کاربینی حسابداری مالی پ 1

• 
• 

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط زهرا رنجبر شمس آبادی

بازدید: 2232

بسمه الله الرحمن الرحیم

 

مقدمه(تعاريف حسابداری)

تعريف حسابداری:

تعريف حسابداري به زبان ساده و اولين تعاريف گفته شده عبارتست از فن ثبت ، طبقه بندي وتلخيص فعاليتهاي مالي يك موسسه در قالب اعداد قابل سنجش به پول براساس پول رايج كشور و تفسير و نتايج حاصله از بررسي اعداد ،كه در كليه كتب و نشريات حسابداري در بخش اول تعاريف به آن پرداخته شده است ، در ادامه متن تعاريف ، مراحل ، صورتحساب ها و عناوين كليدي و كاربردي حسابداري مطرح مي گردد ، چرا كه شناخت و يادآوري آنها تبيين كننده انجام صحيح و كاربردي حسابداري مي باشد.

فن ثبت:

مقصود از فن ثبت شيوه نگارش حساب ها در دفاتر روزنامه و كل كه در اولين اقدام ، فعاليت و رويداد مالي اتفاق افتاده را با توجه به مستندات آن ، سند زده و پس از تائيد ، به دفاتر روزنامه و كل منتقل مي گردد كه دراينجا براي انتقال آن ، طبقه بندي و خلاصه نويسي فعاليتهاي مالي موسسه نيز مد نظر قرار ميگيرد . پول رايج كشور براي تمامي فعاليت هاي مالي ریال است و نتايج و تفاسير حاصله طبق پول رايج انجام مي پذيرد . براي تفسير و استنتاج از فعاليت هاي مالي موسسه مي توان از صورت حساب سرمايه ، سود و زيان و ترازنامه نام برد . صورتحساب سرمايه نمايان گر سرمايه واقعي موسسه پس از پايان يك دوره مالي بوده كه پس از افزايش سود ويژه و كسر برداشت ها تعيين مي گردد و صورتحساب سود و زيان معرف چگونگي و نتيجه فعاليت هاي مالي موسسه مي باشد كه در طي يك دوره انجام مي شود.

درصورت سود و زيان مشخص مي گردد كه آيا موسسه سودآور بوده يا بلعكس . لذا همواره از مهمترين ابزارهاي حسابداري ، و مورد درخواست و توجه صاحبان موسسه مي باشد و حسابدار مي تواند به دوره هاي 3 و 6 و 9 ماهه و دوره مالي يك ساله به تهيه و تنظيم آن مبادرت ورزد . در ترازنامه خلاصه وضعيت مالي يك شركت نشان داده مي شود . در ترازنامه تمامي حساب هاي دائمي از قبيل دارائي ، بدهي و سرمايه قيد مي گردد.

 

تعريف بدهکار و بستانکار:

بهترين تعريفي كه مي توان از دو عنوان كاربردي و شالوده حسابداري ارائه نمود اين است كه بگوئيم بدهكار يعني طرف راست حساب و بستانكار يعني طرف چپ حساب . در تعريف ديگر مي توان بدهكار را گيرنده انتفاع و بستانكار را دهنده انتفاع دانست.

 

حساب های موقت و دائمی:

به حساب هائي كه مانده آنها تنها براي محاسبه سود و زيان در يك دوره مالي بوده و در پايان دوره مالي بسته مي شوند موقت و حساب هائي كه مانده آنها به دوره مالي بعد منتقل مي شود دائمي مي گويند.حساب هاي موقت را حساب هاي صوري وحساب هاي دایمی را حساب هاي حقيقي نيز مي گويند.

 

سندحسابداری:

به منظور تبديل رويداد هاي مالي به اعداد و تنظيم شرح كامل رويداد ها و مستندات پيوست از سند حسابداري استفاده مي شود. در واقع سند حسابداري به شرح جزئيات كامل رويداد مالي همراه مستندات مبني بر صحت اصل رويداد مي پردازد.

 

دفتر روزنامه:

مطابق ماده هفت قانون تجارت هر موسسه موظف به داشتن دفتر روزنامه كه در تعريف آمده است مي باشد تاجر مي بايست همه روزه كليه رويداد هاي مالي خود را به هر اسم و رسمي كه باشد در آن ثبت نمايد.

 

دفترکل:

برابر ماده هشت قانون تجارت موسسه مي بايست كليه معاملات خود را لا اقل هفته اي يك بار از دفتر روزنامه استخراج و به دفتر كل انتقال دهد . از ويژگي هاي دفتركل مجزا بودن هرحساب مي باشد ، بطوريكه با مراجعه به هرحساب موسسه مي توان مانده واقعي آن را بدست آورد.

 

دارائی جاری و ثابت:

دارائي كه قابليت تبديل آنها به نقد زياد باشد مانند وجه نقد ، صندوق ، بانك و... را دارائي جاري و اقلامي از دارائي كه طبيعتا غير منقول و ثابت بوده و در فعاليت هاي عادي مالي دچار تغييرات عمده اي نمي شوند و معمولا مورد خريد و فروش و نقل و انتقال قرار نمي گيرند دارائي ثابت مي گويند.

 

دوره مالی:

دوره مالي رايج در ايران يك ساله بوده و مطابق سال شمسي (كبيسه ، تقويمي)

محاسبه 365 روز مي باشد. دوره مالي برابر قانون ماليات هاي مستقيم يك سال شمسي برآورد شده و موسسه موظف گرديده است تا پايان تير ماه سال بعد صورتحساب هاي مالي دوره قبل را تهيه و آماده ارائه نمايند.

در پايان مي توان نتيجه گرفت حسابداري فن است براي ثبت فعاليت هاي مالي موسسه و نه علم و همچنين قانون تجارت به صراحت در مواد 7 و 8 دفاتر روزنامه و كل را تعريف و تبيين نموده است كه تمامي موسسات ملزم به تهيه و تنظيم آن مي باشند . تهيه صورت حساب سود و زيان به صورت دوره هاي 3 يا 6 يا 9 ماهه مي تواند صاحبان موسسه را نسبت به نحوه فعاليت هايشان و چگونگي ادامه مسير حركت و ارائه راهكار متوجه نمايد.

 

 

 

 

 

 

 

 

تحقیق و کاربینی از وزارت فرهنگ و ارشاد

 

یکی از زیرمجموعه های هیئت دولت ، وزارت فرهنگ و ارشاد است که دربازدید و حضور در این وزارتخانه اطلاعات زیر را در مورد قسمت های مختلف و قسمت حسابداری این سازمان بدست آوردم که به شرح ذیل می باشد:

محیط کار واقعی این وزارتخانه فرهنگی میباشد که قسمت حسابداری آن نیز به تجزیه و تحلیل حساب های مربوط به همین فعالیت های فرهنگی می پردازد.

تعداد تقریبی کارکنان این سازمان 2000 نفر است که زمینه فعالیت های آنها فرهنگی، سینما ، نشریات و... میباشد.

 

بخش حسابداری آن نیز به جریان فرآیند کاری این فعالیت های فرهنگی و بودجه و تخسیسات متعلق به آنها می پردازد.

 

ساختمان حسابداری این وزارتخانه دارای قسمت های مختلف است. یکی از آن قسمت ها قسمت ذی حساب است که دفتر مدیر ذی حساب و معاون ذی حساب و اتاق بقیه کارمندان حسابداری را شامل می شود.

قسمت ذی حساب زیر نظر وزارت اقتصاد و دارائی کار می کند و ازطرف این وزارتخانه ماموریت دارد که نظارت داشته باشد که چه مقدار بودجه وارد وزارت ارشاد می شود و باید کجا هزینه شود و در واقع همه کارمندان حسابداری تحت نظارت آنها کار انجام می دهند و همه حسابها بعد از انجام عملیات های حسابداری و حسابرسی باید به تائید مدیر ذی حساب برسد و بررسی شود که هیچ کجا هزینه ای به هدر نرفته باشد و هزینه ها بدرستی خرج شده باشد.

درکل نظارت بر حقوق کارمندان ، پروژها ، حقوق رفاهی ، هزینه های فرهنگی که به سینما ، مطبوعات، نشریات و ... تخسییس داده می شود درانتها باید به تائید ذی حساب برسد.

به عنوان مثال زمانیکه بخواهند چیزی تهیه شود باید نامه درخواستی نوشته شود و حسابداران با توجه به بودجه ای که دراساسنامه بودجه حسابرسی تعیین شده ، تشخیص می دهند که می توان این اجناس را تهیه نمود؟یا هزینه با بودجه همخوانی دارد؟ و یا میتوان با توجه به بودجه آن کار را انجام داد؟ این نامه بعد از تائید مدیر ذی حساب و کلیه مسئولان مربوطه باید به امضائ وزیر ارشاد یا معاون ایشان برسد.

دفتردیگری درقسمت حسابداری این سازمان وجود دارد که متعلق به نماینده دیوان محاسبات کل کشور می باشد. این نماینده برای نظارت برکل حسابرسی هاست و او حق بازرسی تمام سیستم ها و اسناد حسابرسی را دارد و از تمام حساب ها باید اطلاع داشته باشد.

حتی کارایی و هزینه های خود وزیر نیز تحت نظارت دیوان محاسبات کل کشور می باشد.

 

هدف صورت هاي مالي

 

هدف صورت هاي مالي ، ارائه اطلاعاتي تلخيص و طبقه بندي شده درباره وضعيت مالي ،عملكرد مالي و انعطاف پذيري مالي واحد تجاري است كه براي طيفي گسترده از استفاده كنندگان صورت هاي مالي دراتخاذ تصميمات اقتصادي مفيد واقع شود.

صورتهاي مالي همچنين نتايج ايفاي وظيفه مباشرت مديريت يا حسابدهي آنها را درقبال منابعي كه در اختيارشان قرار گرفته است ، نشان مي دهد . به منظور دستيابي به اين هدف ، در صورتهاي مالي يك واحد ، اطلاعاتي درباره موارد زير ارائه می شود:

الف . دارايي ها

ب . بدهي ها

ج . حقوق صاحبان سرمايه

د . درآمد ها

ه . هزينه ها

و . جريان هاي نقدي .

 

اجزاي صورت هاي مالي

 

مجموعه كامل صورت هاي مالي شامل اجزاي زيراست :

 

الف . صورت هاي مالي اساسي :

1 . ترازنامه،

2 . صورت سود و زيان،

3 . صورت سود و زيان جامع،

4 . صورت جريان وجوه نقد.

 

ب . يادداشت هاي توضيحي .

 

 

 

تهیه و ارایه صورت های مالی

مسئوليت تهيه و ارائه صورت هاي مالي به عهده مديريت واحد است . مديريت واحد موظف به تهيه و ارائه صورت هاي مالي به گونه اي است كه تصويري مطلوب از وضعيت مالي ، عملكرد مالي و انعطاف پذيري مالي واحد ارائه كند. مديريت واحد ممكن است صورت ها و گزارش هاي ديگري را جهت استفاده داخلي به روش هاي مختلف كه معطوف به اهداف مديريت داخلي است ، تهيه كند. هرگاه صورت هاي مالي جهت ارائه به ديگراستفاده كنندگان (سهامداران ، بستانكاران ، دولت ، كاركنان و غيره) تهيه شود ، رعايت استاندارد هاي حسابداري در تهيه و ارائه آن الزامی است .

 

 

رويه هاي حسابداري

مديريت واحد بايد رويه هاي حسابداري را به گونه اي انتخاب و اعمال كند كه صورت هاي مالي با تمام الزامات استاندارد هاي حسابداري مربوط مطابقت داشته باشد . درصورت نبود استاندارد خاص ، مديريت بايد رويهها را به گونه اي تعيين كند تا اطمينان يابد صورت هاي مالي اطلاعاتي را فراهم مي آورد كه :

 

الف . به نياز هاي تصميم گيري استفاده كنندگان مربوط است

ب . قابل اتكاست به گونه اي كه :

 

1. وضعيت مالي و عملكرد مالي واحد را صادقانه بيان مي كند،

2. منعكس كننده محتواي اقتصادي و نه فقط شكل حقوقي معاملات و ساير رويداد ها است ،

3. بيطرفانه يعني عاري از تمايلات جانبدارانه است،

4. محتاطانه است،

5. از تمام جنبه هاي با اهميت ، كامل است .

 

رويه هاي حسابداري راهكارهاي ويژه اي است كه واحد تجاري براي تهيه و ارائه صورت هاي مالي انتخاب مي كند.

 

دوره گزارشگري

صورت هاي مالي بايد حداقل به طور سالانه ارائه شود. در شرايط استثنايي كه تاريخ ترازنامه واحد تجاري تغيير مي كند و صورت هاي مالي براي دوره اي كوتاه تراز يك سال ارائه مي شود ، واحد تجاري بايد علاوه بر دوره زماني تحت پوشش صورت هاي مالي ، موارد زير را افشا كند :

 

الف . دليل بكار گرفتن دوره كمتر از يك سال

ب . اين واقعیت كه مبالغ مقايسه اي مربوط به صورت سود و زيان ، صورت سود و زيان جامع ، صورت جريان وجوه نقد و يادداشت هاي توضيحي مربوط قابل مقايسه نيست.

 

 

تحقیق حسابداری درمورد یک واحد تجاری:

درآمدعبارت است از:

افزايش در حقوق صاحبان سرمايه بجز مواردي كه به آورده صاحبان سرمايه مربوط

مي شود . مفهوم درآمد ، هردو گروه ” درآمدعملياتي “ و ” درآمد غير عملياتي “ را در بر مي گيرد . درآمد عملياتي عبارت از درآمدي است كه از فعاليت هاي اصلي و مستمر واحد تجاري حاصل مي گردد و با عناوين مختلفي از قبيل فروش ، حق الزحمه ، سود تضمين شده ، سود سهام و حق امتياز مورد اشاره قرار مي گيرد.

مبحث اصلي در حسابداري درآمد عملياتي عمدتا معطوف به تعيين زمان شناخت درآمد عملياتي است. درآمد عملياتي زماني شناسايي مي شود كه شواهد كافي مبني بر وقوع يك جريان آتي ورودي منافع اقتصادي وجود داشته باشد يعني جريان منافع اقتصادي مرتبط با درآمد عملياتي به درون واحد تجاري محتمل باشد و اين منافع را بتوان به گونه اي اتكاپذير اندازه گيري كرد.

دامنهكاربرد

اين استاندارد بايد براي حسابداري درآمد عملياتي حاصل از معاملات و رويداد هاي زير بكار گرفته شود:

الف: فروش كالا

ب: ارائه خدمات

ج:استفاده ديگران از دارايي هاي واحد تجاري كه مولد سود تضمين شده ، درآمد حق امتياز و سود سهام است.

كالا شامل كالاي توليد شده توسط واحد تجاري براي فروش و همچنين كالاي

خريداري شده جهت فروش مجدد از قبيل كالاي خريداري شده توسط يك واحد

بازرگاني يا زمين و ساير املاك نگهداري شده براي فروش مجدد است .

ارائه خدمات ، معمولا متضمن اجراي وظيفه اي مورد توافق طي مدتي معين توسط واحد تجاري است. خدمات ممكن است طي يك يا چند دوره مالي ارائه شود. برخي از پيمان هاي ارائه خدمات ماهيتاً از نوع پيمان هاي بلند مدت است. درآمد عملياتي حاصل از چنين پيمان هايي، با عنوان حسابداري پيمان هاي بلند مدت شناسايي مي شود.

 

استفاده ديگران از دارايي هاي واحد تجاري منجر به تحصيل درآمد هاي عملياتي زير مي شود:

الف. سودت ضمين شده : مبالغي كه بابت استفاده از وجوه نقد يا معادل وجه نقد واحد تجاري مطالبه مي شود.

ب. درآمد حق امتياز : مبالغي كه بابت استفاده از دارايي هاي غير جاري واحد تجاري نظير امتياز ساخت ، علايم تجاري ، حق انتشار و نرم افزار رايانه اي مطالبه مي شود ،

ج. سود سهام : مبالغي از سود توزيع شده واحد سرمايه پذير كه متناسب با سهم الشركه واحد تجاري عايد آن مي شود.