پيدايش روابط عمومي نوين درجهان

اصطلاح روابـط عمومي به مفهوم كنوني نخستين بـار در سال1897 در سالنامه يـك مؤسسه راه آهن آمريكا مطرح شد و فعاليت آن بـه شكل كنوني اززماني آغاز شد كه مؤسسه هاي اقتصادي ودولتها افكارعمومي رادرسرنوشـت خود مؤثردانسته ودريافتند كه فقط ازطريق روابط عمومي است كه مي توان اذهان عمومي را مجذوب كرده و به فعاليت خود رونق بخشند. در سال 1964 ميلادي فاينانشنال تايمز از(روابـط عمومي) به عنوان صنعتي بـزرگ نام بـرد .

هم اكنون روابط عمومي بويژه دررشتـه هايي مانندعلوم اجتماعي و مديريـت مقام والايي كسب نموده وبـه عنوان يكي از شعب تخصصي علوم اجتماعي در دانشگاهها تدريس مي شود. هرچند روابط عمومي پيشينه اي به اندازه كل تاريخ دارد اما ابزارهايي كه در اين جهت مورد استفاده قرارگرفته شاهد تغيير وتحولاتي عميق بوده است .بخصوص بعد از جنگ جهاني اول تـوجه خاصي به روابط عمومي علمي شد ودر سالهاي بـعد از جنگ دوم جهاني به اين اهميت افزوده شد .

با نگاهي اجمالي بـه تاريخ روابط عمومي مي توان گفت :

آغازروابـط عمومي بـه شكل سيستماتيك در سالهاي 1900 به بعد شكل گرفت .مرحله اولاز 1900 تا 1914 ميلادي بود ودراين سالها از يـك سو فساد ماموران مقامات دولتـي آمريكا موجب شد كه جامعه درصدد رسوايي آنها بر آيد و از سوي ديـگر سازمانها ومؤسسات تلاش مي كردند با انتشار مطـالبي در روزنامه ها اعمال واقدامات خود را در نـظرمردم بـا آب و تاب بيشتـري منعكس نمايند .

مرحله دومبه سالهاي 1918-1914 ميلادي بر مي گردد ، دراين سالها دولت آمريكا درگير مسائل جنگ جهاني اول بـود وسعي مي كرد تا مقاصدجنـگي وخواستهاي خودراتوسط روابـط عمومي مرتبط با مردم قراردهد .

مرحـله سومدوره تـكامل روابـط عمومي در آمريكا بـه شـمارمي رود و بـه سالـهاي 1929 – 1918 برمي گردد . در ايـن سالها مؤسسات صنعتي بـراي معرفي خود بـه انتشار مطالب وسيـع ، گسـترده و دامنه داري دست زدندزيرا براي آنها در جنگ اول به اثبات رسيده بود كه ارائه مطالب درباره موضوعي خاص درصورتي كه از روي واقع بيني و بصيرت باشد افكار عمومي را تغيير داده و درجهت مثبت يا منفي سوق مي دهد .

( ليوي لي )خبرنگار اقتصاد مطبوعات آمريكا نخستين كسي بـود كه دفتر روابط عمومـي را به شيوه نوين امروزي درشهر نيويورك درسال 1906 تاسيس كرد وازهمين روبـه پـدر روابط عمومي درسراسرجهان معروف است واصول تكنيكي راكه امروزه كارشناسان روابط عمومي بـه كار مي بـرند ابداع نمود واعتماد داشت تبليغ و انتشار مطالب درباره شخص يـا سازماني در صورتي كـه با عمل صحيح تاييد و پشتيباني نشود بي فايده خواهد بود .

انجمن جهاني روابط عمومي

درسال 1955 به منظور برقراري ارتباط بين دست اندركاران وعلاقمندان روابـط عمومي درسطح جهان و بـاهدف توسعه و پيشرفت ايـن رشته و ايجاد نهادهاي بين المللي وتخصصي براي هماهنگي تـلاش ها وتبادل تجارب بين همه كارگزاران روابط عمومي درسطح جهاني واز ميـان برداشتن مشكلات و موانع آن وتلاش براي افزايش اهميت ، ضرورت وجايگاه روابط عمومي در تحقق اهداف مديران وسازمان ها،انجمن تخصصي به نام ( انجمن جهاني روابط عمومي ) بوجود آمد.

اين سازمان جهاني تاكنون بـه عنوان فراگيرترين واثرگذارتريـن سازمان حرفه اي وتخصصي روابط عمـومي درسطح جـهان شناخته مي شود و بـا فعاليت ها و اقدامات گوناگون درتوسـعه وتكامل ايـن رشته بسيار مؤثر بوده است .

تلاش هاي اين سـازمان جهاني در طول 46 سال عمر خود باعث شده است فعاليت هاي روابط عمومي از سوي مديـران به عنوان اقدامات مديريتـي حساس ، پراهميت و ضروري شناخته شده و عملـكردها درسطح كارشناسانه ترين ، مطلوب تر و نوآورانه تري انـجام گيرد.وافق هاي تازه تري پيش روي آن به نسبت ساير عرصه هاي مديريت گشوده شود.

كنگره جهاني روابط عمومي

كنـگره جهاني روابط عمومي هرسه سال يـك بار در يكي از كشورهاي جهان از سوي انجـمن جهانـي روابط عمومي، انجمن هاي قاره اي، ملي و مؤسسات روابط عمومي با شركت صدها كارشناس ، استاد و پژوهشگر روابط عمومي تشكيل مي شود.

در اين كنگره روندها وچشم اندازهاي آينده روابط عمومي ومسائل و مشكلات جهاني، قاره اي و ملي آن مورد تـوجه و تجزيه و تحليل قرار مـي گيرد و سمت و سو وافق هاي حركت روابط عمومي توصيه و ترسيم مي شود.

در حقيقت اقدامات اين كنـگره و مسابقه دوسالانه جهاني روابط عمومي مكمل يكديگر مي باشند و ازتلاشهاي توسعه بخشي روابط عمومي است‌كه ازسوي انجمن جهاني روابط عمومي دركنار ساير فعاليت هاي اين انجمن صورت مي‌گيرد .

تاكنون پانزده كنگره جهاني روابط عمومي در پنج قاره جهان برگزار شده است.

روابط عمومی ها باید همه آنچه را که می توان گفت در اختیار مردم بگذارند . به نظر من روابط عمومی ها باید مشخص کنند انتظار مردم و دستگاهها از آنان چیست . باید با مردم صادقانه رفتار شود و با زبان فریب با آنها رفتار نشود یعنی باید صادقانه ، دور از اغراق و بدون قصد سرگرم کردن مردم ، با آنها ارتباط برقرار کرد .                                          « مقام معظم رهبری »

تاريخچه روابط عمومی

برای نخستین بار در سال 1906 میلادی « آي وي لی » که خبرنگار روزنامه بود اولین دفتر روابط عمومی را در نیویورک تأسیس کرد . وی در نخستین اقدام خود با صدور اعلامیه ای به نام « اعلامیه اصول » هدف عمده روابط عمومی را اطلاع رسانی به مردم عنوان و تأکید کرد که هدف آن تبلیغات تجاری نیست .

روابط عمومی در ايران

نخستین واحد روابط عمومی در ایران در سال 1330 توسط دکتر حمید نطقی پدر روابط عمومی ایران در شرکت نفت راه اندازی شد .

تعاريف روابط عمومی

- اسکات ام کاتلیپ صاحبنظر روابط عمومی در جهان : روابط عمومی ، اداره کردن وظایف ، شناسایی و ایجاد حفظ و نگهداری روابط مطلوب و حسنه بین سازمان و جامعه است ، جامعه ای که توفیق و ناکامی یک سازمان به آن وابسته است .

- ادوارد برنیز از بنیانگذاران رشته روابط عمومی : روابط عمومی عبارت است از دادن اطلاعات به مردم و تلاشهای ترغیبی به منظور تغییر گرایش ها و رفتار مردم و کوشش برای همبسته ساختن نگرش ها و اقدامات یک مؤسسه با مخاطبان خود و متقابلاً نگرش ها و اقدامات مخاطبان با مؤسسه

تعريف کامل روابط عمومی

روابط عمومی مجموعه ای از عملیات ارتباطی آگاهانه مبتنی بر برنامه و تحقیق است که با استفاده از شیوه های علمی و هنری به دنبال ارتباط با مردم و اطلاع یابی از نظرهای آنان ، تجزیه و تحلیل گرایش های مخاطبان و افکار عمومی به منظور گفتگو با آنان برای رسیدن به تفاهم با کاربرد روش ها و ابزارهای ارتباطی نوشتاری ، گفتاری ، دیداری و شنیداری است .

وظايف روابط عمومی

مهمترین وظیفه روابط عمومی ، شناخت افکار عمومی و نفوذ در آن برای جلب رضایت افکار عمومی از سازمان است .

الف) ارتباطات درون و برون سازمانی

ب) امور فرهنگی و نمایشگاهها

ج) انتشارات

د) سنجش افکار عمومی

و ) آموزش ، پژوهش و برنامه ریزی

اصول برنامه ریزی در روابط عمومی

1- شناسایی مخاطبان

2- تعیین اهداف روابط عمومی براساس اهداف

3- تعیین پیام های روابط عمومی

4- تهیه پیش نویس برنامه و مشورت با مسئولان

کارکردهای کلان روابط عمومی

-        جلب مشارکت مردمی

-         ایجاد همدلی

-         کمک به تحقق جامعه مدنی

ویژگیهای روابط عمومی مطلوب

-        توجه به اصول اخلاقی

-         توجه به روابط عمومی داخلی

-         توجه به رهبران فکری

-         ارتباط با رسانه ها

-         مشاوره مدیریت

-         اطلاع یابی

-         ارتباط مردمی

-         مدیریت علمی

-         توجه به بازخورد

وجوه افتراق روابط عمومی و تبليغات

روابط عمومی و تبلیغات دو مقوله جدا از هم هستند و از نظر هدف ، شیوه ، ماهیت ، الگوی ارتباطی ، توجه به موازین اخلاقی و نقش مخاطب تفاوت فاحشی دارند .

روابط عمومی در پی ارتباط دو سویه با مخاطب است و مخاطب در آن با آگاهی کامل ایفای نقش می کند . روابط عمومی صرفاً به دنبال اطلاع رسانی نیست بلکه فرایند اطلاع یابی را نیز باید دنبال کند .

اما در تبلیغ ، یکسویه بودن ارتباط مبلغ با مخاطب ، توجه صرف به منافع مؤسسه یا مبلغ ، دستکاری اطلاعات ، تحمیل عقاید به مخاطب و مشروعیت استفاده از راهها و ابزارهای مختلف برای رسیدن به هدف مد نظر است . باید اضافه کرد در تبلیغات غرایز طبیعی مورد هدف است ولی در روابط عمومی ، هدف عقلانیت ارتباطی بوده و غایت فعالیتهای روابط عمومی ، آگاهی بخشی به مخاطب و دستیابی به اجماع و نظر مشترک ضمن گفتگو و بحث استدلالی و بهره گیری از دیدگاههای مخاطب است .

باتوجه به اینکه تبلیغات در پی ارتباط یکسویه و متكلم وحده بودن است بهتر است به جای تبلیغات از امور فرهنگی استفاده کرد .

ويژگی يک نوشته مطلوب در روابط عمومی

-        اصل مخاطب شناسی

-         اصل زمان و مکان

-         انتقال سریع پیام

-         جامعیت

-         روشنی و صراحت

-         درست نویسی و نگارش مناسب

-         توازن

-         وحدت موضوع

-         سلامت قلم

-         نظم و ترتیب و طبقه بندی مناسب مباحث نوشته

-         انتخاب سبک مناسب

ارتباطات نوشتاری در روابط عمومی

-        مکاتبات اداری ( نامه ، گزارش اداری )

-        مقاله نویسی

-        گزارش نویسی برای مطبوعات

-        خبرنویسی

-        مصاحبه

-        پاسخگویی به رسانه ها ( تکذیب ، توضیح ، اصلاح ، تأیید )

-        متون خاص ( سخنرانی ، متن آگهی ، گزارش آگهی ، بروشور ، کاتالوگ ، تبریک و تسلیت )

خبر

خبر یکی از اشکال عمده فعالیت روابط عمومی است و جایگاه ارزنده ای در فعالیت های روابط عمومی دارد .

در واقع خبر اعلام و بیان چگونگی وقایع جالب ، غیرمعمولی و عینی زندگی اجتماعی و نقل عقاید و افکار عمومی است .

ویژگیهای خبر :

-        اعلام واقعه

-        بیان چگونگی واقعه

-        عینیت واقعه

-        جالب بودن واقعه

-        عمومی و اجتماعی بودن واقعه

کاربردها خبر

-        اطلاع رسانی

-        برجسته سازی رویدادهای مختلف

-        آگاهی بخشی و پیشگیری از بحران

ارکان خبر

-        که ( چه کسی )

-        کجا

-        کی ( چه وقت )

-        چه ( چه چیزی )

-        چرا

-        چگونه

روابط عمومی چيست ؟

گر بخواهیم روابط عمومی را به صورت لغوی معنی نمائیم روابط عمومی از دو بخش روابط ( ارتباط ) و عمومی ( عامه ) تشکیل شده است . ارتباط یعنی ربط دادن ، بستن ، علاقه ، پیوستگی و پیوند چیزی به چیزی .

اما در علوم ارتباطات جایگزین لغتÇommunicationاست که مفاهیم گوناگونی ازقبیل انتقال و انتشار اندیشه ها و آگاهی ، اشتراک فکری و همکاری عمومیدر بر می گیرد .در تعریف « عامه » باید گفت یک مؤسسه یا سازمان با گروههای مختلفی سروکار دارد . این گروهها را که در زمینه های مختلف با یک سازمان سروکار دارند عامه گویند .

در تعریف واژه روابط عمومی می توان گفت :

روابط عمومی واژه ای است که تاکنون تعاریف مختلفی از سوی صاحب نظران و کارشناسان این علم از آن بیان گردیده است بالغ بر سیصد تعریف از این واژه وجود دارد که به برخی از آنان در این مقوله اشاره می کنیم .

پدر علم روابط عمومی ایران دکتر حمید نطقی در کتاب مدیریت روابط عمومی می گوید : روابط عمومی آن دسته از اعمال مدیریتی است که با کمک آن برخورد و رفتار عامه را می سنجد و در نتیجه خط مشی ها و طرز عمل فرد یا سازمان را به صورتی که متضمن منافع عامه و فرد با سازمان مزبور باشد تعیین و برنامه عملی و فعالیت ارتباطی خود را به منظور حصول حسن تفاهم و قبول جامعه طرح می کند .

در تعریفی دیگر روابط عمومی را ایجاد حسن تفاهم و قبول عامه ، با استفاده از قواعد و اصول اجتماعی می دانند

رکسهارلو از پیش کسوتان روابط عمومی جهان می گوید:

روابط عمومی عبارت است از دانشی که بوسیله آن ، سازمانها آگاهانه می کوشند به مسئولیت اجتماعی خویش عمل نمایند تا بتوانند تفاهم و پشتیبانی کسانی را که برای مؤسسه اهمیت دارند بدست آورند .

در گردهمایی جهانی انجمن روابط عمومی اینگونه تعریف می شود که روابط عمومی هنر و علم اجتماعی تحلیل روشها ، پیش بینی پیامدهای آنها ، مشورت دادن به رهبران سازمان و انجام طراحی برنامه های عملی است که در خدمت علایق سازمان و مخاطبانش باشد و تعاریف مشابه دیگری از این دست ، که در همه این تعاریف به چند واژه مشترک برمی خوریم که شامل :

1- فعالیت روابط عمومی یک تلاش و اقدام آگاهانه است . یعنی عملی است که از پیش باید بررسی – تحلیل و تفسیر و طراحی شود . عجولانه و شتاب زده نیست .

2- روابط عمومی هنر و علم است که درون و برون سازمان را به همه پیوند می دهد .

3- اقدامات روابط عمومی مؤثر ، از اقدامات قابل اجرا و عملی باتوجه به محدودیتهای سازمان تشکیل می شود .

4- فعالیت روابط عمومی براساس ارتباط دو جانبه متکی است یعنی مدیران را در جریان افکار عمومی قرار می دهد و نظرات مشورتی خود را که متکی بر دانش تخصصی و تجربه است به آنها ارائه می نماید و متعاقباً نظرات و برنامه های مدیران را به اطلاع مخاطبان می رساند .

5- روابط عمومی زمانی موفق است که از سوی مدیران ارشد و سیاست گذاران سازمان پذیرفته شود و مورد قبول و باور باشد .

مدیران سازمان چنانچه بپذیرند که بخشی از وظایف آنها ، برقراری ارتباط با گروههای داخلی و خارجی سازمان است و روابط عمومی چنین وظیفه ای را از سوی آنها به انجام می رساند در قبول و پذیرش روابط عمومی و بها دادن به آن ودر اختیار گذاشتن امکانات مادی و معنوی دریغ نخواهند کرد .

تاريخچه و سير تحول روابط عمومی در جهان

بر اثر تحولات اجتماعی و اقتصادی قرن‌های ۱۸ و ۱۹، مطبوعات رشد و تكامل یافتند و از اواسط قرن ۱۹ كه توسعه صنعتی كشورهای غربی باعث افزایش جمعیت و دگرگونی وضع اجتماعی و شكل‌گیری جوامع توده‌وار شده بود، مطبوعات علاوه بر وظیفهٔ اطلاع‌رسانی و اشاعهٔ اطلاعات، به عامل اصلی ارتباط اجتماعی تبدیل شدند و به عنوان مهم‌ترین وسیلهٔ ارتباطی به زبان همهٔ مردم تبدیل شدند تا افراد پراكنده را آگاه سازند و بین آنها پیوند ایجاد كنند.(۱۱) در چنین شرایطی افكار عمومی اهمیت فراوان یافته بود و بی‌اعتنایی و بی‌توجهی به نظرات اشخاص و افكار عمومی باعث ورشكستگی و نابودی مؤسسات بزرگ اقتصادی می‌شد. به همین دلیل مدیران آگاه و زیرك مؤسسات از دههٔ پایانی قرن ۱۹ به بعد اقداماتی جهت ایجاد دفاتر مطبوعاتی پرداختند تا از طریق این دفاتر با مردم ارتباط برقرار كرده و نظر مساعد آنها را به سوی خود جلب كنند. 
تكامل همین دفاتر راه را برای پیدایش "دفاتر روابط عمومی"گشود. بنابراین تنظیم نوع ارتباط با مطبوعات از مسائلی بود كه باعث پیدایش روابط عمومی به صورت "سازمان‌دهی شده" گردید.
اصطلاح روابط عمومی برای نخستین بار در ایالات متحده آمریكا نوشته‌های ادارهٔ اتحادیه راه آهن ایالات متحده آمریكا به كار برده شد و در دههٔ اول قرن بیستم نخستین دفاتر روابط عمومی در مؤسسات این کشور ایجاد شد. در سال ۱۹۰۶ اولین شرکت خصوصی که خدمات روابط عمومی را به مشتریان خود ارائه می‌كرد. توسط «ای وی لی» فارغ التحصیل دانشگاه پرنیستون وخبرنگار اقتصادی در شهر نیویورک تاسیس شد.در واقع می‌توان گفت، نخستین بار «ای وی لی» كه بعدها به پدر روابط عمومی معروف شد، با فعالیت‌ها و تدابیر خود روابط عمومی «اطلاع‌رسان» را پایه‌گذاشت. او با ابداع اصول تكنیكی و تأسیس یك شركت روابط عمومی خدمات شایانی در ترویج و پیشرفت حرفه و دانش روابط عمومی 
ای وی لی كه برای اولین بار تفكرات و دیدگاه‌های خودش را در قالب بیانیه اصول بیان كرد، هنوز هم، بعد از گذشت یك قرن، همهٔ موارد آن منطقی و صحیح به نظر می‌رسد «ای وی لی» در بخشی از بیانیهٔ خود خطاب به روزنامه‌ها و مردم چنین گفته است : 
«... دفتر مطبوعات ما یك دفتر سری نیست. همهٔ كارهای ما آشكار و علنی صورت می‌گیرد هدف ما این است كه اخبار موثق و معتبر در اختیار مردم بگذاریم. كار ما تبلیغات تجاری نیست و اگر شما تشخیص دادید كه بعضی از كارهای ما جنبهٔ تبلیغات تجاری دارد از به كار بردن آن در روزنامه خودداری كنید. هر مطلبی كه برای شما می‌فرستیم از روی كمال دقت و صحت تنظیم می‌شود و هر گاه طالب جزئیات و تفصیلات بیشتر باشید، خواستهٔ شما را برآورده خواهیم كرد. هر سردبیری كه بخواهد در نوشته‌ها و گفته‌های ما تحقیق كند ما با كمال خونسردی و گشاده‌رویی به او كمك خواهیم كرد. 
خلاصه كار ما این است كه اطلاعات و مطالب صحیح و دقیقی دربارهٔ مؤسسهٔ خودمان كه برای مردم و مطبوعات دارای ارزش و جالب هستند، در اختیار مردم و مطبوعات بگذاریم و همچنین عقاید و نظرات و طرز فكر مردم را برای مؤسسه خود روشن كنیم.»

به طور كلی تاریخ روابط عمومی در جهان سه مرحله عمده را پشت سر نهاده است : 
۱) مرحلهٔ اول؛ عاملیت مطبوعاتی
این مرحله در سالهای آخر قرن ۱۸ و مبتنی بر فلسفهٔ «گول زدن مردم» شكوفا شد. در آن دوره تكیه عوامل مطبوعاتی با پیروی از روش بارنام، بیشتر بر تبلیغات پر سر و صدا متكی بودكه تأكید بیش از حد بر وقایع بی‌اهمیت و مقطعی می‌كرد. این گروه بر این عقیده بودند كه به كارگیری هر روشی كه توجه عموم را جلب كند و در روزنامه‌ها فضای بازی در پیش روی مشتریان قرار دهد، مناسب است. در این مرحله عوامل مطبوعاتی با پراهمیت نشان دادن مسائل كوچك، قلب واقعیت و پنهان كردن خبرهای بد حرف اول را می‌زد. یعنی روابط عمومی بخشی از تلاش خود را معطوف به این می‌كند كه خبرهای بد و منفی به رسانه‌ها درز نكند. در این دوره غیر از مطبوعات رسانه دیگری وجود نداشت.
۲) مرحله دوم، عناصر تبلیغاتی :
هنگامی كه مهارتهای عملی عوامل مطبوعاتی با شكست مواجه شد. مرحلهٔ دوم همچون نیرویی عظیم در مسیر تكاملی روابط عمومی در اوایل قرن بیستم آغاز شد مجله‌های پرتیراژ و ارزان با برجسته ساختن ارتشا و فساد اجتماعی، اعمال خلاف قانون و غیراخلاقی در صنعت و تجارت را منتشر كردند و دیگر تلاشهای عوامل مطبوعاتی برای گول زدن مردم مؤثر واقع نمی‌شد. در نتیجه مردم خواستار وضع ضوابط و قوانین دولتی جهت حمایت و حفاظت از خویش شدند و مطبوعات نیز دیگر به عوامل فرصت‌طلب مطبوعاتی، اعتمادی نشان نمی‌دادند. به تدریج بر اثر تلاشهای عناصر تبلیغاتی نظیر "ای وی لدبترلی" شركت‌ها به اهمیت ایجاد اعتبار عمومی و مطبوعاتی خویش پی بردند. در این مرحله عوامل تبلیغاتی و انتشار یك طرفه اطلاعات واقعی به سوی مردم دست زدند و معتقد به فلسفه «آگاه نگاهداشتن مردم» بودند. مؤسسات در این دوره سعی كردند كه با رویكرد تولید انبوه اطلاعات آنچه سازمان می‌خواهد به بیرون از سازمان منتشر كنند و در واقع رویكرد اطلاع رسانی را پیش گرفتند و به اطلاع یابی‌ توجهی نكردند.
۳) مرحلهٔ سوم : مشاوره در باب روابط عمومی : 
شروع مرحله سوم را می‌توان به سال ۱۹۲۳ نسبت داد. یعنی سال كه ادوارد برنیز كتابی تحت عنوان «متبلور ساختن افكار عمومی» به رشته تحریر درآورد و در آن روابط عمومی را از عنصر تبلیغاتی و مطبوعاتی متمایز ساخت.
در مرحلهٔ سوم روابط عمومی قادر به انتقال اطلاعات بدست آمده از افراد و گروه‌های مهم به مدیریت شركت است. این اطلاعات به عنوان منبع و مدخل در هنگام تعیین خط مشی، توسط مدیریت به كار می‌آیند و سپس روابط عمومی با به كار بردن مهارتهای مطبوعاتی به انتقال خط مشی مدیریت به عموم مردم خواهد پرداخت. روابط عمومی در مرحلهٔ سوم برعكس عنصر مطبوعاتی در مرحلهٔ اول به صرف وقت و هزینه در مورد حوادث جنجالی و ایجاد شایعات پر سر و صدا نمی‌پردازد و سعی در پنهان كردن اخبار بد ندارد.
همچنین برخلاف عنصر تبلیغاتی در مرحلهٔ دوم تنها به بسط اطلاعاتی كه مستقیماً از سطوح بالاتر دریافت می‌كند، اكتفا نمی‌كند و به این كه این‌گونه اخبار، مؤثر واقع شوند، امید نمی‌بندد.
در مرحلهٔ سوم، روابط عمومی، جریان دو طرفهٔ ارتباطی را بین شركت و مخاطبان آن میسر می‌سازد از اینجاست كه روابط عمومی نقش اطلاع رسانی و اطلاع‌یابی را عهده‌دار می‌شود.
●انجمن‌ها و تشكل‌های روابط عمومی در جهان : 
قدیمی‌ترین انجمن روابط عمومی جهان، انجمن روابط عمومی آمریكا (PRSA) است كه در سال۱۹۴۸ تشكیل شد این انجمن و سایر انجمن‌های روابط عمومی به منظور دفاع از منافع حرفه‌ای دست اندركاران و صاحب‌نظران این رشته، اعتلای كمی و كیفی آن و شناساندن آن به جامعه، تبادل تجربه و بالا بردن سطح آموزش حرفه‌ای روابط عمومی بوجود آمدند.(
در سال ۱۹۴۹ انجمن جهانی روابط عمومی با تلاش انجمن‌های ملی كشورهای صنعتی تشكیل شد كه شاخه‌ای تخصصی در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد است. اجلاس این انجمن هر سه سال یكبار در یكی از كشورهای عضو سازمان ملل متحد تشكیل می شود. چهارمین اجلاس انجمن در سال ۱۹۶۸ در تهران برگزار شد.