بسمه تعالی
موضوع گزارش:ارتباطات فرهنگی
بخشی ازفعالیت های روابط عمومی، شامل فعالیت هاوامورفرهنگی و نمایشگاهی است که دراین بخش یکی از اهداف عمده روابط عمومی،یعنی فرهنگ سازیدنبال می شود. برگزاری مراسم وگرامیداشت مناسبت ها یکی از مهمترین این فعالیت ها می باشد.
درباره برگزاری مراسم درمناسبت های مختلف بایستی تاکیدکرد که "مدیریت مراسم" در صورتی می تواند به بهترین نهو عمل شود که مبتنی بر برنامه مدون باشد ، برای این منظو "تهیه ، تقویم مراسم " وجدول مناسبت ها وگنجاندن برنامه های مورد نظر برای اجرا در یک مناسبت در آنها ضروری است.
هر روابط عمومی باید بر اساس وظایف وشخصیت، سازمان مربوط،مناسبت های خاص خود را استخراج وآن را بر روی کاغذ درج کند.
مراسم مشخص و معین بخش عمده ای از مراسم قابل اجرا دریک سازمان را تشکیل می دهد.
درکنار مناسبت های خاص سازمانی ، مناسبت های عمومی و مذهبی قرار می گیرد که به ترتیب زمانی باید برای هریک ماه، برنامه های خاصی رامنظور کرد.
روابط عمومی یک سازمان ممکن است برای یک مناسبت، خاص صرفاً به نوشتن پلاکارت یاپارچه نویسی بسنده کند وبرای یک مناسبت دیگرکلیه عملیات ممکن رادرنظربگیرد.
باتوجه به اهمیت برگزاری مراسم درمناسبت های مذهبی،ملی وسازمانی پس از مراجعه به روابط عمومی "سازمان تنظیم مقررات وارتباطات رادیویی" تهیه جدول ، برنامه ریزی مناسبت هادر اولویت کارعلمی واحد "کار بینی" قرارگرفت که برای تحقق آن اقدامات زیر انجام شد؛
1-استخراج مناسبت های سازمانی،مذهبی وملی ازتقویم کشور
2-تهیه لیست فعالیت های موردنظر برای تمامی مناسبت ها
3- بررسی واستخراج فعالیت های قابل انجام برای هر مناسبت به تناسب موضوع آن
4- تهیه جدول نهایی برنامه ریزی مناسبتها شامل نام مناسبت ،تاریخ وفعالت های موردنظر
مهمترين وظيفه روابط عمومى برقرارى ارتباط در داخل و خارج از سازمان با مخاطبان انبوه و متفاوت است؛ در اجراى اين وظيفه واحدهاى روابط عمومى با استفاده از ابزارهاى مختلف اقدام به برقرارى ارتباط مى كنند، اما اگر اين عملكرد به نحو علمى و كارشناسى ارزيابى شود ، اثربخشى همه اين فعاليت ها با ترديد مواجه است چرا كه به عناصر ارتباطى در فراگرد انتقال پيام توجه كافى نشده است. ارتباط به هر شكلى كه برقرار شود، حداقل ۳ عنصر را درخود دارد. فرستنده (منبع)، پيام، گيرنده (مخاطب). هر سه عنصر ويژگى هايى دارد كه اگر موردتوجه قرار نگيرد به عنوان موانع ارتباط از اثربخشى آن مى كاهد به نحوى كه در بسيارى موارد، اثربخشى يك پيام به صفر مى رسد..
2- تعريف روابط عمومى
اصطلاح روابط عمومى، ترجمه واژه انگليسى public Relations براى نخستين بار در آمريكا در اتحاديه راه آهن به كار برده شد و در ايران نخستين بار در شركت نفت به كار رفته و دفترى در آن شركت ايجاد شد. روابط عمومى را در زبان عربى (العلاقات العامه) ترجمه كرده اند.
كسى كه روابط عمومى را به عنوان يك شغل انتخاب مى كند و مسئوليت انجام وظايفى را در اين حرفه مى پذيرد، بايد به عنوان يك حرفه به آن نگاه كند و سعى كند مهارت ها و تخصص هاى آن را فرا گيرد و آينده شغلى و پيشرفت اجتماعى خود را براساس آن برنامه ريزى كند.
بايد استعداد، آمادگى، ظرافت، تناسب و توانايى فردى، علاقه، انديشه زايا يا انديشه خلاق، انگيزه پيشرفت، شهامت و شجاعت داشته باشد، همچنين قدرت تجزيه و تحليل مسائل محيط كار اصول و فلسفه سازمان را به خوبى بشناسد.
حساس و پر مسئوليت، هوش و زيركى از خصوصيات فردى است كه در روابط عمومى مشغول به كار است.
4- وظايف روابط عمومى
اعمال مديريت شايسته در جامعه، در درون شبكه هاى ارتباطى گسترده نياز به اطلاعات و آگاهى هاى متقن، به روز، واقعى و كارآمد از جامعه دارد. دستيابى به چنين اطلاعات و آگاهى ها نياز به روابط عمومى قوى و پايدار را محرز مى كند. از عمده وظايف روابط عمومى مى توان به اين موارد اشاره كرد:
$1§ مطلع كردن و خبر دادن
$1§ ترغيب، تشويق، ترويج و تبليغ
$1§ انجام تحقيقات اجتماعى و افكار سنجى و پيوند آن به منابع سازمان و عموم مردم
$1§ هماهنگى موارد نياز سازمان