روابط عمومی برنامه ریزی فرهنگی در محیطهای آموزشی و دانشگاه شریعتی

• 
• 

توضیحات

منتشر شده در دوشنبه, 30 -3443 03:25

نوشته شده توسط معصومه شمسی

بازدید: 854

 

 

 

 

 

 

 

دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد 13

 

نام کاربینی : برنامه ریزی فرهنگی در محیطهای آموزشی و دانشگاه

 

 

 

نام دانشجو:معصومه شمسی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

فهرست مطالب

 

چکیده ......................................................................................................3

 

مقدمه........................................................................................................3

 

ضرورت برنامه ریزی فرهنگی در دانشگاه........................................................4

 

اهداف برنامه ریزی فرهنگی در محیطهای آموزشی و دانشگاهی..............................5

 

حیطه های برنامه ریزی فرهنگی در محیط های آموزشی........................................6

 

مراحل اجرایی...........................................................................................7

 

چالش ها و مشکلات پیش رو.........................................................................7

 

مشکلات موجود برنامه ریزی فرهنگی...............................................................8

نتایج مورد انتظار از برنامه ریزی فرهنگی و تربیتی.............................................9

 

منابع..............................................................................................................................................10

 

چکیده

 

مقاله برنامه ریزی فرهنگی در محیط های آموزشی و دانشگاه ها بنا دارد ضمن ارائه تصویری کلی از برنامه ریزی فرهنگی در معنای عمومی آن و توصیف برنامه ریزی فرهنگی در محیطهای آموزشی با تکیه بر شناخت روند و اجزای برنامه ریزی، معیاری مناسب برای برنامه ریزان و مدیران فرهنگی دانشگاه ها به دست دهد.

 

کلید واژگان: برنامه ریزی فرهنگی، محیط های آموزشی، دانشگاه

 

مقدمه

 

دانشگاه امروز در سطح جهانی علاوه بر کارکردها و وظایف آموزشی و پژوهشی، وظایف جدیدی در عرصه ی فرهنگی و اجتماعی بر عهده گرفته است. از جمله ی آنها می توان به نقش فرهنگ سازی و جامعه پذیری اشاره کرد. در سطح ملی، زمینه ها و نتایج برآمده از انقلاب اسلامی و تحولات دو دهه گذشته، دانشگاههای ایران با تغییرات وسیع و تحولات بنیادینی همراه کرده است. در نتیجه این تحولات درونی و بیرونی ، مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی در درون نظام آموزش عالی از وزن و اهمیت بیشتری برخوردار شده است. از این منظر، مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی در دانشگاهها برای جبران کم تحرکی ذاتی نظام و فرایندهای آموزشی متکفل ارتقای کمی و کیفی کارکرد علمی و فرهنگی دانشگاه شده است.

 

ضرورت برنامه ریزی فرهنگی در دانشگاه

 

دانشگاه را در خلا فرهنگی نمی توان تصور کرد دانشگاه از جمله نهادهایی است که در آن فرهنگ تولید، بازتولید و نوسازی می شود و خود از آن تاثیر می پذیرد. ناهماهنگی و ناسازگاری تدریجی روندهای آموزشی با نیازهای روزافزون و متحول فراگیران فرهنگ و جامعه یکی از زمینه های اصلی گسست بین جامعه و دانشگاه است که دردرازمدت به استحکام رابطه ی میان دانشگاه به عنوان نهادی علمی، اجتماعی و فرهنگی و جامعه لطمه وارد می سازد.

 

برای غلبه بر ناتوانی فرآیندهای آموزشی که ناشی از بی تحرکی ذاتی نظامهای آموزشی است و همچنین برای ایجاد تعادل در پاسخگویی به نیازهای علمی ، فکری ، اجتماعی و فرهنگی دانشجویان و تقویت چارچوبهای رفتاری صحیح و تربیتی جوانان و دانشجویان، و در عین تقویت برنامه های آموزشی و صرفاً علمی، باید در انجام مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی و اجتماعی اهتمام ورزید و برای توسعه ی آن مکانیزم های لازم را فراهم کرد. عواملی که این ضرورت ها را در ایران تشدید کرده اند عبارتند از:

 

1. توده ای شدن نظام آموزش عالی و افزایش دانشجو
2. محور قرار گرفتن توسعه ی فرهنگی در برنامه های توسعه ملی و جهانی

 

3.لزوم ایفای نقش آموزش دانشگاهی در تبیین و اشاعه ی مفاهیم اساسی اسلامی و انسانی همچون عدالت جویی، صلح ، محیط زیست و غیره

 

1. نقش محوری فرهنگ در قانون اساسی و سیاستهای جمهوری اسلامی ایران

 

5.جایگاه محوری انسان و توسعه انسانی به عنوان عامل تحرکتوسعه و هدف نهایی آن پس از حاکمیت طولانی رشد کمی و توسعه اقتصادی

 

1. افزایش سطح تعامل و تماس میان جامعه و دانشگاه

 

7.نیازهای جدید علمی، فکری فرهنگی و هنری دانشجویان و ضرورت پاسخگویی مستمر به آن ها

 

اهداف برنامه ریزی فرهنگی در محیطهای آموزشی و دانشگاهی

 

1.کوشش برای بهبود کیفیت و کارایی آموزش رسمی دانشگاهی با اصلاح و نوآوری در آموزش های غیررسمی و تقویت استانداردهای رفتاری و تربیتی صحیح در میان جوانان دانشجو

 

2.کمک به فرآیندهای آموزشی و پژوهشی در تربیت نسل آینده برای شخصی، تحرک فردی ، مهارتهای اجتماعی و ارتقای توانایی های فکری دانشجویای برای زندگی در شرایط و دنیای جدید

 

3.بسط و گسترش فرهنگ علمی با هدف تقویت روح تحقیق و تفکر و افزایش نقش آگاهانه ی فراگیران در تولید دانش و گفت و گوی علمی

 

4.فراهم آوردن زمینه های رشد و پرورش خلاقیتها، قابلیتها، استعدادهای انسانی، آگاهی های فکری، اجتماعی و سیاسی

 

5.کمک به نظام آموزشی در ایجاد تقویت توانایی های فکری و ذهنی و مهارتهای اجتماعی فراگیران و آماده کردن آنان برای زندگی در جامعه ی رو به تغییر و چند فرهنگی آینده

 

6.فراهم کردن زمینه برای مطالعه ی گسترده ی فرهنگی و اجتماعی و ارتقای سطح تحلیل فراگیران با تاکید بر دیدگاههای میان رشته ای و کاربرد دانش رسمی و آموزشی جهت یادگیری و مهارت آموزی

 

7.گسترش مشارکت دانشگاهیان در حیات فرهنگی و ترویج همکاری های علمی و بین المللی فرهنگی.

 

حیطه های برنامه ریزی فرهنگی در محیط های آموزشی

 

الف: رشد تخصصی

 

ایجاد مجموعه ای ازفرصتها ی یادگیری ، تقویت و بهبود فکری، مهارتهای ارتباطی، انجام فعالیتهای معطوف به بروز و ظهور و کشف استعداد ها و علایق و تربیت استعداد زیبایی شناختی

 

ب: شایستگی اجتماعی

 

1. افزایش روحیه ی کار جمعی، دیگر پذیری و مسئولیت پذیری از طریق مشارکت فراگیران در گروه ها و فعالیتهای جمعی و گسترش مهارتهای اجتماعی و ارتباطی .

 

2. کمک به ارتقاء شان و منزلت علمی و اجتماعی دانشجو از طریق ایجاد تعادل در نگرش احساس و رفتار

 

ج: مهارتهای یادگیری

 

1. افزایش انگیزه ی یادگیری و افزایش دانش

 

2.آموزش توانایی های فردی در زمینه های نظیر خواندن و نوشتن و فراگیری فعال و خلاق

 

3.مهارتهای پیشرفته ، در زمینه هایی چون بحث و تبادل نظر، ارزیابی اندیشه ها و تحلیل موضوعات و مسائل محیطی و اجتماعی

 

1. افزایش توانایی و مهارت ذهنی و فکری در حل مسائل
2. افزایش انگیزه پیگیری دانش در طول عمر

 

مراحل اجرایی

 

1. تعیین و تعریف پروژه ها و طرح های خاص فرهنگی ، هنری و اجتماعی

 

2.تعیین الگوهای مناسب اجرای طرح با توجه به نیازها و شرایط محیطی و میزان مشارکت مخاطبان

 

3.فراهم کردن منابع و لوازم موردنیاز اجرای طرح، فن آوری ها، امکانات جدید، بودجه و تجهیزات و آموزش مدیران و مجریان

 

4.سازماندهی و تدوین محتوای طرح و آماده سازی آن در قالب انتشارات، بسته های آموزشی سمعی و بصری و رایانه ای

 

1. تدوین راهنما و دستورالعملها و آیین های اجرایی
2. تعیین الگو و ساز و کارهایی برای نظارت و ارزشیابی

 

چالش ها و مشکلات پیش رو

 

برنامه های فرهنگی کشور به دلیل تحولات و دگرگونی های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و مشکلات ساختاری ناشی از عدم تبیین درست و همه جانبه ی نظری موضوع های مربوط به فرهنگ و دیگر روندهای مرتبط با آن با چالش هایی روبرو است که بی توجهی به آن و نداشتن تحلیل درست از دلایل شکل گیری و استمرار این مشکلات، برنامه ریزی فرهنگی را دچار اختلال می کند. این چالش ها عبارتند از:

 

1. افزایش متقاضیان رویدادها، آثار و محصولات فرهنگی.

 

2.افزایش یکباره ی هزینه ی تولید محصولات فرهنگی برای دولت و کاهش هزینه ی دریافت و مصرف آن برای مصرف کننده.

 

1. کشمکش میان آرمان ها، هدف ها، مقاصد و نیازها
2. کاهش شدید هماهنگی و هم رایی میان نظام های رسمی و غیررسمی
3. عدم تناسب بین برنامه های فرهنگی دستگاه ها و نیازهای توسعه ای

 

6.تفاوت در نگرش بین گروه های مرجع نسبت به هدف ها و فعالیت های فرهنگی

 

1. شکاف میان منابع اختصاص یافته به امور فرهنگیو هزینه ها
2. سیطره ی سیاست و رفتارهای سیاسی بر فرهنگ و برنامه های فرهنگی
3. رشد سریع و غیرقابل پیش بینی نیازهای گروه های جوان
4. انعطاف ناپذیری برنامه های فرهنگی در دو دهه ی گذشته
5. تداوم روند مهاجرت به شهرهای بزرگ
6. رشد و تنوع فن آوی ها و سرگرمی ها
7. تحولات گسترده و عمیق در شرایط اقتصادی، اجتماعی و تکنولوژیکی جهانی و ملی
8. گسترش آموزش و پروش و آموزش عالی و رشد فزاینده ی انتظارات ناشی از آن .

 

مشکلات موجود برنامه ریزی فرهنگی را نیز می توان به شرح زیر دسته بندی کرد:

 

1. جدایی هدف ها، روش ها و ابزارها

 

2.روشن نبودن نوع رابطه ی مسائل دینی و اخلاقی با حیطه های برنامه های فرهنگی و هنری

 

1. سیطره ی سیاست و رفتارهای سیاسی بر فرهنگ و برنامه های فرهنگی
2. نگاه یکطرفه و حتی ابزاری به مخاطبان و نیازهای آنان
3. نگاه ابزاری به فرهنگ ، تاکید بر فرهنگ توسعه نه توسعه فرهنگ

 

6.بی توجهی به نقش ها و کارکردهای نهادهای علمی، آموزشی، فرهنگی ، هنری، اجرایی و سیاسی و وجود انتظارات مشابه از آنها برای ارائه ی کارکردهای یکسان فرهنگی .

 

نتایج مورد انتظار از برنامه ریزی فرهنگی و تربیتی

 

1.تحقق هدفهای فرهنگی، تربیتی و اجتماعی موردانتظار جامعه در محیطهای آموزش

 

1. سازماندهی تجربه های متنوع فرهنگی و هنری و اجتماعی
2. زمینه سازی برای بهره مندی از توسعهی فرهنگی درجامعه

 

4.برنامه ریزی فرهنگی اقدامات از قبل تعیین شده برای متوازن کردن منابع و هدایت توانایی ها و قابلیتها، در جهت تحقق امکانات مادی و فرهنگی و هدفهای ازقبل تعیین شده

 

1. برنامه ریزی ، طرح ریزی و تخصیص منابع انسانی ، مادی و فرهنگی به منظور پاسخگویی به نیازها و ضرورتها به شیوه های متعادل