The Balloon Race

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط محمد اسفندیاری

بازدید: 1134

IN THE NAME OF GOD

THE BALLOON RACE Where`s Tim? Aunt Hilda asked. What She doing? He S in his bedroom, Said Libby. He` S reading a book about aeroplanes. But it S Saturday, Aunt Hilda said. He Can`t stay in his room all day. Go and play outside the house. It`s a lovely day. Listen to this, said Uncle Mick. There` s a balloon race today. It` s near Mr King`s farm. Let`s go and watch. (NEWS PAPER) ROMSEY NEWS BALLOON RACE TODAY There is a big balloon race today near Romsey. Twenty hot-air balloon are flying from Romsey to Brighton. The race starts at ten o`clock and … Come on, Tim, said Libby. There`s a balloon race today. It`s at Mr king`s farm, and… I can` t walk to Mr King` s farm, Tim said. It`s a long way. Yes, I know, Libby said. But we, re going in Uncle Mick`s car. Come on! The two children walked slowly out of the house. Tim was eleven and his sister Libby was nine. They were good friends. They lived with their aunt and uncle, and went to a small school in Romsey. Tim did not like school. He a bad leg and the other boys sometimes laughed at him. Libby was always very angry. Why do they laugh at you? She asked Tim. It, s my leg, said Tim. I can` t run, and I can` t play football, and I can`t ride a bicycle. Sometimes Tim was very sad. There were a lot of people in the field at Mr king` s farm. And there were balloons everywhere. There round balloons and square balloons. They were red and blue, green and black, yellow, white and brown, pink and grey… Look at that! , Uncle Mick said. They` re beautiful, Libby said. Do you like them, Tim? Yes, but I like aeroplanes better. They` re faster, said Tim. Come on, Libby. Let` s go end look at the balloons. Be careful, said Aunt Hilda .And don’t touch anything. But Tim and Libby did not listen to her. The children walked slowly across the field. They looked at two or three balloons. Then Tim looked at Libby. Let`s go up in one of the balloons, he said. Oh Tim yes! Said Libby. But how can we do that? I know. Said Tim. Listen. He talked quietly to his sister. Libby laughed. Tim we can`t do that, she said. Oh yes, we can, said Tim .Come on. Aunt Hilda and Uncle Mick stayed near the car and watched the balloons. Uncle Mick looked at the sky. The weather`s good, he said. Look. The race is starting now. The balloons are going up. Where are the children? Asked Aunt Hilda. I can`t see them. I don` t know, Uncle Mick said. They were… Oh no! Said Aunt Hilda. Look! Tim and Libby are under the basket of the red and blue balloon. Stop them, Mick! Stop them! JUMP! Shouted Uncle Mick IoudIy.no shouted Aunt Hilda. DON`T JUMP! You`re too high. Oh, Tim, Libby … Aunt Hilda closed her eyes. The red and blue balloon was five…ten…fifteen meters above the ground. People shouted and pointed. Hold on! They shouted to Tim and Libby. Help them! They shouted to the men in the red and blue balloon. But the man in the balloon did not see them. Libby! Shouted Tim. Are you Ok? Hold on to the rope. I AM holding on. said Libby .It`s a long way down, Tim. What… HELP! Shouted Tim loudly. PLEASE HELP US! The men in the basket looked down .Hey! He said. What are you….? Wait! Hold on! First he pulled up Libby`s rope, and she climbed into the basket. Then he pulled up Tim`s rope, and Tim climbed in. The men was very, very angry. Who are you? And what are you doing in my balloon? He shouted. Tim and Libby did `not look at the men .Can we come with you to Brighton, please? Asked Libby. No, you can`t! The man shouted. This is a race, not a children s playground! And I can`t win the race with two children under my feet. We`re not very heavy, said Tim. And we can help you. Don`t be silly, the men said. Children can`t fly hot-air balloons. What can we do, then? Asked Tim. We can`t get out now. You can sit down. Don`t move. And don`t talk. The men said. Tim and Libby sat on the floor of the basket. They did not move and they did not talk. The balloon went higher and higher. It was now 1,000 meters above the ground. The man looked at the other balloons. Good, he said. We`re going faster than them. Then he looked at the children. He was not angry now. I`m Jerry, he said. What are your names? I`m Tim, and this is my sister, Libby, said Tim. Jerry looked at Tim`s leg. What`s wrong with your leg? He asked. My left leg is shorter than my right leg, said Tim. I can walk, but I can`t run and I can't play football. Jerry laughed. No one can run or play football in a balloon, ' he said. Let, s see your arms. he said. Good strong arms. Now, stand and hold this rope. It`s a long way to Brighton. You can help me with the balloon. Can I help, too? Asked Libby. Jerry smiled. Yes, OK, he said. Now, Listen carefully, and watch. Tim and Libby were very happy. They watched Jerry and they listened. Now, I Light the gas-jet, said Jerry, and the air for from the balloon gets hotter. The balloon goes higher. Watch. The gas-jet made a lot of noise, and the balloon went higher and higher. Now it was 1,500 meters above the ground. Then Jerry stopped the gas-jet. The balloon moved quietly across the blue sky. Tim likes aeroplanes, Libby said to Jerry, but I think balloons are lovely. Balloons are better than aeroplanes, said Tim. Balloons are quiet and clean. You can fly like a bird. Jerry laughed. Birds don, t fly at 1,500 meters, he said. But you're right, Tim. Balloons are better than aeroplanes. It was one o`clock. Jerry looked at the ground. We`re not moving very fast, he said. The wind is too slow. But there isn't any wind, said Libby. Yes, there is, said Tim. We`re moving with the wind. He pointed to a yellow and black balloon. Is that balloon in front of us, Jerry? He asked. Yes, it is, Jerry said. It`s higher than us, and it`s going faster. Sometimes the wind is stronger at 2,000 meters. And this basket is heavy today. Jerry looked at Tim and Libby, and smiled. OK, Tim, Libby. Hold on. We`re going up! The balloon went up and up. 1,800 meters. 2,000 meters. Tim looked down at the ground. It was a long, long way down. It was very cold at 2,000 meters. The balloon moved faster now, but Jerry was not happy. We`re above hills here, he said. Look down and you can see them. But the air is always different above hills. The clouds are bigger here, too said Tim. Are... HOLD OK! Shouted Jerry. The wind is too strong. And we`re going up too fast! Sit down and hold on! The wind was very strong now, and the basket jumped up and down. We`re going down ... Hold on! Shouted Jerry. He pulled a rope, and the balloon dropped very quickly. Tim and Libby fell on to the floor of the basket. 100… 200 ... 300 meters down. The wind was slower now. Jerry pulled a second rope. It's OK now, he said quietly. Tim and Libby opened their eyes. Tim looked at Jerry. Jerry, your face is very white, he said. Are you OK? No. I' m not, said Jerry slowly. My arm... I think my arm is broken. That's better,' said Jerry. Thanks, Libby. Are we going down now? Tim asked. We can`t finish the race. Jerry looked at the two children. Yes, we can. You can fly the balloon. You and Libby. We can finish the race, and we can win it! Can we? Libby asked. Her eyes were very big. Yes! Said Tim. He was very, very happy. Jerry smiled. OK, Tim. How high are we, and where is the yellow and black balloon? He asked. 1,700 meters, said Tim. And the yellow and black balloon is behind us. Look. Good, said Jerry. The win this race! I can San see Brighton now, Said Tim. Where do we go down? We go down in a field near the town, Jerry said How do we go down? Tim asked. He looked at the balloon above him. What do I do? Jerry point ad to a rope. You see that rope. You pull it, and the top of the balloon opens and the air comes out. But pull the rope slowly and carefully! Libby looked behind her. The other balloons are behind us, she said. We can win the race! Slowly, the balloon went down. It was like a big, red and blue bird. Tim pulled top slowly and carefully! Libby looked behind her. The other balloons are behind us,' she said. We can win the race! Slowly, the balloon went down. It was like a big, red and blue bird. Tim pulled the rope slowly and carefully. Libby looked down at the ground. I can see the field, she said. There are a lot of people there. Can you see the trees? Asked Jerry. Be very careful, Tim. Don`t come down in the trees. Libby, watch the trees, said Tim quickly. Are we near them? Libby looked. Yes! She shouted. We`re five, no tour meters above them. Light the gas-jet. Tim! Shouted Jerry. Go higher … Quickly! The big balloon went up above the trees. Then Tim pulled the rope and the balloon went down … Fifteen ….ten … five meters. They were on the ground! Well done, Tim! Said Jerry. There were a lot of people in the field. Uncle mick and Aunt Hilda were there too. Jerry. Tim and Libby climbed out of basket. Did we win the race? Asked Tim. Yes! Said a girl. You`re the first. Well done Jerry! Jerry laughed. But I didn`t win the race, he said. It was Tim and Libby. My arm is broken, and thy…` But children can`t fly hot-air balloons, said Aunt Hilda. Tim and Libby can, said Jerry. He looked at the two children and smiled. There`s a balloon race in August near Bristol, he said. Are you coming with me? Yes, please! Said Tim and Libby. Oh no! Said Aunt Hilda. She looked at Uncle Mick. They can`t… But Uncle Mick looked at Tim`s happy face. Yes, he said. They can go.

بسمه تعالی

(مسابقه بالنها) نوشته: جنیفر باست عمه هیلدا پرسید: تام داره چه کار میکنه؟ لیبی گفت: تو رختخوابشه، داره کتابی درخصوص هواپیماها میخونه. عمه هیلدا گفت: اما امروز شنبه است، اون نمی تونه همه روزو تو اطاقش باشه. برو بیرون خونه بازی کن. روز قشنگیه. عمو مایک گفت: اینو گوش کن امروز نزدیک مزرعه آقای کینگ یک مسابقه بالن برگزار می شه. بزن بریم ببینیم . (مطلب روزنامه) امروز مسابقه بالنه امروز یک مسابقه بزرگ بالن نزدیک منطقه رامزی برگزار میشود. 20 بالن از رامزی به سمت برایتون پرواز می¬کنند. مسابقه ساعت 10:00 شروع میشود و ... لیبی گفت: تیم بیا امروز یک مسابقه بالن در مزرعه آقای کینگ برگزار می¬شه و ... تیم گفت: من نمی تونم تا مزرعه آقای کینگ پیاده بیام، خیلی راهه. لیبی گفت: آره می¬دونم اما می¬خواهیم با ماشین عمو مایک بریم.بیا بریم. هردو آهسته به سمت بیرون خونه حرکت کردند. تام 11 سالشه و خواهرش لیبی 9 سالشه اونها دوستای خوبی هستند. اونها با عمه و عموشون زندگی میکردند و در یک مدرسه کوچیک در رامزی درس می¬خوندند. تیم، مدرسه را دوست نداشت به دلیل اینکه یک پای او مشکل داشت و بعضی وقتها پسرا به اون میخندیدند. لیبی همیشه خیلی عصبانی بود. از تیم پرسید: چرا اونها به تو می خندند؟ تیم گفت: به خاطر پام، من نمیتونم بدوم، فوتبال بازی کنم و دوچرخه سواری کنم.بعضی وقتها تیم خیلی ناراحت بود. جمعیت زیادی در مزرعه آقای کینگ بودند همه جا پر از بالن بود، بالنهای کروی و مکعب شکل به رنگ قرمز و آبی – سبز و سیاه –زرد - سفید و قهوه ای – صورتی و خاکستری و ... بودند. عمو مایک گفت: اونجارو ببین! لیبی گفت: چقدر قشنگند، تیم، اونهارو دوست داری؟ آره، اما هواپیمارو بیشتر دوست دارم . تیم گفت: اونها سریعترند. لیبی بیا بزن بریم بالنهارو ببینیم. عمه هیلدا گفت: مواظب خودتون باشید و به چیزی دست نزنید. اما تیم و لیبی توجهی نکردند. بچه ها آرام در امتداد مزرعه راه افتادند. درحالیکه اونها به 3،2 تا بالن نگاه میکردند تیم نگاهی به لیبی کرد و گفت: بیا بریم توی یکی از بالنها. لیبی گفت: اوه تیم آره بریم ،اما چطوری می¬تونیم این کارو بکنیم. تیم گفت: من میدونم. گوش کن. تیم درگوشی به خواهرش چیزی گفت. لیبی خندید و گفت: تیم ما نمی¬تونیم اینکارو بکنیم. تیم گفت: چرا میتونیم، دنبالم بیا. عمه هیلدا و عمو مایک نزدیک ماشین ایستادند و مشغول تماشای بالنها شدند. عمو مایک درحالیکه نگاه میکرد گفت: هوا عالیه نگاه کن. مسابقه در حال شروع شدنه، بالنها دارن میرن بالا. عمه هیلدا پرسید: بچه ها کجا هستند؟ نمیتونم ببینمشون. عمو مایک گفت: نمیدونم اونها بودند ... عمه هیلدا گفت: وای نه! نگاه کن نگاه کن تیم و لیبی زیر سبد بالن قرمز و آبی هستند. اونهارو نگه دار مایک اونهارو نگه دار. عمو مایک فریاد زد بپرید. عمه هیلدا فریاد زد نپرید خیلی بالا رفتید. وای تیم،لیبی ... عمه هیلدا چشماشو بست. بالن قرمز و آبی در فاصله 15،10،5 متری از زمین بود. جمعیت فریاد میزدند و اشاره میکردند و به تیم و لیبی میگفتند: محکم بگیرید و به مردی که داخل بالن قرمز و آبی بود می¬گفتند کمکشون کن اما مرد داخل بالن متوجه اونها نشد. لیبی با فریاد به تیم گفت: حالت خوبه طنابو محکم بگیر. لیبی گفت: محکم گرفته ام.تیم،خیلی از زمین فاصله گرفتیم. چی ... تیم فریاد زد کمک! لطفا" به ما کمک کنید. مرد داخل سبد پایینو نگاه کرد و گفت: هی دارید چی کار می کنید؟ صبر کن، گرفتمت. اونمرد اول طناب لیبی رو کشید بالا و لیبی پرید داخل سبد سپس تیمُ کشید بالا و او هم پرید داخل سبد. مرد خیلی خیلی عصبانی بود و فریاد کشید شماها کی هستید؟ تو بالن من چی کار می¬کنید؟ تیم و لیبی به مرد نگاه نمیکردند لیبی پرسید: ممکنه ما با شما بیاییم برایتون، لطفا"؟ مرد فریاد زد نه شما نمیتونید. این یک مسابقه است نه زمین بازی بچه ها. من با 2 تا بچه که تو دستو پام باشند نمیتونم مسابقه رو ببرم. تیم گفت: ما زیاد سنگین نیستیم ما میتونیم کمک کنیم. مرد گفت: احمق نباش بچه ها نمیتونند با بالن مشعلدار پرواز کنند. تیم پرسید حالا چه کار میتونیم بکنیم؟ الان دیگه نمیتونیم بریم بیرون. مرد جواب داد: می¬تونید بشینید،حرکت نکنید، حرف هم نزنید. تیم و لیبی نشستند کف سبد و نه حرکتی کردند و نه حرفی زدند. بالن بالاتر و بالاتر می¬رفت. حالا به 1000 متری زمین رسیده بود. مرد نگاه انداخت به بالنهای دیگه و گفت: خوبه ما داریم از اونها سریع تر میریم و در حالیکه دیگه عصبانی نبود نگاهی به بچه ها انداخت و گفت: من جری هستم اسم تو چیه؟ تیم جواب داد: من تیم هستم و این خواهرم لیبی. جری نگاهی انداخت به پای تیم و پرسید پات چی شده؟ تیم جواب داد؟ پای چپم کوتاه تر از پای راستمه. میتونم راه برم اما نمیتونم بدوم و فوتبال بازی کنم. جری خندید و گفت: هیچ کس نمیتونه توی بالن بدود و فوتبال بازی کند. جری گفت: بازوهاتو ببینم و با دقت به بازوهای تیم نگاه کرد و گفت: ُاکی بازوهات قویه حالا بلند شو طنابو بگیر تا برایتون راه زیاده تو میتونی تو کنترل بالن به من کمک کنی. لیبی پرسید من هم میتونم کمک کنم؟ جری لبخندی زد و گفت: بله حالا با دقت گوش کن و تماشا کن. تیم و لیبی خیلی خوشحال بودند آنها به جری نگاه میکردند و گوش میکردند. جری گفت: حالا مشعل بالن را روشن میکنم و هوای بالن گرمتر میشه و بالن بالاتر میره. نگاه کن. مشعل بالن صدای زیادی ایجاد کرد و بالن بالاتر و بالاتر میرفت. حالا در ارتفاع 1500 متری از سطح زمین هستیم. سپس جری گاز مشعل را قطع کرد و بالن در امتداد آسمان آبی شروع به حرکت کرد. لیبی به جری گفت: تیم هواپیما رو خیلی دوست داره اما من فکر می¬کنم بالن دوست داشتنی تره.تیم گفت: بالنها بهتر از هواپیماها هستند.بالنها آرام و تمیز هستند. تو می¬تونی مثل یک پرنده پرواز کنی. جری خندید و گفت: پرنده ها نمیتونند تو ارتفاع 1500 متری پرواز کنند اما تو راست میگی بالونها از هواپیماها بهترند. بالنها از هواپیماها بهترند. ساعت 1 بود جری به زمین نگاه کرد و گفت حرکت ما خیلی سریع نیست. باد خیلی آرومه. لیبی گفت اما اصلا" باد نمی آد. تیم گفت: چرا باد هست ما داریم با جریان باد حرکت میکنیم و اشاره کرد به بالن زرد و مشکی و پرسید: جری، جلوی ما بالنه؟ جری گفت: آره اون بالاتر و سریعتر از ما در حال حرکته. بعضی از اوقات باد در ارتفاع 2000 متری تندتره و این سبد امروز خیلی سنگینه. جری نگاهی به تیم و لیبی کرد و خندید . خوب لیبی،تیم حالا محکم طنابو بگیرید میخواهیم بریم بالاتر. بالن رفت بالاو بالاتر. 1800 متر،2000متر. تیم نگاه کرد به زمین. فاصله خیلی زیادی تا زمین بود. در ارتفاع 2000 متری هوا خیلی سرد بود بالن حالا سریعتر حرکت میکرد اما جری راضی نبود. او گفت: ما اینجا بالای تپه ها هستیم پایینو نگاه کن میتونی تپه ها رو ببینی. اما هوا همیشه بالای تپه ها فرق میکنه. تیم گفت: ابرها اینجا بزرگترند. یک دفعه جری فریاد زد محکم بگیرید باد خیلی قویه ما به سرعت داریم میریم بالا.بشینید و محکم طنابو بگیرید. حالا دیگه باد خیلی قوی بود و سبدُ بالا و پایین می¬برد. جری فریاد زد داریم میریم پایین محکم طنابو بگیرید. جری طنابو کشید و بالن به سرعت پایین آمد. تیم و لیبی افتادند کف سبد. 300،200،100 متر پایین اومدند. باد حالا آرومتر بود جری دومین طنابو کشید و به آرامی گفت: حالا خوبه. تیم و لیبی چشمهاشونو باز کردند تام نگاهی به جری کرد و گفت: جری، رنگ از چهره¬ات پریده حالت خوبه؟ جری آهسته گفت: نه خوب نیستم. فکر کنم بازوم شکسته. لیبی با دستمالی دست جری رو به گردنش بست. تیم پرسید حالا داریم میریم پایین. ما نمیتونیم مسابقه رو تموم کنیم. جری نگاهی به دو تا بچه انداخت و گفت: چرا ما میتونیم. تومی تونی با بالون پرواز کنی- تو و لیبی. ما مسابقه رو تموم می کنیم و برنده می شیم. لیبی درحالیکه جشماش گرد شده بود ،پرسید: ما می تونیم؟ تیم گفت: آره. تیم خیلی خیلی خوشحال بود. جری با لبخندی حرف تیمُ تایید کرد و پرسید: ما در چه ارتفاعی هستیم و بالن زرد و مشکی کجاست؟ تیم جواب داد: 1700متری هستیم. جری گفت: خوبه. و بالن زرد و مشکی پشت سرماست نگاه کن. جری گفت: خوبه باد هم حالا خوبه و تپه ها هم پشت سرما هستند. ما می تونیم این مسابقه رو برنده بشیم. تیم گفت: من حالا میتونم برایتونُ ببینم کجا باید بریم پایین؟ جری گفت: توی مزرعه نزدیک شهر فرود می آییم. تیم پرسید چطوری فرود بیاییم؟ تیم به بالن بالای سرش نگاه کرد و گفت باید چکار کنیم؟ جری به طناب اشاره کرد، طنابو میبینی؟ تو باید اونو بکشی، بالن از بالا باز میشه و هوا خارج میشه ولی آروم و با دقت بکش لیبی پشت سرش را نگاه کرد و گفت: بالن دیگه ای پشت سر ماست ما میتونیم برنده بشیم. بالن به آرامی مثل یک پرنده بزرگ قرمز و آبی پایین آمد. تیم طنابو با دقت کشید لیبی پایینو نگاه کرد و گفت: میتونم مزرعه رو ببینم. جمعیت زیادی اونجا هستند جری پرسید: درختها رو میبینی؟ تیم، خیلی دقت کن روی درختها پایین نیاییم. تیم با عجله گفت: لیبی درختهارو میبینی؟ ما نزدیک اونها هستیم. لیبی نگاه کرد و فریاد زد آره ما 5 نه 4 متری اونها هستیم. جری فریاد زد تیم مشعلو روشن کن سریع برو بالا. بالن بزرگ رفت بالای درختها سپس تیم طنابو کشید و بالن اومد پایین 5،10،15 متر. اونها روی زمین بودند. جری گفت: تیم ما روی زمین هستیم. جمعیت زیادی توی مزرعه بودند عمو مایک و عمه هیلدا هم اونجا بودند تیم و لیبی از سبد بیرون پریدند. تیم پرسید: ما برنده مسابقه شدیم؟ یک دختر جواب داد: آره، شما اول شدید. خیلی خوبه جری. جری خندید و گفت: اما مسابقه را برنده نشدیم،تیم و لیبی برنده شدند. بازوی من شکسته و اونها ... عمه هیلدا گفت: اما بچه ها نمیتونند با بالنهای مشعلدار پرواز کنند. جری گفت: اونها میتونند سپس نگاهی به اون دو بچه کرد و لبخندی زد و گفت یک بالن مسابقه در ماه آگوست نزدیک برایتون. با ما میآیید؟ تیم و لیبی گفتند: آره لطفا" . عمه هیلدا گفت: اوه نه و نگاه کرد به عمو مایک و گفت: اونها نمی¬تونند ... اما عمو مایک به چهره شاد تیم نگاه انداخت و گفت: آره اونها می¬تونند برن.

نويسنده : محمد اسفندیاری

این کاربر 1 مطلب منتشر شده دارد.