The Effects of Music on Exerise
By Len Kravitz, Ph.D.
From the introduction of aerobic dance in the early 70's, it has generally been regarded that the music accompaniment to exercise provides an important beneficial effect to the exercise experience. Many health and fitness instructors regard the addition of music to exercise similarly to an ergogenic aid, with the removal of music or an inappropriate selection of music as a sure bet to an unsuccessful class. However, it may come as a surprise that scientific evidence has conflicting results when it comes to investigating the effects of music on exercise performance. In this article, a research review of the literature will be presented and discussed, exploring the following:
1) the effects of music on respiration and heart rate,
2) the effects of different types of music on physical strength,
3) the effects of music and rhythmic stimuli in the rehabilitation of gait disorders
4) the effects of music on endurance performance,
5) the effects of rhythmic accompaniment upon learning fundamental motor skills
6) the influence of music elements on aerobic fitness
Effects of Music on Respiration and Heart Rate
The effects of music on respiration and cardiac activity have been of particular focus to researchers due to the value of these physiological parameters to health and disease prevention. The ability to control cardiac activity may be desirable in the treatment of various heart conditions. However, much of the early research on the physiological response to music has been rejected by researchers because of poor research designs, inadequate procedures, and limits of the equipment (Dainow, 1977) . In a well-designed study, Ellis and Brighouse (1952) noted that respiration rate increased significantly with the onset of jazz music and tends to return to pre-music levels with the cessation of music. Heart rate was only moderately effected by the introduction of the music. The average heart rate is between 72-80 beats per minute while music tempos may range from 70 to 170 beats per minute. A review of studies indicates that heart rate tends to only moderately follow the music; increasing in response to fast music and decreasing in response to slow music (Dainow, 1977) . Dainow cites several investigations that actually show any type of music (sedative or stimulative) will show a moderate increase in heart rate. Much of this increase in heart rate by all types of music can be explained due to the fact that music does produce some kind of emotional effect, thus increasing the heart rate.
Application: The research applications suggest that fitness teachers may benefit their students by playing music that in many ways depicts the intensity of the upcoming workout as students enter the workout room. In this way, the increases in respiration and moderate increases in heart rate from the music will better prepare the students for the forthcoming workout.
Effects of Different Types of Music on Physical Strength
Surprisingly, only one investigator has thoroughly conducted research comparing the influence of stimulative music, sedative music, and silence (no music) on measured grip strength (Pearce, 1981) . Subjects were 33 male and 16 female undergraduate students randomly assigned to the order of the three types of stimulation (stimulative, sedative, and silence). Analysis indicated that listening to sedative music decreased strength significantly when compared to stimulative music and silence. However, no statistical significant difference was seen between stimulative music and silence.
Application: It appears that sedative music may actually decrease a person's muscular fitness potential training ability. This is congruent with early pioneering research that shows muscle tension can be altered by choice of music: stimulating music increasing muscle tension with sedative music decreasing muscle tension (Sears, 1957) . Although more research is needed, the lack significant difference in strength comparing stimulative music to silence suggests that personal trainers would be well-advised in surveying their clients as to their perceived best workout environment (with or without music accompaniment).
The Effects of Music and Rhythmic Stimuli in the Rehabilitation of Gait Disorders
Neuromuscular and skeletal disorders may seriously affect the quality of a person's life by limiting a person's daily functioning capacity and impeding mobility. Research has steadfastly demonstrated that external auditory cues, such as rhythmic music and percussion pulses favorably affects coordinated walking and proprioceptive control (Rudenberg, 1982; Staum, 1983) . It has been suggested that the music or auditory stimuli improves gait regularity due in part to the use of the beat, which helps individuals to anticipate the desired rate of movement.
Application: Many health and fitness professionals are currently working with the physically challenged, due to neuromusuclar or orthopedic disorders. The use of music and auditory stimuli can be advocated to enhance a person's gait and gross motors skills, leading to increased stability and mobility of the clients.
The Effects of Music on Exercise Performance
Studies investigating the effects of music on exercise performance have revealed inconsistent data. Music accompaniment has been shown to improve muscular endurance in the performance of junior high students doing sit-ups (Chipman, 1966) and college women doing push-ups (Koschak, 1975) , while it did not enhance the running speed of female youth (Leslie, 1967) . In contrast, college-aged males and females were able to walk farther and with less effort when exercising to music as compared to no music (Beckett, 1990) . In a well-designed study, Schwartz, Fernhall and Plowman (1990) investigated the effect of music on submaximal bicycle performance with untrained college men and women. Music exhibited no significant influence on any physiological variable measured (aerobic capacity, ventilation, respiratory exchange ratio, heart rate, and blood lactates). In addition, the psychological perception of effort was not altered with or without the music stimulus, although subjects felt they performed better with the music. Another investigation of submaximal intensity walking/jogging on a treadmill showed that subjects had longer times to exhaustion when listening to slow, soft music as compared to loud fast music (Copeland & Franks, 1991) .
A possible explanation to some of the discrepancies seen in these studies can be attributed to subject bias. In some studies the subjects were aware of the purpose of the study, which may have led them to try to "help the researcher." In studies involving music, "blinding" the subjects as to the purpose of the study will most likely improve the internal validity (see Reading and Enjoying Research) of the study.
Application: The practical application of this research is indirect. Research is unclear at this point as to the physiological effects music may have on exercise performance. New, well-designed and controlled studies are warranted. However, more important to the health and fitness educator is the exercise adherence of his/her students to the physical activity programs. Music in many ways may improve a person's enjoyment and compliance to a fitness program, therefore ensuring long-term benefits, such as enhanced quality of life and reduction of risk to coronary heart disease and other causes of death.
The Effects of Rhythmic Accompaniment Upon Learning Fundamental Motor Skills
In a rather large study with over 600 boys and girls in grades 1 through 6, Beisman (1967) compared basic motor skills such as throwing, catching, climbing, balancing, dodging, bouncing, and striking learned to music and no music. In all grade levels and in both genders, students learned the motor skills better, as demonstrated by performance tests, with the rhythmic accompaniment. In the discussion the author noted that the music produced a relaxed and enjoyable atmosphere for the students to learn.
Application: This study supports the value of music in teaching motor skills that many elementary physical education instructors and teachers are aware of from their empirical experience.
The Influence of Music Elements on Aerobic Fitness
Information obtained from 70 college students (35 males and 35 females) enrolled in an aerobic dance class indicated that 97% of the students felt (perceived influence) that the music affected their performance during aerobic activity (Gfeller, 1988) . Respondents identified the following factors which influenced their aerobic performance: music style (97%), rhythm [beat] (94%), tempo (96%), lyrics (77%), volume (66%), mood (37%), and melody (17%). A strong correlation between male and female responses indicated that gender is not a particularly important factor to consider when selecting music for an aerobic activity.
Application: Although the results of this study are best generalized to college-age students, some applications seem appropriate. The results of this study support previous research that indicates that music benefits students from a motivational standpoint (Nelson & Finch, 1963) , although not always from a physiological perspective. Subjects emphasized the role that mental attitude was enhanced as compared to physical skill. Also, the results of this study indicate that musical taste of the class (kids, seniors, boomers, college students, etc.) should be a consideration when selecting music for the aerobic activity. The preferred music may facilitate focus on the music or other external stimuli rather than the discomforts that often accompany strenuous exercise. Thus, music also has the capability to evoke pleasant associations, possibly masking unpleasant stimuli (such as heavy breathing associated with exertion) or serve as a distraction to internal feelings associated with discomfort (Boutcher & Trenske, 1990) . It should be noted that the exact neurological effects of music on pain or discomfort are not understood. However it has been clearly demonstrated that music can reduce factors contributing to pain and discomfort such as stress, tension, and anxiety (Maslar, 1986) .
Summary and Conclusions
The review of original research on the relationship between music and exercise may verify what many of you already know from practical experience. This does not lessen the importance of the research, it actually helps to validate the knowledge and experience of you, the applied professional. The following are some interpreted summary statements and conclusions from this review article.
1. One valuable way an aerobic fitness instructor can use music in the teaching arena is as a pre-class stimulus. The majority of the studies suggest that music may significantly increase respiration rate and moderately elevate heart rate, preparing the student for the anticipated workout.
2. Personal trainers should be very attuned to the background music playing as their clients workout. Slower, sedative music decreases a person's muscular fitness potential. Many persons may actually prefer a silent atmosphere, where there are no musical distractions, even of a stimulative quality.
3. Health and fitness professionals working with persons affected by orthopedic and neuromuscular disorders may achieve superior results in improving gross motor skills, such as walking, with the accompaniment of music or rhythmic stimuli in the rehabilitation process.
4. Although performance may or may not be enhanced by the addition of music to the workbout, subjects regularly report that they felt their performance was better with the music accompaniment. Therefore, music may directly improve a person's enjoyment and fulfillment of the physical activity, leading to greater exercise compliance; a worthwhile objective for any fitness educator.
5. Boys and girls in grades 1 through 6 appear to learn basic motor skills such as throwing, catching, climbing, balancing, dodging, bouncing, and striking better when taught with rhythmic accompaniment.
6. Music appears to provide a motivational construct to exercise, positively affecting the mental attitude of the students. Music style, rhythm and tempo are factors that significantly influence the aerobic activity. Therefore, care of selection of music for the population (kids, seniors, ethnic groups, boomers, etc.) should be taken to maximize the teaching experience.
7. Music may evoke pleasant associations, while masking unpleasant stimuli (such as rapid breathing associated with exertion). It may also serve as a distraction to some internal feelings, possibly associated with discomfort. Accordingly, students may be able to endure the challenges of progressive overload of exercise with the music providing a pleasurable environmental stimuli. As a practical application, it would behoove the instructor to play the type of music universally agreed by the class as the most motivating during the challenging parts of the workout (e.g., standing leg toning, power work on the step, or sprint drills on the slide, etc.).
8. As our industry moves towards a more holistic approach of exercise for the mind, body, and spirit, perhaps we will learn new ways to incorporate music to achieve these ends.
References:
Beckett, A. (1990). The effects of music on exercise as determined by physiological recovery heart rates and distance. Journal of Music Therapy, 27, 126-136.
Beisman, G. L. (1967). Effect of rhythmic accompaniment upon learning of fundamental motor skills. Research Quarterly, 38, 172-176.
Boutcher, S. H., & Trenske, M. (1990). The effects of sensory deprivation and music on perceived exertion and affect during exercise. Journal of Sport and Exercise Psychology, 12, 167-176.
تاثير موسيقي در ورزش
ورزش در هزاره جديد
ورزش در هزاره جديد فراتر از امري تشريفاتي و يا نوعي سرگرمي است، شركت در ورزش يك امر انساني است و براي تمامي انسانها در هر سني جهت رسيدن به زندگي سالم كاملاً ضروري و لازم است. ورزشها از بازي و فعاليتهاي بدني گرفته تا ورزشهاي رقابتي سازمان يافته نقشي مهم در تمام جوامع دارند، ورزش براي رشد و نمو يك كودك حياتي است. ورزشها ارزشهاي اصولي مانند همكاري و احترام متقابل را آموزش مي دهند و باعث ارتقاء سلامتي و كاهش بيماريهاي احتمالي مي شوند. ورزش بعنوان يك نيروي اقتصادي وارد، برجسته و اشتغال زا موجب توسعه منطقه اي شده، انسانها و جوامع را گرد هم آورده و پلي بين فرهنگ ها و گونه هاي نژادي برقرار مي كند .
ورزش بعنوان يك وسیله ضروري براي حل بسیاري از تقابل هاي موجود با توسعه و صلح در جهت دستيابي به اهداف هزاره كمك مي كند. ورزش در تمامي اشكال فعاليت جسماني به آمادگي جسماني ، سلامت رواني و عقلاني و تقابل هاي متفاوت اجتماعي كمك مي كند . اين امر شامل بازي هاي جهاني ، بومي و سنتي ، تفريحات و ورزشهاي رقابتي يا انگيزشي سازمان يافته اتلاق مي شود.تاثيرموسيقي هنگام ورزش کردن برکودکان)بازي(
موسيقي ميتواند يک عامل محرک براي ما در هرلحظه از زندگي باشد.در ابتدا ما نمي توانيم سبک خاصي را به کودکانمان تحميل کنيم ولي پيشنهاد ما اين است که از موسيقي هايي که محرک هاي خوبي هستند در هنگام ورزش کردن استفاده کنيم، به عنوان مثال سبکTechno سبک خوبي براي اين کار مي باشد. چرا اين سبک از موسيقي را پيشنهاد مي کنيم؟ زيرا شدت و سرعتTempo اين سبک ناخودآگاه ما را به حرکت درمي آورد و اين حرکات را اگر ما فرم و نظم خاصي به آنها دهيم حرکات فرميک و يا ورزشي مي توانيم نامگذاري کنيم که تعداد آنها و فرم صحيح شان بايد مشخص باشد تا انرژي زيادي از ما هدر نرود و خستگي بعد از اين حرکات به جاي شادابي براي ما باقي نماند. اگر هرروز صبح در کنار فرزندانمان ورزش کنيم و آنها را به اين امر عادت دهيم که فقط روزانه با موزيک 30 دقيقه ورزش کنند، بعد ازيک مدت سيستم بدن به اين برنامه روزانه عادت مي کند و اين عادت موجب سلامتي بدن مي شود که در آينده آن شخص نشان داده مي شود. صبح ها ازموسيقي براي کودکانمان استفاده کنيم و حس حاکم بر فضايي که آنها دوست دارند را برايشان ايجاد کنيم، اگر ما بتوانيم ورزش را در اين برنامه روزانه قرار دهيم يک برنامه تقريبا کامل را براي آنها درست کرده ايم.
بازي بويژه در نزد كودكان به هرگونه فعاليت بدني مفرح و گروهي اتلاق مي شود كه اغلب بدون ساختاري خاص و فارغ از قوانين است.
تفريح
تفريح از بازي سازمان يافته تر است و در حالت عمومي منحصر به فعالیتهاي بدني در اوقات فراغت مي شود. ورزش از تفريح هم سازمان يافته تر بوده و قواعد و ضوابطي دارد و به شكل مسابقه برگزار مي شود. شايان ذكر است بازي، تفريح جسماني و ورزش همگي فعالیتهايي هستند كه آزادانه براي لذت و شادماني انتخاب مي شوند.
فوايد مشاركت در ورزش
مشاركت در ورزش فوايد جسماني بارزي دارد و باعث افزايش توان مردم براي زندگي طولاني و سالم، ارتقاء سلامتي ، افزايش اميد به زندگي و كاهش احتمالي بيماريهاي مهمي از جمله بيماريهاي قلبي ، ديابت و سرطانهاي خاص مي شود . ورزش داراي فوايد اجتماعي رواني بسياري از قبيل ترويج هم گرايي اجتماعي ، آموزش روشها ، مكانيسم هاي پيروز شدن و نيز كاهش افسردگي مي باشد.
ورزش به مثابه فرهنگ
ورزش به مثابه فرهنگ است و هنر بخش مهمي از فرهنگ و شكوه و ماندگاري آن را مي سازد . هنر ، ورزش را مجسم مي سازد و با جذابيت هنري مردم بيشتر به ورزش جذب مي شوند و جشنواره هاي ورزشي توام با موسيقي و ساير هنرها و آداب و رسوم و فرهنگ ملتها نقش مهمي در تعامل بين فرهنگ ها و مبادلات فرهنگي ايفا مي كند.
ورزش و موسيقي
در مورد ورزش و موسيقي سابقه آن بيشتر به بازيهاي بومي ، محلي و سنتي و رقص هاي آئيني باز مي گردد و در همه اعصار ما شاهد ارتباط تنگاتنگ بين ورزش و موسيقي و هنر بوده ايم . در فرهنگ ايراني ورزش به ويژه در شكل ورزش باستاني آميخته با هنر و ادب و موسيقي بوده است و ضرب مرشد ريتم ورزش را شكل داده است و ورزشكاران با ضرب مرشد به وجد آمده و در جهت تقويت قواي جسمي و روحي خود كوشيده اند . ورزش باستاني بعنوان ميراث فرهنگي مشترك ما و مردم منطقه است. ورزش باستاني در افغانستان به نام ضرب و ميل معروف است . اين ورزش در افغانستان علاوه بر ضرب با سازهاي محلي ديگري اجرا مي شود . در كشتي هاي محلي باچوخه در خراسان و يا كشتي هاي سنتي در گيلان و يا در مراسم چوب بازي در استان فارس، همواره شاهد آميختگي فعاليتهاي ورزشي با موسيقي از گذشته هاي دور در كشورمان بوده ايم.
پژوهش و موسيقي
پژوهش ها نشان مي دهد كه ورزشكاران از شنيدن موسيقي در حين انجام ورزش و حركات ورزشي و تمرينات فيزيكي لذت مي برند . خواه این موسيقي با شور و حال زياد باشد و يا يك نوع موسيقي آرام ، بسياري مواقع مشاهده مي شود كه ورزشكاران در طول انجام حركات تمريني و ورزشي از گوشي هاي يك واكمن صداي آن را مي شنوند . شنيدن موسيقي برايشان رضايت بخش و آرامش دهنده است. بسياري از ورزشكاران بر این باورند كه موسيقي در دستيابي به آرامش و راحتي آنان (ريلكسيشنRelaxation ) به آنها كمك مي كند. همانگونه كه در تمرينات ايروبيك و يا هوازي مدرن شاهد هستيم اين تمرينات با استفاده از ريتمهاي مناسب و لازم براي بازدهي يكنواخت در عملكرد ورزشي موثر است. نظير چنين برنامه هايي را مي توانيد روزانه در برنامه هاي صبحگاهي و نرمش صبحگاهي تلويزيون مشاهده نماييد.
موسيقي سرعت ورزشكاران و كيفيت بازده آنها ارتقاء مي دهد
برخي بر این باورند در يك جلسه تمريني با موسيقي سرعت ورزشكاران و كيفيت بازده آنها ارتقاء پيدا مي كند. سوال اينجاست آيا موسيقي واقعاً تا این حد سودمند است ؟ به منظور اثبات این موضوع يك تيم پژوهشي در دانشگاه ايالت Southern Connecticut تحقيقي را بر روي 12 نفر از اعضاي تيم بسكتبال پسران اين دانشكده شروع كردند.
در این آزمايش نمونه ها مي بايست روي تردميل به قدري بدوند تا با صرف و تحليل انرژي آنها سرعت فعاليت قلبشان نهايتاً به حدود 90 – 85 درصد در سه حالت مختلف برسد.
در اولين حالت : ورزشكاران به موسيقي شاد و پرتحرك و شلوغ راك گوش كردند.
در حالت دوم : ورزشكاران به صداي محيطي كه در آن مسابقه بسكتبال برگزار مي شود گوش دادند
در حالت سوم : هيچ نوع موسيقي و صدايي پخش نشد.
نتيجه : در حالت اول كه ورزشكاران به موسيقي شاد و پرتحرك گوش مي دهند موجب مي شود نيرو و توانايي آنها افزايش يافته و راحت تر مسير ناهموار را بدوند.
بهرحال ، در هر سه حالت فوق ، انرژي و تلاش مصرفي و سرعت فعاليت قلب يكسان بوده است. این وضعيت نشان دهنده این است كه موسيقي احساس فشار را راحتتر و يا ميزان استرس عروق قلبي را كاهش نمي دهد.
با این حال مدت زماني كه ورزشكاران مي توانستند در حين گوش دادن به موسيقي شاد و پرتحرك روي تردميل بمانند و به دويدن ادامه دهند حدود 4 دقيقه بيشتر از زماني بود كه به هيچ نوع موسيقي گوش نمي دادند. این تاثير موسيقي از نظر آماري آن چنان واضح نبوده ، مگر زماني كه این نوع آزمايش از ميان تعداد زيادي از ورزشكاران گرفته شود.
موسيقي طول مدت تمرين و استقامت را افزايش مي دهد
موسيقي شاد و پرتحرك و شلوغ تاثير فيزيولوژيكي ظاهري روي ورزشكار ندارد، اينطور بنظر مي رسد كه طول مدت تمرين و استقامت را افزايش مي دهد و احتمالاً در ورزشكاران احساس توانايي و قدرت بيشتري بوجود مي آورد و موجب ميشود تا به تحليل انرژي و نيروي خود توجه نكنند.
قابل ذكر است آزمايشي متناقض با مورد نامبرده شده در Connecticut در دانشگاه Newcastle استراليا انجام شد كه نتيجه اين آزمايش حاكي از آن بود و كه موسيقي مي تواند ميزان فعاليت عروق قلبي را افزايش دهد و ليكن لزوماً موجب افزايش تناسب حركات ظاهري و استقامت نمي شود.
پژوهش دانشگاه Newcastle استراليا
آزمايشي كه در دانشگاه Newcastle انجام شد در يك دوره ده ساله بر روي تاثيرات موسيقي بر فعاليتهاي فيزيكي انجام شد . بررسي ها حاكي از آن بود كه موسيقي شاد و تند (Fast-Tempo) موجب موارد زير گرديد:
1-ميزان خريد را در يك سوپر ماركت افزايش داد.
2-سرعت جويدن آدامس را در ميان مشتريان يك كافه تريا افزايش داد.
3-وضعيت ظاهري و حركتي كودكان آسيب ديده ذهني بهبود بخشيد.
4-ميزان فعاليت در اتاقهاي طراحي معماري را افزايش داد.
مطالعات محدودي در زمينه اين موضوع كه " آيا موسيقي بر بهبود اجراي ورزشكاران تاثير مي گذارد؟ " انجام شده است. در دانشگاه Newcastle آزمايش ديگري بر روي 20 نفر از دانشجويان آن دانشگاه انجام شد كه به موسيقي پرضرب راكFast-Tempo rock) ) كه توسط گروهي بنام Underworld ضبط شده است گوش دادند. در اين پژوهش دانشجويان هنگامي كه به موسيقي شاد و پر تحرك گوش مي دادند مي بايست عمل بشين پاشو را به صورت قدرتي در زمان 30 ثانيه انجام دهند.
گروه 20 نفره دوم قبل از 30 ثانيه بشين و پاشو فقط تصور ذهني داشتند و هيچ نوع موسيقي براي آنها پخش نشد.
نتيجه اين تحقيق نشان داده است كه نتيجه عملكرد گروه اول بهتر بوده است.
تحقيقات در دانشگاه Newcastle نشان مي دهد كه موسيقي مي تواند تاثير آرام بخشي قبل از انجام حركات فيزيكي و مصرف انرژي داشته باشد ، همچنين زماني كه با تصور ذهني مناسبي همراه شود، تاثير تحريك كننده اي بر فعاليت سيستم عروق قلبي خواهد داشت.
بهرحال شواهد و مدارك محكم معدودي وجود دارد كه هنگامي كه ورزشكاران قبل از انجام حركات ورزشي به موسيقي گوش فرا دهند اثرات آرام كننده و يا بشاش كننده آن موجب ترفيع و افزايش كيفيت نمايشها و حركات ظاهري شود.
تحقيق جديد دانشگاه Connecticut اثبات كرده كه چنانچه در طول زمان انجام تمرين و ورزش، ورزشكار به موسيقي گوش دهد كيفيت بازدهي كار آن بالا مي رود. ورزشكاراني كه در طول انجام تمرينات در يك جلسه ورزش به موسيقي گوش مي دهند، نهايتاً در مسير درستي قرار مي گيرند.
موسيقي ايراني مجموعه اي غني از ملودي هاي باستاني
در مورد موسيقي ايراني بايستي اشاره كرد اين موسيقي به مجموعه بسيار غني از ملوديهاي باستاني ايران اتلاق مي شود كه خواستگاه آن فرهنگ و تمدن سرزمين ايران بوده است. اين ملودي ها از ديرباز و از كهن ترين ادوار تاريخي حداقل 3500 سال قبل از ميلاد به روش سينه به سينه به طور فرهنگ شفاهي از نسلي به نسل ديگر منتقل شده است در جريان اين انتقال از تحولات اجتماعي ، سياسي و اقتصادي زمان خود تاثير پذيرفته است.
در اواخر دوران قاجار توسط خاندان فراهاني علي اكبر فراهاني وپسرانش ميرزا عبدالله و ميرزا حسين قلي موسيقي ايراني سازماندهي و بر اساس پيوند هم خانوادگي و ملاحظات فني در قالب هفت دستگاه وپنج آواز و تعداد زيادي گوشه ( 200 الي 400 ) تحت عنوان رديف تدوين شده است. اين رديف با عنوان رديف سازي بنام راويان خود مثل ميرزا عبدالله، ميرزا حسين قلي ، موسي خان معروفي و علي اكبرخان شهنازي شناخته مي شود كه اصلي ترين رپراتور آموزشي موسيقي ايراني محسوب مي گردد. موسيقي ايراني بمعناي واقعي در اصل موسيقي است كه در شكل بديع و خلاق برگرفته و ملحم از رديف بوسيله هنرمندان ناب و راستين اجرا و توليد مي شود. (سنت و موسيقي ايراني – عين الله مسيب زاده)
ضرورت تدوين ومعرفي علمي موسيقي زورخانه اي
يكي از نيازهاي موجود ورزش كشور با توجه به شكل گيري فدراسيون بين المللي ورزش باستاني موضوع استاندارد سازي ورزش باستاني است و در اين خصوص لازم است اساتيد و هنرمندان موسيقي ايراني درخصوص تدوين و معرفي علمي موسيقي زورخانه اي اقدام نمايند و پژوهش در اين زمينه يكي از نيازهاي مهم خواهد بود كه در اين خصوص از همكاري هنرمندان استقبال مي نماييم
موسيقي درماني: موسيقي درماني چيست؟
در يونان قديم ارتباط نزديكي بين موسيقي و شفا وجود داشت. اين همبستگي به يكي از خدايان يونان «آپولو» شخصيت و شكل داده است. آپولو هم خداي موسيقي و هم خداي طب بود.يونانيان معتقد بودند كه امراض نتيجه عدم هارموني در وجود فرد است و موسيقي با قدرت روحي و اخلاقي خود مي تواند با برگرداندن هارموني و نظم در بدن سلامتي را براي فرد مورد استفاده به ارمغان آورد.پژوهش هاي انجام شده، نشان مي دهد كه غده تالاموس به عنوان مهمترين غده در مغز انسان محرك هاي صوتي را به وسيله سيستم هاي عصبي دريافت و در كنار حافظه و تخيل به آنها پاسخ مي دهد.غده هيپوفيز نيز كه از غده تالاموس فرمان دريافت مي كند به محرك هاي صوتي موزون پاسخ مي دهد، موجب بروز ترشحاتي مي شود كه نتيجه آن آزادسازي ماده آرام بخش به نام آندروفين خواهد بود. با توجه اينكه مهمترين اثر ماده مزبور، تسكين درد در انسان است به سادگي مي توان به ارزش موسيقي درماني كه عملا موجبات آزادسازي ماده آندروفين كه علاوه بر تسكين درد، موجبات انبساط و شادي را در انسان فراهم مي سازد، پي برد. تحقيقاتي كه توسط كولن در سال هزار و نهصد و نود و دو در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان «سنت جرج» لندن صورت گرفته، نشان مي دهد كه موسيقي به ميزان قابل توجهي در تسكين و تقليل وضعيت بحراني بيماران كه در بخش آي ـ سي ـيو بستري بوده اند تاثير داشته است.زيرا ثابت شده است كه سيستم اعصاب انسان به محرك هاي موزيكال پاسخ مثبت مي دهد. موسيقي درماني يك فرآيند فعال است. در موسيقي درماني، ما انتظار داريم كه موسيقي ما را در برگرفته و در تمام وجودمان جريان پيدا كند. يادتان باشد كه از قوه تخيل مغز استفاده كنيد. به خاطر داشته باشيد: «انرژي در پي انديشه مي آيد» هر جا كه فكر باشد انرژي هم وجود دارد. براي بهتر گوش كردن به موسيقي دو مطلب را به خاطر بسپاريد:
يك. صداي موسيقي در حدي باشد كه شما با آن راحت هستيد.
دو. خودتان را تسليم موسيقي كنيد.
در اينجا به كاربرد مواردي چند از موسيقي درماني اشاره مي شود:
كاربرد موسيقي درمانيبراي كمك به افراد عقب مانده با حركات ريتميك موزيكال مي توان مهارت در هماهنگي هاي حركتي را بهبود بخشيد، اشعار آوازهاي مخصوص را مي توان نوشت كه از طريق آن مراحل و روش هاي مهارت هاي خودياري مثل لباس پوشيدن و مسواك زدن را ياد بگيرند و به خاطر بسپارند. موزيك تراپيست ها، براي اينكه برنامه هاي درماني و روش هاي مؤثر براي در حال جريان ايجاد كنند، بايد برنامه ريزي دقيقي را به كار گيرند.
جريان برنامه ريزي شامل چهار مرحله كلي است:
يك. تعريف مشكل درمانجو يا زمينه نياز آن (سنجش)
دو. فراهم كردن هدفي براي درمانجو كه به رفع مشكل يا نياز او كمك كند.
سه. برنامه ريزي مناسب فعاليت هاي موزيكي
چهار. تكميل روش ها و فعاليت ها و ارزشيابي واكنش هاي درمانجو
مشاهدات و تجربيات اخير نشان داده است كه كاربرد موسيقي در درمان ناتواني هاي يادگيري اشخاصي كه آسيب هاي شنوايي دارند، اشخاصي كه آسيب هاي بينايي يا آسيب هاي گفتاري دارند، مورد استفاده قرار مي گيرد.
تكنيك شناخته شده، درمان آوازي ملوديك
اين تكنيك، در اوايل دهه هفتاد ميلادي به عنوان يك روش ترميمي براي بخشي از مسائل گفتاري بزرگسالان زبان پريش به وجود آمده است. در اين روش جملات كوتاه در نمونه هاي ساده آهنگين، با آواز خوانده مي شود. به موازاتي كه بيماران عبارات و جملات را ياد مي گيرند، آهنگ ها كمرنگ تر و محو مي شوند، اين روش بر پايه اين نظريه قرار گرفته كه وقتي نيم كره سمت چپ، آسيب مي بيند مي توان به وسيله اغراق در آواز (ريتم، با تأكيد بيان كردن و جملات ملوديك) با كمك نيم كره راست مغز، تكلم را كمك، تحريك و تسهيل كرد.
كاربرد موسيقي درماني در درمانمعلوليت هاي ارتوپدي
بنابر نظر «رودنبرگ» (هزار و نهصد و هشتاد و دو) از موسيقي مي توان در چند منظور درماني براي معلولين ارتوپدي استفاده كرد:
يك.كاهش حواس پرتي
دو.رهايي از تنش ها و حساسيت هاي شديد
سه.تقويت تمرين هاي عضلاني
چهار.افزايش احساس ارزش شخصي
فعاليت هاي مختلف موسيقي درماني مي تواند جهت بهبود وضعيت مفاصل و ماهيچه ها و افزايش هماهنگي حركات آنها كمك كرد. مثلا نواختن سازهاي انتخاب شده با شيوه هاي مخصوص مي تواند تحرك و استقامت مفاصل را افزايش دهد و با هماهنگي قسمت هايي از بدن را بهبود بخشد. مثلا نواختن پيانو براي حركت و خم كردن و كشش انگشت ها و از ريتم سازها براي افزايش دامنه حركات و منبعي براي الگوهاي حركتي.از نواختن ساز دهني براي كنترل بهتر دست ها و هماهنگي آن با دهان و تقويت ظرفيت هاي حياتي مي توان استفاده كرد. يكي ديگر از منافع يادگيري نواختن ساز براي معلولين، احساس كاميابي و رضايت است.نواختن ساز، احساس ارزش شخصي را افزايش مي دهد و اگر به صورت گروهي نواخته شود، رشد اجتماعي شان تقويت خواهد شد.
كاربرد موسيقي درماني در درمان سالمندان
سالمندي معمولا با درجاتي از زوال كاركرد جسمي و ذهني همراه است. كه اين درجات در افراد مختلف متفاوت است. بيشتر افراد مسن خصوصا آنهايي كه در خانه هاي سالمندان زندگي مي كنند، علائمي از اختلالات فكري و بدني دارند. بسياري از سالمندان مشكل پزشكي مانند بيماري هاي قلبي، ديابت، سرطان و يا فشارخون دارند. به علاوه عده اي نيز به دلايل عاطفي دچار افسردگي و تنهايي مي شوند.
موسيقي درماني مي تواند در زمينه تقويت كاركرد جسمي و روحي اين افراد مؤثر واقع شود. به عنوان مثال موسيقي همراه با تمرينات و ورزش هاي روزانه، مي توان احساس دردي را كه غالبا توأم با اين ورزش هاست از ذهن دور ساخته و يا انگيزه و محرك لازم را براي شركت در انجام اين قبيل ورزش ها و فعاليت هاي حركتي فراهم كرد. دست زدن نشاط انگيز و موسيقي ريتميك مي تواند ورم مفاصل انگشتان را صاف كند، اعتماد به نفس او را افزايش داده و انرژي مثبت را در اينگونه افراد تقويت كند. مهم است به خاطر بسپاريم كه موسيقي مورد علاقه سالمندان مانند ديگر اقشار مردم دامنه وسيعي دارد. علاقه آنها متناسب با سنشان تغيير مي كند. معمولا افراد مسن به آهنگ هاي معروفي كه در دوران جواني حوالي سنين هجده تا بيست و پنج سالگي گوش مي دادند، علاقه نشان مي دهند.
نظرات