مقدمه :
هنر مطلق زیبایی نیست، اماعین زیبایی است وآنگاه که انسان در تاریکی سرگردانی ها و روشنی علم متحیر می ماند. هنر است که اورا درشناخت زیبایی ها وکسب آرامش یاری می دهد، وبه حیات اوجلوه می بخشد. ودر حقیقت به او حیات می دهد. وهنرمند کسی است که با ظرافت طبع وهنر ذاتی عقل خویش رادرانتخاب بهترین تجارت زندگی به کار می برد.
فرش روایت آرزوهای انسان از گذشته تا کنون چنان با شکوه وبا عزت سینه به سینه نقل شده است. که پس از هزاران سال، هنوز پایدار وجاودان مانده است.
فرش برگرفته از طبیعت هدیه انسان به هستی است. فرش شاهد زندگی در طول تاریخ است. فرش اشک نهان وراز درون است فرش تلأ لؤ چشمانی است منتظر ومنتظر..........
تاریخچه فرش و قالی در ایران
قالي ها و قاليچه هاي رنگارنگي که زينت بخش اغلب خانهها است، عموماً با پنجه هاي ظريف و هنرمند زنان و مردان جوان اين کشور گره گره بافته شده و بسياري از جهانيان در پرتو وجود اين صنعت باستاني ظريف ايران را ميشناسد.
از آن جايي که بافتن قالي مستلزم وجود کارگران صبور و بردبار مي باشد از دير زماني قالي بافي هم نوعي صنعت تجملي محسوب شده است و به همين مناسبت در ادوار قديمي اين صنعت همه جا توسط مورخين و نويسندگان يوناني معرف تجمل مشرق زمين قلمداد گرديده و استعمال کلمه Tapetes يوناني به معني «تجمل» و در فرانسه Tapis مخصوص «قالي» شده است.
واژه «قالي» بنا به اعتقاد آقاي پروفسور پوپ مقتبس از نام شهر «قالي قلعه» ارمنستان ميباشد که از روزگار گذشته قالي بافي آن مشهور بوده ليکن بعدها اين صنعت در سراسر ايران عموميت پيدا نموده است. پروفسور پوپ بر آن است که قديميترين قالي مکشوف در جهان قالي هائي است که به سال 1924 ـ1920 هيئت علمي موزه ی «ارميتاژ لنين گراد» در «نوين اولا» Noin Ulaمغولستان يافته اند. اما بايد دانست که اين اظهار دانشمند آمريکائي پيش از کشفيات جالبي بوده که در محل «پازيريک» Paziric صورت گرفته است.
دره پازيريک در مسافت نزدیک دويست کيلو متري جنوب «بي ئيسک» (از شهرهاي جنوبي قسمت مرکزي سيبريه) و به فاصله ی تقريبي 79 کيلومتري مرز مغولستان خارجي (که سابقاً جزو خاک چين بود) نزديک محل التقاي رودخانههاي «اولاگان» و «باليکتيول» واقع شده ارتفاع آن از سطح دريا در حدود 1500 متر است.
پازیریک
فرش پازیریک، قدیمی ترین فرش جهان
دانشمند شوروي به نام «س.ا.رودنکو» ضمن دومين مرحله کاوش هاي خود که در دره ی پازيريک انجام مي داد در سال هاي 1327 و1328 شمسي درون آرامگاه يخ زده يکي از شاهان سکاها آثار جالب توجهي از صنايع ايران دوره ی هخامنشي کشف نمود که مهم ترين آن ها يک قطعه فرش تقريباً کامل و قطعاتي از فرشها و پارچه هاي ديگر ايران عهد هخامنشي است.
طي مقالهاي که در مجله اخبار لندن مورخ 11 ژوئيه 1953 (20 تير ماه 1332 ) در باره ی آثار مکشوفه در پازيريک درج گرديده بود فرش مکشوفه فوق را تحت عنوان قديميترين فرش ايران در دنيا که مدت 2400 سال در يخ هاي دائمي سيبري مرکزي محفوظ مانده است، معرفي نمود و درباره ی آن چنين توضيح دادهاند:
مهمترين اشياء مکشوف در پازيريک قطعه فرشي است با نقشهاي مختلف که کرک آن را از پشت گره زده و از سمت رو چيده و صاف نموده بودند. اين فرش ضمن زين و برگ هائي که همراه جسد اسب ها در دل خاک مجاور آرامگاه نهاده بودند بدست آمده براي زين يکي از اسب ها بکار ميرفته است. ابعاد فرش مزبور83/1 متر در دو متر ـ در 2 ميليمتر ميباشد و به قراري که به کاشف فرش تشخيص داده است در هر دسيمتر مربع آن 3600 گره زدهاند. کار آن ظريف و زيباست و نقشه ی روي فرش عبارتست از حاشيهاي مشتمل بر تصوير حيوانات افسانه بالدار. پس از آن رديف سواران ايراني که به ترتيب يک نفر بر اسب سوار و پشت سر او يک نفر دهانه اسب را گرفته است و ميبرد. سواران مزبور کلاه مخصوص ايرانيان را بر سر نهادهاند. انتهاي زيرين کلاه از زير چانه کج شده به پائين دهان منتهي ميگردد نوک طرف ديگر آن هم باريک است ... پس از آن رديف گوزن هاي خط و خالدار و بعد از آن حاشيه ی مجددي مشتمل بر تصاوير حيوانات افسانه بالدار و در وسط فرش نوعي نقوش چهار برگي که از گل و بو تههاي آشوري اقتباس شده است.»
آقاي رودنکو دانشمند شوروي که کاوش هاي پازيريک را انجام داده و مي توان گفت قطعه فرش فوق شگفت انگيزترين چيزي است که در کاوش هاي متمادي و دشوار اين دانشمند در پازيريک بدست آمده است، کتاب مفصلي به زبان روسي تحت عنوان «تمدن مردم ناحيه کوهستاني آلتائي در عهد سکاها» (چاپ مسکو ـ لنينگراد 1953) منتشر نموده است و طي آن درباره فرش مزبور توضيحات مفصلي ميدهد که برخي نکات آن به شرح زير در اين جا نقل ميگردد:
نقوش حيوانات بالدار در حاشيه کنار فرش کمي بزرگتر از نقوش همان حيوانات در اطراف قسمت وسط فرش بوده، جهت آن ها هم مخالف جهت نقوش اخير الذکر ميباشد و هر پنج حاشيه و نقش وسط فرش داراي حاشيه باريک، مشتمل بر نقوش مثلث هاي ريز است (به اصطلاح معمول و مصطلح فارسي دالبر) اين قالي چند رنگ داشت که بيشتر آن قرمز، آبي، سبز، زرد کمرنگ، نارنجي مي باشد. ... تاريخ اين قالي از روي شکل اسب سواران معلوم ميشود. طرز نشان دادن اسب هاي جنگي که بجاي زين، قالي بر پشت آن ها گستردهاند و پارچه روي سينه اسب از مشخصات آشوري ها ميباشد. لکن در روي فرش پازيريک ريزهکاريهاي مختلف و طرز گره زدن دم اسب و چگونگي گره مزبور آشوري نيست بلکه مربوط و متعلق به دوران پارسيان است. گرهاي دم اسب هاي روي فرش را در نقوش برجسته تخت جمشيد نيز ميبينيم .»
در جاي ديگر کتاب فوق دانشمند مزبور صراحتاً فرش مزبور را کار ايران ميداند اما در تشخيص اين که در کدام قسمت ايران عهد هخامنشي بافته شده است اظهار ترديد مينمايد.
نگارنده با آشنائي و بررسيهاي که ساليان متمادي از نزديک يا دور درباره آثار هخامنشي مخصوصاً در تخت جمشيد نموده، به خود جرئت ميدهد که در باره فرش محل مزبور و محل بافت آن نقاط ذيل را مذکور دارد:
با دقت در آثار تخت جمشيد بخوبي مي توان استنباط نمود که همه جا استادان حجار مقيد بوده و سعي نموده اند موضوع نقش برجسته و چگونگي آن را با اوضاع و احوال محلي که نقش در آنجا جلوه گري مي نموده و زينت بخش بوده است ارتباط بدهند. چنان که در کاخ هاي آپادانا و صد ستون که محل برگزاري جشن هاي رسمي و انجام مراسم سلام بوده صف لشگريان و نمايندگان اقوام ساکن قسمت هاي مختلف کشور به صورت هاي گوناگون نموده شده است و در آستانههاي مختلف کاخ هاي کوچک داريوش و خشايارشا در هر اطاق نقش مربوط به چگونگي استفاده از آن محل حجاري گرديده است. مثلا در اطاق هاي کوچک شاهنشاه سر و صورت صفا مي داده نقش گماشتگان شاهي با شمعدان و عطر دان و حوله و ظرف آب ديده مي شود.
آن جا که شاهنشاه وارد تالار کاخ مي شود تصوير خدمتگزاران پشت سر او با در دست داشتن حوله و اسبابي که براي راندن حشرات بالاي سر شهريار حرکت مي داده اند حجاري گرديده است و در آستانه بزرگ تالار که شاهنشاه از آن جا به بيرون کاخ مي خرامد علاوه بر حوله و اسباب مزبور چتر آفتابي مخصوص بالاي سر شاه حجاري کرده اند. همچنين تصوير درباريان و جدال شاهنشاه با مظاهر اهريمن که در آستانه هاي اطاق هاي مجاور تالارهاي بزرگ نموده شده است.
در حاشيه ی بزرگتر فرش مکشوف در پازيريک ديده ميشود که نقش مردمان يکي سوار بر اسب و پشت سر او يکي پياده پهلوي اسب که افسار آن را از پشت گرفته، تکرار شده است و در برخي موارد هم دو نفر سوار پشت سر هم يا دو پياده به ترتيب فوق پشت سر هم قرار دارند.»
نقش حاشيه مزبور نشانه و اشاره به سوار و پياده شدن از اسب و حرکات معروف به سوار خوبي است که هنوز هم در جشن ها و نمايشهاي اسب دواني در ايران مرسوم ميباشد و در دوران امپراتوري روسيه در ارتش امپراتوري کشور مزبور بسيار معمول بود و در عهد قاجاريه اين رسم مجدداً به پيروي از مراسم ديگر لشگري روسيه در ايران متداول گرديده است و بنابر اين ميتوان تشخيص داد که رسم سوار کوبي و شيرين کاري هاي اسب سواران از دوران باستان و لااقل از عهد هخامنشي در کشور شاهنشاهي ايران معمول بوده و عمل مي شده است. آقاي رودنکو که حقاً با دقت و بررسي هر چه تمامتر در کتاب جامع خود اظهار نظر کرده اند فرش مکشوف در پازيريک را بافت يکي از سه قسمت کشور هخامنشي يعني ماد، پارت يا خراسان قديم و پارس مي داند. هر چند اسبهاي پارس مشهور بوده و داريوش کبير در کتيبه هاي خود مکرر از اسب هاي پارس نام ميبرد اما چون نقش گوزن ارتباط با پارس ندارد و از طرفي لباس مرداني که سوار بر اسب ها هستند يا افسار آن ها را در دست دارند لباس مردم ماد و اهالي شمال ايران است احتمال اينکه فرش مزبور بافت پارس باشد تقريباً از ميان ميرود و چون سواران پارتي مشهورتر از سواران مادي بودهاند و لباس مادها با ساير قسمت هاي ايران شمالي در بسياري موارد شباهت دارد بخصوص کلاهي که در روي فرش بر سر رديف مردان ديده ميشود منحصر به مردم ماد نيست و اقوام ديگر شمال ايران از جمله پارت ها هم از اين کلاه داشته اند (نقوش برجسته تخت جمشيد مطلب را معلوم و اثبات مي نمايد) و از طرفي گوزن در دشت هاي شمالي سرزمين پارت بوده است و بالاخره چون پارت نزديکترين قسمت ايران عهد هخامنشي به پازيريک ميباشد و از هر بابت مي توان احتمال داد و اظهار نظر نمود که فرش مکشوف در پازيريک در سرزمين پارت يعني خراسان قديم تهيه شده، ضمن مبادلات تجارتي و داد و ستدهاي معمولي بين مردم شمال ايران به پادشاه سکاها تعلق يافته و در پازيريک همراه جسد اسب پادشاه دفن شده است.
علاوه بر فرش فوق قطعه کوچک فرش ديگري در پازيريک پيدا شده که نقش آن مشتمل بر مربع هاي کوچک است و بر روي هر مربع تصاوير بانوان عهد هخامنشي را در طرفين آتشدان نشان ميدهد. بافت اين فرش دو رو بوده است بدين طريق که تار آن را از پشم ظريف تابيده درست ميکرده اند و پود آن را از پشم ظريف به رنگ هاي مختلف گره ميزدند و بدين طريق طرح ها و نقوش فرش را از دو طرف نمايان ميساختند. در هر سانتيمتر مربع اين فرش از يک طرف 22 و از طرف ديگر 24 گره زدهاند. نقوش مربعهاي مزبور هيچ کدام بطور کامل و از هر جهت به ديگري شباهت ندارد در صورتي که در صنعت بافندگي چنين امري عادتاً پيش ميآمد.
از توضيحات آقاي رودنکو در باره ی قطعه فرش مزبور بر مي آيد که بافت آن تقريباً به گليم هاي بسيار ظريفي که مخصوصاً عشاير فارس مي بافند شباهت داشته است. قطعه فرش ديگري هم در پازيريک پيدا شده که از لحاظ طرز بافت عيناً مانند قطعه فوق بوده تنها نقش آن به عوض خانه هاي مربع و تصاوير بانوان هخامنشي، مشتمل بر رديف نقش شيرها نظير رديف نقوش شيرها در حجاريهاي تخت جمشيد است.
بنابراين با کشف نمونه هاي فرش هاي ايران هخامنشي در پازيريک عنوان قديمی ترين و مهم ترين فرش هاي ايران که تا کنون شناخته شده است شامل قطعه فرش سابق الذکر ميگردد و پس از آن از فرش هاي ساساني مي توان بحث نمود که مهم تر و معروف تر از همه قالي معروف «بهارستان» است و بنابر گفته ی مورخين، قالي بهارستان در هنگام فتح ايران بدست مسلمين قطعه قطعه شده و بين فاتحين تقسيم گشته است.
طبري نخستين مورخي است که از اين فرش توصيف نموده است بنا به گفته وي موادي که در اين فرش بکار رفته عبارت بوده از ابريشم و طلا و نقره، رنگ سبز درختان از زمرد و رنگ و متن از نسوج زرين انتخاب شده است. بجاي آب، نگين هاي نفيس شفاف و عوض سنگريزهها مرواريد و عوض شاخه هاي درختان زر و سيم بکار برده بودند.
هشام بن عبدالملک (120 هجري) قالي ابريشمين و زريني به طول 90 و عرض 32 متر داشته که با قالي بهارستان رقابت ميکرده است. از آن جا که بافندگان فرش مرغوب ايرانيان بوده اند ميتوان يقين داشت که قالي مزبور در ايران بافته شده بوده است.
مسعودي مي نويسد «المستنصر» خليفه عباسي قالي مصوري به صور ايراني با کتيبه هاي پارسي داشته است. يکي از صور مربوط به تاجگذاري سلطاني بوده که کتيبه ی مربوط وي را شيرويه پسر خسرو پرويز معرفي مي نموده است در اين قالي صور شاهان و خلفاي ديگر هم بوده من جمله يزيد بن وليد بن عبدالملک.
بنابر آن چه گفته شد بافت اين قالي در ايران بوده و بطور کلي در دوره خلفاي اموي و عباسي مانند ساير رشته هاي صنعتي، قالي بافي دنباله رونق دوره ساساني را طي ميکرده است.
در اعصار سلجوقي و ايلخاني اين صنعت کماکان رواج کامل داشته است چنان که «غازان خان»، مسجدي ساخته است که به قالي هاي اعلي مفروش ميشده است. همچنين وي براي شنب معروف خود تعدادي قالي سفارش داد که در فارس ببافند. ابن بطوطه در اين عصر از قالي هاي سبز فام حدود ايذه و مال امير سخن مي راند.
از جمله شواهد و دلائل پيشرفته اين صنعت در دوره تيموريان وجود صحنههاي قالي است که در مينياتورهاي اين زمان ديده ميشود. چنان که در ضمن تصاوير نسخه خطي «خمسه جامي» کار «قاسم علي» که متعلق به مجموعه قصر گلستان است اين حقيقت را ميتوان يافت. همچنين مينياتورهاي ديگري از اين زمان دردست است که طرز بافت قالي را نشان ميدهد. نقوش و طرح هاي قالي در زمان تيموريان و بعداً در دوران صفويه عموماً توسط هنرمندان بنام اين عصر از قبيل «کمال الدين بهزاد»، «سلطان محمد»، «مير سيد علي» و «محمدي» انجام گرفته است و ميتوان گفت که تا امروز طرح ها و نقوش قالي هاي ممتاز و معروف ايران از تأثير و نفوذ کار اين استادان جليل بر کنار نيست.
قالي هاي مشهور ايران که جزو مفاخر هنري ما محسوب مي شود و در خارج از ايران وجود دارد بالغ بر صدها پارچه ميباشد. مانند مجموعه قالي هاي نفيس موزه وين، مجموعه قالي هاي معروف موزه برلين، قالي مشهور موزه لوور که سابق بر اين کليساي نتردام را زينت مي داده است، قالي شکار موزه پولدي پوزولي ميلان بافت «غياث الدين جامي» به اندازه 360× 692 سانتيمتر مورخ به سال 929 .
در عصر صفويه به طوري که قبلاً نيز گذشت صنعت قالي بافي مورد توجه شاهان اين سلسه قرار گرفت چنان که هنگامي که «نصير الدين محمد همايون» پادشاه هند به واسطه اختلافات داخلي به دربار شاه طهماسب صفوي پناهنده شد، شاه ايران مقدمش را گرامي داشت و پسر خود «مراد ميرزا» را مأمور پذيرائي او نمود. در اين مسافرت قالي بافي ايران به قدري مورد علاقه همايون قرار گرفت که در مراجعت به هندوستان تني چند از استادان قالي و مينياتور ايران را براي رواج هنر و صنعت ايراني به هندوستان برد. اين صنعتگران که از شهرهاي اردبيل و جوشقان و کاشان و خراسان به هندوستان رفتند مکتبي در قالي بافي به وجود آوردند که بنام قالي بافي ايران و هند خوانده ميشود. از جمله آثار اين زمان تعداد يازده قطعه قالي نفيس است که هم اکنون جزء مجموعه آستان قدس رضوي در خزانه مبارک حضرت رضا (ع) نگاهداري ميشود.
اين قالي ها که در لاهور توسط استادان ايراني بافته شده کرک آن بسيار ظريف و تار و پود آن از ابريشم است و از حيث رنگ آميزي و ظرافت در جهان بي مانند ميباشد و بطوري که حساب شده است در هر دسيمتر مربع از اين قالي ها بيش از يازده هزار گره زدهاند.
شاه عباس کبير نیز به واسطه عشق و علاقه خاصي که به صنعت قالي داشت ميتوان گفت موجد مکتب بخصوصي در قالي بافي شده است.
یزد
یزد نامی است باستانی که ریشه در «یشت.یزت دین» دارد با مفاهیمی چون ستایش نیایش ،پرستش وایزد.
قدمت دربافته های یزد :
کهن ترین بافته در یزد ،هنر پارچه بافی است. که قدمت آن به هزارسال می رسد. چنانچه از شواهد تاریخی برمی آید پارچه ای از بافته یزدی دربخارا درزمان سامانیان کشف شده است. که نشان دهنده این مطلب مهم می باشد که یزدیان در هنرپارچه بافی مهارت خاصی داشتند .
چنانچه دربخارا محله ای به نام «محله یزدیها »می بوده ونام این دست بافتهای یزدی را «یزدیات یا یزدیها » می گفتند.
قالی
قالی دستبافی است پرزدار که از طریق درگیری پرز وگره زدن برتاروپودگذاری فراهم می گردد.
قالی را به جرأت می توان هنرمندانه ترین فراورده دستی ومهمترین محصول دستی وصنعتی گروهی از ایرانیان در طول تاریخ دانست.
قدمت قالی بافی دریزد
می توان گفت که قدمت قالی بافی دریزد در اواخر دوره صفویه می باشد. که دوره قالی بافی را می توان به چهار دوره تقسیم کرد:
دردوره «مظفرالدوله » یزد جزو استان کرمان می بوده که فرش در یزد به سبک کرمان دایر می شود.
دردوره قاجار وپهلوی جزو استان اصفهان بوده وتحت تأثیر فرشبافی اصفهان با رجشمار فرش یزد می بوده است.
از حدود هفتاد سال پیش تا به امروز از سبک فرشبافی کاشان پیروی کرده است.
وروندی که شروع شده ودر آینده خواهیم داشت تأثیر ازفرشبافی تبریز با رجشمار یزد می باشد.
طرح های فرش یزد
گل ماهی: که طرحی است واگیره ای « به علت تقاضای کم وهمگام نبودن با سلایق روز به رکود کشیده شده است.
سردار جنگی: طرحی است واگیره ای وبه این علت به این نام خوانده شده اشت. که دربازدیدی که سردار جنگی ازیک نمونه فرش داشت بافنده فرش به احترام سردار جنگی نام نقش راسردار جنگی می خواند.
امیرجنگی: طرحی است واگیره ای شبیه به سردار جنگی با این تفاوت که به امرای زیر دست سردار جنگی هدیه می شده است.
لاله :طرحی است یک چهارم که بیشترین هنرنمایی آن را به خانواده محترم گلکار لقب داد.
بید مجنون: طرحی است بندی واگیرهای وسرهم سوار.
احمد آبادی: طرحی است به صورت بندی . نام خود طراح می باشد که از نظر اخلاقی بسیار والا ونیک سرشت بوده است. احمد آبادی طراح /رنگریز/ بافنده وپرداخت قالی نیز می کرده است.
شرق لندن: طرحی است بندی واگیره ای . نام یک شرکت اروپایی که دربعضی از مناطق ایران تولید فرش می کرده وطرح مورد نظر دریزد منسوب به شرق لندن می باشد که بیشترین هنرنمایی آن به خانواده محترم یزدان پرست می دانند.
طراحان فرش یزدی
آقایان: احمد محمد آبادی- رستم- اکبر بینش- جلال بینش- حاج عباس کرباسیان
رستم طراح بسیار قابلی بوده است. می گویند روزی خبر می رسد که دریک مجلس روضه خوانی فرش کم نظیری پهن شده است . رستم روانه ی مجلس می شود بعد از لحظه صاحب خانه متوجه این امر می شود وقالیچه دیگری را بر روی آن قالی با ارزش می اندازد. رستم از مجلس بیرون می آید وبا همین دیدن چند لحظه ای نقش فرش را کپی می کند.
هنرستان کارو دانش «محمد مهدی یاوری»
برای اولین بار رشته (طراحی فرش) درهنرستان یاوری واقع درخیابان کاشانی – کوچه نعیم آباد دایر شده است. تاهزاران چشم فرش از هزاران سال پیش رابراق وخشنود گرداند.
این رشته با همت والای مدیرارجمند: سرکارخانم شکوهی ومعاون محترمشان: سرکارخانم علی پور پیگیری شده است. وبا کارگاهی با تجهیزات: میز مهندسی برای هنرنفر- میز نور- سه پایه طراحی – تخته شاسی- نیمکت ومیز بافت وغیره درحال فعالیت می باشد.
هنرجویان با دروس تؤری وعملی مربوط به فرش آشنایی پیدا کرده وقابلیت اجرایی در زمینه طراحی فرش وبافت فرش برای آنها فراهم می شود.
همچنین باید یاد آور شوم که این رشته با مساعدت وهمراهی بی نهایت جناب آقای مهندس برخورداری مدیر فرش استان دربازرگانی و دوستان ارجمندشان برقرار شده است.
دروس اختصاصی عملی طراحی فرش در سال دوم
طراحی سنتی : شامل طراحی پایه- مبانی هنرهای تجسمی –هندسه- ونقوش- طرح های ختایی- اسلیمی- حاشیه- متن- لچک- ترنج- واگیره ای- افشان- همراه با تاریخچه فرش ایران
بافت قالی به روش ترکی: دارهای کوچکی توسط هنرجویان چله کشی می شود. وتمام مراحل بافت وعیبیابی بافت گفته می شود.
رنگریزی درس تئوری وعملی که رنگریزی سنتی وشیمیایی آموزش داده می شود.
تاریخ هنر ایران: برای آشنایی با هنر ایران از قبل از اسلام وبعد از اسلام.
دروس اختصاصی تئوری وعملی سال سوم طراحی فرش
طراحی فرش: به صورت کامل کشیدن نقشه فرش آموزش داده می شود.
رنگ ونقاشی فرش: آموزش رنگ در نقشه فرش.
تاریخ هنرجهان : آشنایی با هنرجهان
ادامه تحصیل در رشته طراحی فرش در: دانشکده فرش اردکان در مقاطع (کاردانی- کارشناسی-کارشناسی ارشد)
مؤسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی استان یزد( شعبه اردکان) از سال هزاروسیصد وهفتاد وپنج در رشته فرش دستباف از طریق کنکور سراسری اقدام به پذیرش دانشجو نموده است.
ساختمان آموزشی مؤسسه در زمینی به مساحت بیست هکتار وزیر بنای پنج هزار متر مربع توسط خیر محترم آقای عباس متولی زاده از تاجران خوش نام قالی ایران اهداء شده است.
دانشکده فرش اردکان
مطالعه درجهت تدوین چند کتاب جامع وبانک اطلاعات در مورد فرش دستباف ایران وتحقیق وپژوهش به کمک دانشجویان واساتید مجرب کشور.
برقراری ارتباط با دانشگاه (آخن) آلمان برای پذیرش دانشجو که تفاهم نامه ای به امضاء رسیده است.
برای اولین بار در سطح کشور (کارشناسی ارشد فرش ) دراردکان دایر شده است.
امید وآرزو بر این منطقه ای که مردم، همیشه با سختی زندگی خود را گذرانده اند ودر اعصار گوناگون کمتر مورد توجه قرار گرفته اند وباعث شده است اکثریت دریک قالب بسته- نگاه بسته- ایده بسته زندگی کنند. چنانچه پا فراتر از دید آنها جرم نابخشودنی است.
عدم آزادی در فکر واندیشه- داشتن تعصب وسنت گرایی محض- نداشتن ارتباطات با تکنولوژی روز وعدم توجه به خواسته های نسل جدید باعث شده است که هنر دراین خطه از کویر متعالی نگردد.
نحوه خرید :
اسم قالی ایرانی، هم دل میبرد، هم زهره؛ دل میبرد چون ما را یاد هنر ماندگار مردم سرزمینمان، زیبایی، ظرافت و اصالت میاندازد و زهره میبرد آنوقتی که یاد قیمتش میافتیم.
اما اینطورها هم نیست که همه قالیهای دستباف فوقالعاده گران باشد و دیدن قیمت آن و تعداد صفرهایش هوش از سرمان ببرد.بخشی از قالیهای دستباف پشمی، تقریبا قیمتی معادل یک قالی ماشینی با کیفیت معمولی دارد؛ البته شاید سنگینتر و زمختتر بهنظر بیاید ولی دوام بیشتری نسبت به قالی ماشینی دارد و با خرید آن نه تنها قدردان هنر و هنرمند تولیدکننده این صنعت بودهایم، بلکه به سلامت خود هم کمک کردهایم. چون فرش دستباف انرژیدهنده و ضدآلرژی است (لطفا بقیهاش را در ستون سلامت صاحب کالا بخوانید).
غیر از این میتوانید با خرید یک یا 2 قالیچه کوچک، فضای خانهتان را با هنر دست بافنده قالی – آنهم با قیمت کم – پر کنید. سبد خرید این شماره، اطلاعاتی را که برای خرید یک قالی یا قالیچه خوب نیاز دارید، در اختیارتان میگذارد.
فرق فرش و قالی
قدمت فرشبافی ایرانیان به حدود 2 تا 3 هزار سال قبل از میلاد میرسد. در حفاریهای شهر سوخته و محوطههای باستانی بینالنهرین، وسایل و ابزارآلات قالیبافی یافت شده که نشان از قدمت 4 تا 5 هزار ساله رواج این هنر کاربردی در ایران زمین دارد.
اما سؤال اساسی اینکه، آیا فرش و قالی و قالیچه باهم فرق دارند؟ بله! دارند. به هرگونه گستردنی بافتنی «فرش» میگویند که شامل قالی، گلیم، جاجیم، زیلو، پلاس و... میشود اما به فرش پرزدار «قالی» گفته میشود و البته آن چیزی که باعث میشود قالی از قالیچه متفاوت شود، متراژ آن است. فرشهای پرزداری که مساحت آنها 6 متر به بالا باشد، قالی نامیده میشود و به فرشهای پرزداری که مساحت آنها 6 متر یا کمتر از آن باشد «قالیچه» میگویند. خوب است بدانید که کوچکترین قالیچهها را هم با مساحت یک تا یک و نیم متر، برای پشتی میبافند.
چرا یک قالی گرانتر است، یک قالی ارزانتر؟
کارشناسان قالی معتقدند ارزش هنری یک قالی یا قالیچه به نقشه، میزان استفاده از رنگهای طبیعی و هماهنگی قرارگرفتن این رنگها در کنار هم بستگی دارد، اما قیمت یک قالی یا قالیچه بیشتر به نقشه و رنگ، جنس نخ، تار و پود و پرز آن و ریزبافی و درشتبافی آن ربط دارد.
انواع قالی را براساس جنس به چند دسته تقسیم میکنند:
قالی تمام پشم: فرشی که تار، پود و پرز آن از پشم باشد. این نوع قالیها به دلیل جنس پرزها درشت بافت هستند. قالی خرسک که از کلفتترین پشمها بافته میشود جزء این دسته است. قالی تمام پشم مزیتهایی همچون بادوام و مقاومبودن، قدرت برگشتپذیری پرزها پس از پاخوردن، قدرت بالای جذب رطوبت و... را داراست. این نوع قالی سنگین و ارزانقیمت است و کمتر میتوان نوع هنری آن را پیدا کرد.
قالی چله پشم: نوعی قالی که چله آن از پشم است ولی پرزهایش تنها از پشم نیست.قالی تمام ابریشم: فرشی که تار و پود و پرز آن همگی از ابریشم است. این نوع قالی معمولا بسیار ریزبافت است و ارزش هنری زیاد و البته قیمت زیادی دارد. چنین قالی یا قالیچهای برخلاف ظاهر نرم و نازک و ظریفش، در مقابل لکهها بسیار مقاوم است؛ یعنی اگر آب، چای، نوشابه یا هر نوع مایع دیگری را رویش ریختید، لازم نیست ضربان قلبتان را اندازه بگیرید؛ کافی است آن را با یک دستمال مرطوب و کمی شامپو فرش بشویید؛ عین اولش خواهد شد.
قالی کف ابریشم: فرشی که چله آن پشم است ولی تمام زمینه آن از ابریشم بافته شده است.
قالی گل ابریشم: چله این قالی از پشم است ولی گلها و احیانا برگهای موجود در نقشه از نخ ابریشم و بقیه پرزها از پشم بافته میشود. این نوع قالیها ممکن است قیمت کمتری نسبت به قالی تمام ابریشم داشته باشند اما ارزش هنری زیادی دارند.
قالی عیبدار نخر
عیب و ایراد قالی را بهتر است موقع خرید تشخیص دهید، چون به احتمال زیاد پس از پرداخت پول آن و آوردنش به خانه، دیگر تعویض یا پس گرفته نمیشود. اما عیب و ایرادهای یک قالی چه چیزهایی میتواند باشد؟
دورگه بودن زمینه
خوب خوب نگاه کنید. گاهی رنگ قسمت بالای زمینه قالی از رنگ قسمت پایینی آن کمرنگتر یا پررنگتر است. چشم دقیق و ریزبینی داشته باشید و در نور، خوب قالی را نگاه کنید؛ اگر 2 رنگ باشد قیمت آن گاهی تا نصف کاهش پیدا میکند!
اندازه قالی: اگر اندازه فاصله لبه حاشیه بالایی قالی تا وسط ترنج، بیشتر یا کمتر از 3 سانتیمتر با اندازه فاصله آنجا تا لبه حاشیه پائینی تفاوت داشته باشد، از قیمت قالی بسیار کم میشود؛ پس توی جیبتان خطکش داشته باشید.
کمبافی: حتما موقع خرید قالی به پشت آن نگاه کنید؛ اگر گرهها منظم، پشتسر هم و یکاندازه بود که هیچ، ولی اگر اندازه گرهها متفاوت، نامنظم و گاهی با فاصله بود یعنی بافنده یا شلخته بوده یا خدای نکرده متقلب! مثلا در یک فرش 50 رج که باید در هر 7 سانتیمتر 50 گره داشته باشد، گرهها کمتر است، یا گرهها خوب شانه نخورده و پرزها کشیده نشده است؛ بههرحال یک جای کار میلنگد.
شکستگی گل قالی: این مورد خیلی تخصصی است زیرا گلهای قالی اعم از شاهعباسی، آویزان، ستارهای و... اندازه استانداردی دارند که تنها بافندهها، کارشناسان و فروشندگان قالی از آن اطلاع دارند. اگر در بافت این گلها شکل و اندازه استاندارد رعایت نشود، از ارزش قالی کم میشود. این دیگر کار شما نیست؛ از یک خبره کمک بگیرید یا از روی گلهای قرینه، اندازههای ناموزون را حدس بزنید.
هزار نکته باریکتر از مو
راستی چرا فرش نائین از فرش همدان گرانتر است؟ چرا فرش تبریز را بیشتر از فرش اراک میپسندند؟ فرق قالی با قالی چیست که گاهی صدها هزار تومان تفاوت قیمت دارند؟ چرا بعضی قالیها مثل مخمل ظریفاند، سالهای سال زیر پا لگد میخورند و آخرش تاجران فرش به 10برابر قیمت اولیه روی دست میبرندش؟
گره ترکی
ظرافت فرش جز نوع پرز که چه جور پشمی باشد و چند درصد ابریشم، به نوع گره آن نیز بستگی دارد. بافت دو گره یا گره ترکی که از ابتدا مخصوص بافندگان تبریزی بوده و امروز در مناطق دیگر نیز رایج است، روشی است که در آن هر دو سر پرز از لای تار رد میشود و گره میخورد. این روش وقت زیادی میخواهد و مخصوص قالیهای ریزبافت و نقشههای ظریف با رنگهای متنوع و خطوط نازک است. در این روش، امکان بیگره بافی یا جفتبافی (که نوعی شلختگی در بافت یا تقلب است) وجود ندارد.
به همین دلیل، این قالیها جز ظرافت بیاندازه، بسیار محکمند و به این سادگیها نخنما نمیشوند. از طرفی این گره آنقدر محکم است که میشود پرزهای فرش را چنان قیچی زد که به کوتاهی مخمل شوند و با پا خوردن بیشتر، نقشها و ظرافت گرهها بیشتر نمایان شود. به همین دلیل مشهور است که فرش کرمان هر چه پا بخورد مرغوبتر است و هیچ اتفاقی هم برای فرش نمیافتد. فرشهای قم، تبریز، اصفهان و کرمان ترکی بافند؛ یعنی هم ظریفاند، هم بسیار زیبا و محکم و البته گران.
گره فارسی
فرشهای پشمی درشتبافت که اغلب سنگین هستند و نقشهای درشتی هم دارند، فارسیبافند. در گره فارسی یا یک گره فقط یک طرف پرز گره میخورد و طرف دیگر آن آزاد است. در این روش، چله شلتر است و برای سفتکردن آن، شانههای سنگین را محکمتر روی پرزها میکوبند تا پرزهای پشمی در هم فرو بروند و چله محکم شود. همین درهم رفتگی پشمها، امکان بیگرهبافی یا جفتبافی را بیشتر میکند.
بافندههای فرشهای فارسیباف به خاطر درشتی پرزهای پشم، نمیتوانند نقشههای ظریف و مینیاتوری ببافند. از طرفی، گره فارسی با پا خوردن در طول سالها (که البته اصلا کم نیست) کمکم پرزها شل شده و نخنما میشوند.
به خاطر همه این دلایل، این نوع فرش ارزانتر است. قالیهای فارسیبافِ بختیاری، مشهد، اراک، همدان و... مشهورترند. اما به هر حال، این قالیها و رنگهای زنده و گرمشان، انرژی خاصی به محیط زندگی میدهند و قطعا چشمنوازتر از هر بافته مصنوعی دیگر هستند.
کدام طرح را انتخاب کنیم؟
وقتی به قصد خرید یک قالی یا قالیچه وارد یک فروشگاه فرش دستباف شدید، آنچه بیش از همه چشمهایتان را نوازش میدهد طرح قالیهاست؛ گاهی خیلی شبیه به هم و گاهی فوقالعاده متنوع. آنوقت با خودتان میگویید «کدام طرح را میان این همه طرح انتخاب کنم؟». شاید بهترین راهش این باشد که درباره طرح قالیها کمی اطلاعات به دست بیاورید.
بیشتر ما وقتی به قالی دستباف فکر میکنیم، فورا یاد یک قالی با زمینه لاکی – قرمز میافتیم که یک گل بزرگ در وسط دارد که نامش «ترنج» است و 4 لچک (3 گوش) در چهارگوشه قالی و اطراف آن ترنج هم پر از گل و برگ و اسلیمی است. خیلیها این طرح را تکراری میدانند (البته همین طرح لچک و ترنج که برای ما تکراری است یکی از اصیلترین طرحهای قالی ایران است که در بازارهای جهانی کلی طرفدار دارد) ولی خب طرح قالی ایرانی فقط لچک ترنج – آنهم با زمینه لاکی – نیست؛ طرحهای زیاد دیگری هم داریم که بعضیهایشان درحال فراموششدن هستند. نکات زیر راهنماییتان میکند:
اگر یک قالی ریزبافت و هنری میخواهید که کف خانهتان را مثل یک باغ گل در فصل اردیبهشت تزئین کند، میتوانید قالی لچک و ترنج یا «شکارگاه» تبریز، قم و اصفهان را بخرید یا «ریزماهی» خوی و «هزاره هریس» مرند. البته این نوع فرشها گران است. اگردنبال قالیهایی با نقوش روستایی و ایلیاتی هستید، میتوانید طرحهای «انسان و حیوان»، «گل و مرغ»، «درختی» «درخت و انسان» و «پای شتر» استانهای فارس، خراسان شمالی، کردستان و گلستان را بخرید. بعضی از این نوع طرحها به دلیل درشتبافی، ارزان هم هستند. اگر میخواهید خانهتان با فرشهای ساده تزئین شود و فضای آرامشبخشی را در خانه بهوجود بیاورید بروید سراغ قالیهای کویری کرمان و اردکان. زمینه این قالیها مثل طبیعت کویر به رنگهای شتری، خاکستری و کرم است. طرحهای «کف ساده» قالیای که زمینه اطراف لچک و ترنج آن خالی از هر نوع نقشی است)، «محرمات»، «راه راه» و «قاب قرآنی» از همین نوع هستند. اگر دنبال طرحهای مدرنی هستید که به مبل اسپرتتان بیاید، یکی از طرحهای هندسی «خشتی»، «قابقابی»، «میناخانی»، «بته جقه» اصفهان، کاشان یا اراک را بخرید. اگر دنبال قالیهای خیلی ارزان هستید میتوانید طرحهای ریزماهی، محرابی و لچک ترنج استانهای همدان، کاشان و زنجان را بخرید که از پشم کلفت بافته میشود و همان فرش خرسک است.