Democracy, Government and IT
Most people have only the vaguest idea of what is meant by democracy. Some may vaguely remember the United State President Lincoln's definition: 'Government of the people, for the people'. However, even some of the old-style authoritarian communist parties such as that of the former Soviet Union claimed that they were practicing democracy in this sense of government by and in the interest of the majority of the people. Without going into the details of an elaborate definition of democracy, we can generally say that democracy involves, in addition to majority rule, two key principles: government by discussion, and observation of individual rights. To illustrate this point further, let's suppose that a lecturer proposes that one member of the audience be thrown under a car, and the majority of the audience who are for some reason very angry at this person, immediately agree and do as the lecturer has recommended. Can this decision taken by the majority be called democratic?
If the two principles suggested are accepted, however, it follows that there is a very strong relationship between a government's attitude to information and whether it is democratic or not. The principle of 'government by discussion' can only be implemented if people are free to obtain the information upon which decisions are based, and know about decisions which are taken which affect them in time to do something about them. We must also add that decisions can only be effective if people have been educated to assess the information and arguments that are offered to them. That is why this right to education is embodied in the United Nations Declaration of Human Rights.
A number of writers on information science argue that there is a hierarchy of 'data, information, knowledge, wisdom'. This implies that not only do the facts have to be available, but that they must be debated and interpreted if they are really to be useful.
In terms of 'observation of individual human rights' many of the same ideas apply. We can particularly pick out, in terms of information, people's right to express their own idea and,
Conversely, to have their privacy respected.
Thus most democracies have some sort of constitutional statement of the rights of the individual (including freedom of speech); and democracies such as United States and Sweden go further by accepting the idea of freedom of information as one of the central concepts of democracy. In both these countries the statutory principle is that a citizen has the right to know what his or her government is doing and that government documents will normally be open for inspection. Any exception to this general rule will have to be justified by the government.
Moving in this very direction, for example, the New Labor government's freedom of Information Act proposed by the British government in the year 2000 created the statutory basis of the new arrangement to make access to government information a right of the citizens, rather than a concession by the executive branch. Thus with everyone offered free access to sophisticated information acquisition and processing systems, a democratic 'Computopia' may be established in which ordinary individuals
Possess more information than the most sophisticated Prime Ministers could have twenty years ago.
The opposite possibility is, of course, the establishment of an ''automated state'', which by getting hold of IT technology, utilizes IT on behalf of the state control and surveillance of its citizens. That is why PCs were a rarity in the former Soviet Union. Under the Soviet regime all duplicators and Xerox machines were registered with the KGB.
دموکراسی، دولت، فناوری IT
اکثر مردم تصور مبهمی از معنای دموکراسی دارند. برخی ممکن است به طورمبهم تعریف لینکلن رئیس جمهورآمریکا «دولت از مردم، برای مردم» را به یاد بیاورند. با این حال، حتی بعضی از طرفداران گروههای تروریستی مثل اتحادیه جماهیر شوروی سابق ادعا می کردند که آنها مفهوم دولت را به وسیله علاقه اکثریت مردم اجرا میکنند. بدون در نظرگرفتن جزئیات تعریف دقیق دموکراسی، عمدتا می توانیم بگوییم که دموکراسی شامل دو کلید اصلی می باشد: دولت براساس بحث وگفتگو و مشاهده حقوق فردی. برای شرح بیشتراین موضوع، بگذارید فرض کنیم یک مدرس دانشگاه به یکی از مستمعین پیشنهاد میکند که خودرا زیر ماشین پرتاب کنند و اکثریت مستمعین که به دلایلی از او عصبانی هستند صریحاَ موافقت خود را اعلام می کنند و توصیه استاد را عمل می کنند. آیا میتوان گفت این تصمیم که توسط اکثریت گرفته شده دموکراسی نامیده می شود؟
اگر دو اصل پیشنهادی پذیرفته شود، با این حال شرح این که رابطه قوی بین نگرش دولت به اطلاعات و اینکه آیا دموکراتیک است یا خیر،وجود دارد. اصل دولت بر اساس بحث و گفتگو تنها اگر مردم برای گردآوری اطلاعات آزاد باشند و اینکه بدانندتصمیماتی که می گیرند چه تأثیری برروی زمان انجامشان دارد، اجراشوند. باید اضافه کنیم که تصمیمات تنها زمانی می توانند مؤثر باشند که مردم برای ارزیابی اطلاعات و استدلال های ارائه شده به آنها آموزش دیده باشند. به همین دلیل است که حق تحصیلات در بیانیه حقوق بشر سازمان ملل متحد متمضن شده است. تعدادی از نویسندگان در علم اطلاعات بر این باورند که سلسله مراتبی از «داده، اطلاعات، دانش و خرد» وجود دارد و به این معنی است که نه تنها حقایق باید قابل دسترس باشند بلکه باید اگر واقعاَ مفید هستند، قابل بحث و تفسیر باشند. اصطلاح «ملاحظه انفرادی حقوق بشر» بسیاری از معانی مشابه را شامل می شود.
مخصوصا می توانیم در اصطلاح اطلاعات، بگوییم مردم حق دارند عقایدشان را اظهار کنند و همچنین به حریم خصوصی شان احترام گذاشته شود. بنابراین بسیاری از دموکراسی ها انواعی از بیانیه های قانون اساسی درباره حقوق فردی از جمله آزادی بیان را دارند. حکومت های مردم سالاری همچون ایالات متحده و سوئد به وسیله پذیرش عقیده آزادی اطلاعات به عنوان یکی از مفاهیم اصلی دموکراسی در این موضوع پیشی گرفتند. در هر دو این کشورها اصل قانونی بر این است که یک شهروند حق دارد درباره اینکه دولتش چه کاری انجام می دهد، بداند و اینکه اسناد دولتی معمولاَ برای بازرسی در دسترس باشند. هر گونه استثناء برای این قانون کلی باید توسط دولت توجیه شود.
حرکت در این مسیر مستقیم است، برای مثال قانون آزادی اطلاعات دولت کارگری جدید توسط دولت بریتانیا در سال 2000 به عنوان قانون اساسی که درآن دسترسی به اطلاعات دولت حق یک شهروند است به جای شاخه قوه مجریه تصویب شد. بنابراین هرکس با دسترسی آزادانه و استفاده از اطلاعات پیچیده و سیستم های پردازش ارائه شده، یک «computopia» دموکراتیک که شاید توسط افرادعادی ساخته شده است دارای اطلاعات بیشتری نسبت به پیچیده ترین اطلاعات نخست وزیران هستند در 20سال قبل باشد. احتمال معکوس این است که البته استقرار یک «دولت خودکار» توسط استفاده از فناوری اطلاعات تحت کنترل دولت و نظارت شهروندانش برای به دست آوردن فناوریIT می باشد. و به همین دلیل است که رایانه های شخصی دراتحادیه جماهیر شوروی سابق کمیاب بودند. در رژیم شوروی همه ماشین های کپی وماشین های زیراکس با کا گ ب ثبت شده بودند.