وحشت از آن استفاده شود. نور بالا: نوری که از جلو و از بالا به سوژه میتابد. این نور اگر بر چهره بازیگر بتابد استخوان بندی صورت او را به خوبی نشان میدهد، به همین خاطر هر گاه فیلم ساز بخواهد حالت چهره و حس موجود در چهره بازیگر، نمایان شود از این نور استفاده میکند. جهاتی که در اینجا گفته شد جهات اصلی هستند. کمی تغییر زاویه میتواند، جهات نوری دیگر و در نتیجه کاربردهای بیشتر ایجاد کند.