حسابداری شرکت بازرگانی
- توضیحات
-
منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25
-
نوشته شده توسط مریم مهدی نینه
-
بازدید: 4066
حسابداری شرکت بازرگانی :
نام دانشجو : مریم مهدی نینه
شرکت پخش ممتاز
(( مقدمـه ))
هدف اين استاندارد تجويز مبنايي براي ارائه صورتهاي مالي با مقاصد عمومي يك واحد تجاري بهمنظور حصول اطمينان از قابليت مقايسه با صورتهاي مالي دوره‌هاي قبل آن واحد و با صورتهاي مالي ساير واحدهاي تجاري مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف، دراين استاندارد ملاحظات كلي درخصوص نحوه ارائه صورتهاي مالي، رهنمودهايي درباره ساختار آنها و حداقل الزامات درخصوص محتواي صورتهاي مالي ارائه شده است. چگونگي شناخت، اندازه‌گيري و افشاي معاملات و ساير رويدادهاي خاص در ساير استانداردهاي حسابداري ارائه مي‌شود.
دامنه كاربرد :
1 . الزامات اين استاندارد بايد در ارائه كليه ”صورتهاي مالي با مقاصد عمومي“ كه براساس استانداردهاي حسابداري تهيه و ارائه مي‌شود، بكار گرفته شود.
2 . صورتهاي مالي با مقاصد عمومي (كه از اين پس صورتهاي مالي ناميده مي‌شود) براي پاسخگويي به نيازهاي استفاده‌كنندگاني تهيه مي‌شود كه در موقعيت دريافت گزارشهاي متناسب با نيازهاي اطلاعاتي خاص خود نيستند. صورتهاي مالي بهطور جداگانه يا همراه با ساير گزارشها، جهت استفاده عموم ارائه مي‌شود. مفاد اين استاندارد براي صورتهاي مالي تلفيقي گروه واحدهاي تجاري نيز كاربرد دارد.
3 . در اين استاندارد واژه‌هايي بكار گرفته مي‌شود كه در واحدهاي تجاري (انتفاعي) اعماز خصوصي يا عمومي كاربرد دارد. واحدهاي غيرانتفاعي براي بكارگيري الزامات اين استاندارد ممكن است نيازمند انجام تعديلاتي در عناوين اقلام اصلي صورتهاي مالي خود يا ارائه اطلاعات بيشتر باشند.
4 . نحوه ارائه داراييهاي جاري و بدهيهاي جاري بخشي از موضوع اين استاندارد است ليكن بهطور جداگانه در استاندارد حسابداري شماره 14 مطرح شده است.
هدف صورتهاي مالي :
1 . هدف صورتهاي مالي، ارائه اطلاعاتي تلخيص و طبقه‌بندي شده درباره وضعيت مالي، عملكرد مالي و انعطاف‌پذيري مالي واحد تجاري است كه براي طيفي گسترده از استفاده‌كنندگان صورتهاي مالي در اتخاذ تصميمات اقتصادي مفيد واقع شود. صورتهاي مالي همچنين نتايج ايفاي وظيفه مباشرت مديريت يا حسابدهي آنها را درقبال منابعي كه دراختيارشان قرار گرفته است، نشان مي‌دهد. بهمنظور دستيابي به اين هدف، درصورتهاي مالي يك واحد تجاري اطلاعاتي درباره موارد زير ارائه مي‌شود:
الف. داراييها،
ب . بدهيها،
ج . حقوق صاحبان سرمايه،
د . درآمدها،
ﻫ . هزينه‌ها
و . جريانهاي نقدي.
اين اطلاعات، همراه با ساير اطلاعات مندرج در يادداشتهاي توضيحي، استفاده‌كنندگان صورتهاي مالي را در پيش‌بيني جريانهاي نقدي آتي واحد تجاري و خصوصاً در زمانبندي و اطمينان از توانايي آن در ايجاد وجه نقد كمك مي‌كند.
مسئوليت صورتهاي مالي
2 . مسئوليت تهيه و ارائه صورتهاي مالي با هيأت‌مديره يا ساير اركان اداره‌كننده واحد تجاري است.
اجزاي صورتهاي مالي
3. مجموعه كامل صورتهاي مالي شامل اجزاي زير است:
الف. صورتهاي مالي اساسي:
1 . ترازنامه،
2 . صورت سود و زيان،
3 . صورت سود و زيان جامع، و
4 . صورت جريان وجوه نقد .
ب . يادداشتهاي توضيحي.
تشخيص صورتهاي مالي :
- 1. صورتهاي مالي بايد بهوضوح از ساير اطلاعاتي كه همراه آن در يك مجموعه انتشار مي‌يابد قابل‌تشخيص و متمايز باشد.
- 2. الزامات استانداردهاي حسابداري تنها درمورد صورتهاي مالي كاربرد دارد و درخصوص ساير اطلاعاتي كه در گزارش سالانه يا ساير مدارك يا گزارشهايي از اين قبيل ارائه مي‌شود، كاربرد ندارد. بنابراين، اين موضوع اهميت دارد كه استفاده‌كنندگان بتوانند اطلاعاتي كه برمبناي استانداردهاي حسابداري تهيه مي‌شود را از ساير اطلاعات تميز دهند.
- 3. هريك از اجزاي صورتهاي مالي بايد بهوضوح مشخص شود. بهعلاوه، اطلاعات زیر بايد بهگونه‌اي بارز نشان داده شود و در صورت لزوم براي درك صحيح اطلاعات ارائه شده، تكرار شود:
الف . نام واحد گزارشگر و شكل حقوقي آن،
ب . اينكه صورتهاي مالي مربوط به يك واحد تجاري يا مربوط به گروه واحدهاي تجاري است،
ج . تاريخ ترازنامه يا دوره مالي هركدام كه با اجزاي صورتهاي مالي مناسبت داشته باشد،
د . واحد پول گزارشگري، و
ﻫ . سطح دقت به كار رفته در ارائه ارقام صورتهاي مالي.
- 4. الزامات بند 45 معمولاً ازطريق ارائه عناوين براي صفحات و عناوين مختصر براي ستونها در تمام صفحات صورتهاي مالي تأمين مي‌شود.
- 5. در اغلب موارد، ارائه اطلاعات بهصورت هزار ريال يا ميليون ريال قابليت درك صورتهاي مالي را افزايش مي‌دهد. اين امر تا آنجايي قابل قبول است كه سطح دقت ارائه اطلاعات افشا شود و منجر به حذف اطلاعات مربوط نگردد.
دوره گزارشگري :
- 1. صورتهاي مالي بايد حداقل بهطور سالانه ارائه شود. در شرايط استثنايي كه تاريخ ترازنامه واحد تجاري تغيير مي‌كند و صورتهاي مالي براي دوره‌اي كوتاه‌تر از يكسال ارائه مي‌شود، واحد تجاري بايد علاوه بر دوره زماني تحت پوشش صورتهاي مالي، موارد زير را افشا كند:
الف. دليل بكار گرفتن دوره كمتر از يكسال، و
ب . اين واقعيت كه مبالغ مقايسه‌اي مربوط بهصورت سود و زيان، صورت سود و زيان جامع، صورت جريان وجوه نقد و يادداشتهاي توضيحي مربوط قابل مقايسه نيست.
ترازنامه :
اطلاعاتي كه در ترازنامه ارائه مي‌شود
1 . ترازنامه بايد حداقل حاوي اقلام اصلي زير باشد:
الف . داراييهاي ثابت مشهود،
ب . داراييهاي نامشهود،
ج . سرمايه‌گذاريها،
د . موجودي مواد و كالا،
ﻫ . حسابها و اسناد دريافتني تجاري و ساير حسابهاو اسناد دريافتني،
و . موجودي نقد،
ز . حسابها و اسناد پرداختني تجاري و ساير حسابها و اسناد پرداختني،
ح . ذخيره ماليات،
ط . ذخيره مزاياي پايان خدمت كاركنان،
ي . بدهيهاي بلندمدت،
ك . سهم اقليت، و
ل . سرمايه و اندوخته‌ها.
2 . علاوه بر موارد مندرج در بند 50، ممكن است به موجب ساير استانداردهاي حسابداري، ارائه اقلام اصلي و جمعهاي فرعي ديگري در ترازنامه الزامي باشد يا براي ارائه وضعيت مالي واحد تجاري بهنحو مطلوب ضرورت داشته باشد.
- 3. اين استاندارد ترتيب يا شكل ارائه اقلام را تعيين نمي‌كند. بند 50 تنها فهرست آن گروه از اقلام اصلي را ارائه مي‌كند كه به لحاظ ماهيت يا كاركرد بهاندازه‌اي بايکديگر متفاوتند كه ارائه جداگانه آنها در ترازنامه ضرورت مي‌يابد. نمونه‌هاي مربوط در پيوست اين استاندارد درج شده است. در موارد زیر اقلام اصلي يادشده تعديل مي‌شود:
الف. هرگاه استاندارد حسابداري ديگري ارائه جداگانه يك قلم را در ترازنامه الزامي كند، يا زماني كه مبلغ، ماهيت يا كاركرد يك قلم بهگونه‌اي باشد كه ارائه جداگانه آن به ارائه مطلوب وضعيت مالي واحد تجاري كمك كند، آن قلم به اقلام اصلي اضافه مي‌شود، و
ب . شرح يا ترتيب درج اقلام ممكن است با توجه به ماهيت واحد تجاري و ماهيت معاملات آن و بهمنظور فراهم آوردن اطلاعات لازم جهت درك كلي وضعيت مالي واحد تجاري تعديل شود.
- 4. اقلام اصلي مندرج در بند 50 به لحاظ ماهيت جنبه عام دارد. براي مثال، اقلامي ازقبيل سرقفلي (اعماز سرقفلي محل كسب و سرقفلي ناشي از تركيب واحدهاي تجاري) و داراييهاي ناشي از مخارج توسعه كه در استانداردهاي جداگانه‌اي موردبحث قرار گرفته‌اند را مي‌توان در ترازنامه تحت قلم اصلي داراييهاي نامشهود طبقه‌بندي كرد.
- 5. قضاوت نسبت به ارائـه جداگانـه اقلام اصلي ديگر، علاوه بـر موارد منـدرج در بنـد 50، مبتنيبر ارزيابي موارد زير است:
الف. ماهيت و قابليت تبديل به وجه نقد داراييها و اهميت آنها در اغلب موارد به ارائه جداگانه سرقفلي و داراييهاي ناشي از مخارج توسعه، داراييهاي پولي و غيرپولي و داراييهاي جاري و غيرجاري منجر مي‌شود،
ب . كاركرد داراييها در واحد تجاري براي مثال به ارائه جداگانه داراييهاي عملياتي، موجودي مواد و كالا، حسابهاي دريافتني و وجوه نقد منجر مي‌شود، و
ج . مبالغ، ماهيت و زمانبندي پرداخت بدهيها براي مثال به ارائه جداگانه بدهيهاي متضمن سود تضمين‌شده و بدون سود تضمين‌شده منجر و حسب مورد تحت عنوان بدهي جاري يا غيرجاري طبقه‌بندي مي‌شود.
صورت سود و زيان :
اطلاعاتي كه در صورت سود و زيان ارائه مي‌شود
1 . صورت سود و زيان بايد حداقل حاوي اقلام اصلي زير باشد:
الف. درآمدهاي عملياتي،
ب . هزينه‌هاي عملياتي،
ج . سود يا زيان عملياتي،
د . هزينه‌هاي مالي،
ﻫ . ساير درآمدها و هزينه‌هاي غيرعملياتي،
و . سود یا زیان عملیات درحال تداوم قبلاز مالیات،
ز . ماليات بردرآمد،
ح . سود یا زیان خالص عملیات درحال تداوم،
ط . سود یا زیان عملیات متوقفشده،
ی . سهم اقليت، و
ک . سود يا زيان خالص.
علاوه بر موارد بالا، ممكن است به موجب ساير استانداردهاي حسابداري، ارائه اقلام اصلي و جمعهاي فرعي ديگري در صورت سود و زيان الزامي باشد يا براي ارائه عملكرد مالي واحد تجاري بهنحو مطلوب ضرورت داشته باشد.
2. آثار ناشي از فعاليتها، معاملات و رويدادهاي مختلف واحد تجاري از نظر ثبات، مخاطره و قابليت پيش‌بيني متفاوت است و افشاي عناصر عملكرد به درك عملكرد مالي دوره و ارزيابي نتايج آتي كمك مي‌كند. براين اساس صورت سود و زيان حداقل دربرگيرنده اقلام اصلي مندرج در بند 58 است. با اين حال در صورت نياز به تشريح بيشتر عناصر عملكرد يا در رعايت الزامات مندرج در ساير استانداردهاي حسابداري مي‌توان اقلام اصلي ديگري را در صورت سود و زيان ارائه يا شرح اقلام و ترتيب ارائه آنها را اصلاح كرد. براي اين منظور عواملي مانند اهميت، ماهيت و كاركرد اجزاي مختلف تشكيلدهنده درآمدها و هزينه‌ها مدنظر قرار مي‌گيرد.
- 3. هزينه‌هاي عملياتي بايد برحسب كاركرد هزينه‌ها در واحد تجاري و در موارد خاص كه انجام اين امر مفيد نباشد برحسب ماهيت هزينه‌ها، طبقه‌بندي و در صورت سود و زيان منعكس شود.
4. بهمنظور برجسته كردن اجزاي عملكرد مالي كه ممكن است از نظر ثبات و قابليت پيش‌بيني بايکديگر متفاوت باشد، اقلام هزينه عملياتي به طبقات فرعي‌تر تفكيك مي‌شود. اين اطلاعات به طريق مندرج در بند 62 (براساس كاركرد هزينه) و در موارد خاص كه انجام آن عملي يا مفيد نباشد به طريق مندرج در بند 63 (برحسب ماهيت هزينه) ارائه مي‌شود.
- 5. در روش طبقه‌بندي برمبناي كاركرد هزينه كه بعضاً روش بهاي تمام شده فروش ناميده مي‌شود، هزينه‌ها برحسب كاركرد به عنوان بخشي از بهاي تمام‌شده فروش، توزيع يا اداري طبقه‌بندي مي‌شود. اين نحوه ارائه در مقايسه با روش طبقه‌بندي هزينه‌ها برحسب ماهيت، اطلاعات مربوط‌تري را در دسترس استفاده‌كنندگان قرار مي‌دهد، ليكن در اين روش تخصيص مخارج به كاركردها مي‌تواند اختياري و نيازمند اعمال قضاوت قابل‌توجهي باشد.
- 6. در روش طبقه‌بندي براساس ماهيت هزينه، اقلام هزينه برحسب ماهيت (نظير استهلاك، مواد مصرفي، كرايه حمل، حقوق و دستمزد، تبليغات) بايکديگر جمع شده و در صورت سود و زيان منعكس مي‌شود.
به منظور درج نظر برای این مطلب، با نام کاربری و رمز عبور خود، وارد سایت شوید.
دانشگاه جامع علمی کاربردی
