مقدمه:
"بازرگانی"مجموعه فعالیتهایی را در بر می گیرد که کالاها و مواد اولیه مورد نیاز خانوارها، واحدهای تولیدی و دولت را از مبادی عرضه به مراکز تقاضا و مصرف و یا مراکز نگهداری و ذخیره سازی منتقل می نماید. رفع کمبودهای داخلی و کاهش فشارهای تورمی از طریق تهیه کالا و توزیع عادلانه آن و تنظیم بازار کالاهای اساسی، توسعه و بهبود صادرات و حمایت از تولیدکنندگان و اعمال نظارت دولت بر این فعالیتها قلمرو اصلی وظایف بخش بازرگانی را تشکیل می دهد.
وزارت بازرگانی در سال 1353 با هدف فراهم نمودن موجبات توسعه و بهبود امور بازرگانی کشور تاسیس شد پس از پیروزی انقلاب اسلامی با آغاز محدودیتهای اقتصادی و بدنبال آن جنگ تحمیلی بدلیل محدود بودن امکانات داخلی باعث شد که عرضه و تقاضا در مورد برخی از کالاهای اساسی از حالت تعادل خارج گردد. لذا شرایط خاص زمان جنگ و لزوم تامین نیازمندیهای اساسی مردم، مسئولین را بر آن داشت تا نسبت به سهمیه بندی کالاهای اساسی و مواد مصرفی عمومی در کشور اقدام نمایند در همان ابتدای جنگ نیز کمیته های توزیع محلی با عده ای از افراد معتمد محل در مساجد و تحت سرپرستی مبادرت می نمودند. اداره کل بازرگانی استان تهران از بدو تاسیس و شکل گیری (سال 1360) در جهت تامین و توزیع عادلانه کالا بعنوان اصلی ترین وظایف خود فعالیت داشته است این روند براساس اقتضای زمان فراز و نشیبهای بسیاری را طی نموده است، زمانی با توجه به کمبود تولید محدودیتهای اقتصادی به شکل گسترده در رساندن کالا به اقشار جامعه دخالت داشته و متعاقب آن با توجه به سیاست آزادسازی کالا و همگام با سیاست دولت محترم بیشتر در جایگاه اعمال نظارت و کنترل و ایجاد تعادل در شبکه های توزیع و بستر سازی در زمینه توسعه صادرات غیرنفتی انجام وظیفه می نمود.
اداره کل بازرگانی استان تهران در دوران بعد از جنگ تحمیلی دارای سه اداره بررسی بازار و نظارت بر تامین و توزیع، اداره امور اصناف و بازرگانان ، و اداره عمومی بود تعداد این ادارات تا سال 1381، هشت اداره به نام های اداره امور اصناف، اداره نظارت بر ستاد بسیج اقتصادی، اداره بازرگانی خارجی، اداره بازرگانی داخلی، اداره امور اداری، بودجه و امور مالی، و طرح و برنامه افزایش یافت در همین سال با هدف کوچک سازی بدنه دولت ادغامی بین اداره کل بازرگانی استان تهران و اداره کل بازرسی و نظارت استان تهران صورت گرفت و سازمان جدیدی به نام سازمان بازرگانی استان تهران، دارای سه معاونت بازرگانی خارجی، بازرگانی داخلی، بازرسی و نظارت، و مدیریت برنامه ریزی و توسعه منابع انسانی تشکیل گردید. که معاونت بازرسی و نظارت، وظیفه بازرسی و نظارت و مبارزه با تخلفات اقتصادی را بعهده دارد.
شرح وظایف:
1- کالارسانی و تامین مایحتاج عمومی مردم
2- نظارت بر توزیع کالاهای اساسی
3- کنترل نظارت بر نحوه توزیع کالاها در بخشهای مختلف شناسایی کانالهای توزیع و هماهنگی در جهت بهبود سیستم توزیع از اقدامات لازم در زمینه اجرای تعزیرات حکومتی و کنترل بازار
4- انجام اقدامات و هماهنگیهای لازم در امور اجرائی ستاد بسیج اقتصادی و ...
وظایف اداره کل بازرسی و نظارت استان تهران:
1- آموزش ماموران بازرسی و نظارت
2- نظارت بر حسن اجرای ضوابط و مقررات توزیع کالا و خدمات
3- تدوین و اجرای روشهای کارآمد بازرسی و نظارت متناسب با نوع کالا و خدمات
4- تنظیم گزارش تخلفات و اعلام آن به سازمان تعزیرات جهت اقدامات بعدی و پیگیری اخذ نتیجه اقدام طبق برنامه زمانی مصوب و ...
مستندات قانونی تجمیع
شورای عالی اداری در نود و یکمین جلسه مورخ 15/2/81 بنا به پیشنهاد مشترک وزارت بازرگانی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و در اجرای ماده 2 قانون برنامه سوم توسعه به منظور رعایت اصل پیوستگی، همبستگی و تجانس وظائف و جلوگیری از تداخل مسئولیتها و کاهش تصدی گری دولت تصویب نمود که به منظور ایجاد انسجام در فعالیت بازرگانی در سطح استانها، کلیه واحدهای استانی وزارت بازرگانی با رعایت مصوبه شماره 181/13 ط مورخ 29/3/80 شورای عالی اداری در سازمان بازرگانی استان تجمیع گردید و تشکیلات آن براساس بخشنامه شماره 18427/105 مورخ 8/11/80 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تنظیم و به تایید سازمان مذکور می رسد.
بنا به استناد مصوبه شماره 181/13 ط مورخ 29/3/80 شورایعالی اداری برخی از اختیارات رئیس سازمان به شرح زیر می باشد:
1- سازمان استان، واحد سازمانی تابعه وزارتخانه است که به منظور اعمال اختیارات و انجام وظائف وزارتخانه در استان تشکیل و کلیه وظایف و واحدهای تابعه وزارتخانه در استان در آن تجمیع می گردند.
2- رئیس سازمان استان با انتخاب و حکم وزیر منصوب می شود و به صورت زیر در دو زمینه پاسخگو خواهد بود
3- مسئولیت پاسخگوئی به وزیردرزمینه طرح هاو وظائف ملی وتحقق سیاست ها وبرنامه های وزارتخانه متبوع در استان
4- مسئولیت پاسخگوئی به استاندار در زمینه تحقق سیاست ها و برنامه های وزارتخانه در استان و نیز تحقق برنامه ها و تصمیمات نهادهای تصمیم گیر استانی
ضوابط تشکیلاتی سازمان استان وزارتخانه ها
دراجرای مصوبه شماره 181/13.ط مورخ 29/3/80 شورای عالی اداری موضوع تشکیل سازمان استانی وزارتخانه ها، کلیه وزارتخانه ها مکلفند واحدهای استانی ذیربط و موسسات وابسته (به استثنای شرکت های مستقل دولتی) را در قالب سازمان استانی تجمیع نمایند.
به استناد مصوبات شماره 561/13.ط مورخ 28/2/81 و 655/13.ط مورخ 3/4/81 شورای عالی طی حکمی جناب آقای امراللهی به عنوان رئیس سازمان بازرگانی استان تهران منصوب گردید. که با توجه به مصوبات شماره 56/13.ط مورخ 28/2/81 ، کلیه وظایف و اختیارات دو سازمان فوق، تفویض و مسئولین سازمان های خانواده وزارت متبوع در سطح استان مکلف می باشند تحت نظارت و سرپرستی آن مدیریت محترم در انجام وظایف مربوطه اقدام نموده و همکاری لازم معمول دارند.
بیشتر بدانیم...
سازمان بازرگانی استان تهران از سال 1359 با ریاست" نیل فروشان" با جدائی از وزارت بازرگانی تازه شکل گرفته؛ به عنوان یک اداره و در خیابان خردمند جنوبی آغاز بکار کرد که شامل بخش ستاد بسیج اقتصادی ،بخش لوازم خانگی ،بخش لوازم ساختمانی بود.
در ادامه فرازو نشیب های اداری سازمان درسال 1369 به خیابان عبده واقع در خیابان کریمخان نقل مکان کرد و در همین ایام نیز دومین رئیس سازمان به نام " فریدونی " ریاست را بر عهده داشت.
نقل مکان سازمان بازرگانی استان تهران به محل فعلی در سال 1370 انجام گرفت و طی این سالهای هم از طاهری و کربلائی وفیض به عنوان روسای انتصابی نام برده می شود. در ادامه ودر سال 76 " محمد حسن امر اللهی" به عنوان مدیر کل اداره بازرگانی استان تهران منصوب و در سال 81 با ادغام اداره بازرسی و نظارت استان تهران و اداره بازرگانی استان تهران، سازمان بازرگانی استان تهران تاسیس شد.
در سال 84 " امرالهی " بعد از گذشت 9 سال جای خود را به "سید حمید صافدل " داد و در سال 86 هم " قلی زاده " این مسوولیت را برعهده گرفت که در سال 88 پس از 15 ماه خدمت "سیدعلی موسوی " به ریاست سازمان بازرگانی استان تهران منصوب شد که پس از گذشت 8 ماه ، جناب آقای عباس قبادی 28/11/88 ریاست سازمان بازرگانی را به عهده گرفت.
پس از آن نیز با توجه به ادغام وزارت خانه های بازرگانی و صنایع و معادن ، سرپرستی دو سازمان بازرگانی و صنایع و معادن استان تهران با نام جدید صنعت، معدن و تجارت در تاریخ20/6/90 به آقای ید اله صادقی محول گردید.
نیاز به روابط عمومی
نیاز به شناخت و درک متقابل به منظور تسریع دردستیابی به مقاصد و اهداف ، امروزه درسازمانها و ادارات به عنوان یک اصل اساسی درمدیریت پذیرفته شده است.این ارتباط که ازآن به عنوان روابط عمومی یاد می شود یکی ازمهمترین و با ارزشترین عوامل موثر در سرنوشت هرموسسه وگروه محسوب می گردد.
در دهه اول قرن بیستم درآمریکا به صورت یک حرفه تخصصی درآمد. در ایران در سال 1345 اولین دفتر روابط عمومی توسط شرکت نفت راه اندازی شد. سپس درسایر سازمانها دفاتری به عنوان مراکز فراهم آوری ، مبادله اطلاعات وبرقراری ارتباطات دوسویه به منظور ایجاد حسن نیت وتفاهم گشوده شد.
دردنیای امروز روابط عمومی ها به عنوان عناصر قوی درارزیابی وتقویت برنامه ها وپیشبرد اهداف سازمانها تلقی می گردند. امروزه نقش روابط عمومی وحیطه فعالیت آن برهیچکس پوشیده نیست. تمامی فعالان جامعه دربخشهای مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و . . . جویای روابط عمومی هایی هستند که آنان را درطراحی روشهای معقول و تعیین خط مشی های مرتبط با آینده یاری دهند.
روابط عمومی نقشهای گوناگونی را درجایگاههای متفاوت وشرایط متمایز ازیکدیگر ایفا میکند. اما دو نقش قابل تفکیک آن درارتباطات درون سازمانی وبرون سازمانی ازمیان سایر نقشها نمایانتر و مهمتر است.
روابط عمومی هنرش این است که بتواند امکانات وشرایط محیط بیرونی را تشخیص دهد وآنان را با امکانات درون سازمان پیوند دهد و اجرای فرامین درون سازمانی را تسهیل نماید ودرنهایت ارتباط سازمان را با بیرون ازآن، بدرستی برقرار سازد. که دراین راستا اولین قدم شناخت محیط وسازمان مربوطه است ومنظور از این شناخت ، شناسایی و بررسی نقاط قوت وضعف است
جایگاه تشکیلاتی روابط عمومِی :
1- روابط عمومِی هر دستگاه زِیر نظر مستقِیم بالاترِین مقام آن دستگاه اداره مِی شود .
2- مسئول روابط عمومی، حداقل مشاور رئیس دستگاه بوده و حکم او مستقیما توسط رئیس دستگاه صادر می شود.
3- مسوول روابط عمومِی در شوراِی برنامه رِیزِی ِیا بالاترِین شوراِی تصمِیم گِیرندة ِی دستگاه شركت مِی نماِید و لازم است تمامِی اطلاعات مورد نِیاز در اختِیار اِیشان قرار گِیرد.
4- سازمان امورادارِی و استخدامِی كشور موظف است با هماهنگِی وزارتخانه ها ودستگاه هاِی اجراِیِی در جهت تحقق مصوبات اِین آئِین نامه ، تشكِیلات مناسب روابط عمومِی را تنظِیم و تصوِیب نماِید.
وظاِیف اساسِی روابط عمومِی:
1- تحلِیل و تشرِیح ارزش ها ، وِیژگِی ها ، دِیدگاه ها ، برنامه رِیزِی هاِی دستگاه ذِی ربط از طرِیق :
1-1- همكارِی با مطبوعات ، رادِیو و تلوِیزِیون
2-1- فعالِیت هاِی انتشاراتِی و تبلِیغِی ،
3-1- مشاركت در برگزارِی مجالس ، گردهمائِی ها و نماِیشگاه هاِی داخلِی
4-1- مشاركت در برگزارِی مجالس و نماِیشگاه هاِی خارجِی
5-1- ساخت فِیلم و تِیزرهاِی تلوِیزِیونِی
2- همكارِی و مشاركت در تبلِیغات عمومِی كشور در رابطه با مقولات فرهنگِی، اجتماعِی و اقتصادِی از طرِیق:
1-2- كمك به مراكز و دستگاه هاِی فرهنگِی و تبلِیغِی كشور در چهارچوب فعالِیت هاِی دستگاه ذِی ربط .
2-2- توجِیه مسوولان رسانه ها و ائمةِی جمعه و جماعات به منظور دست ِیابِی سرِیع به سِیاست ها و خط مشِی هاِی دولت و برنامه هاِی دستگاه ذِی ربط .
3-2- شركت در مجامع ، ستادها ، كمِیته هاِی وِیژه برگزارِی مراسم و مناسبت ها .
3- جمع آورِی و تمركز اطلاعات و اخبار مربوط به فعالِیت ها ،اقدامات ، طرح ها و برنامه هاِی دستگاه مربوطه به منظور تنظِیم سِیاست هاِی خبرِی و تبلِیغاتِی و اجراِی طرح هاِی انتشاراتِی و آماده نمودن اذهان عمومِی از طرِیق :
1-3- حضور در جلسات مهم دستگاه ذِی ربط و ارتباط مستقِیم و مستمر با مسئولِین
2-3 - حضور در گردهماِیِی ها و سفرهاِی داخلِی وخارجِی ،
3-3- درِیافت گزارش فعالِیت ها ، طرح ها و برنامه هاِی دواِیر مختلف دستگاه ذِی ربط
4-3- جمع آورِی هرگونه اخبار و اطلاعات مورد نِیاز
5-3- برقرارِی ارتباط مستقِیم با مردم و رسانه هاِی خبرِی
4- تهِیه طرح تِیپ تبلِیغاتِی در مورد پروژه ها و سِیاستها دستگاه ذِی ربط
5- فراهم آوردن زمِینه تفاهم متقابل مردم و مسئولِین از طرِیق :
1-5- برگزارِی مصاحبه با وساِیل ارتباط جمعِی
2-5- برگزارِی ملاقات عمومِی
3-5- برپاِیِی سخنرانِی ها
4-5- سفرها ، بازدِیدها و ملاقات ها
6- اِیجاد حسن رابطه بِین كاركنان و مسوولِین دستگاه مربوطه از طرِیق برقرارِی جلسات داخلِی
7- تهِیه و تدوِین اخبار ، بِیانِیه ها ، اطلاعِیه ها ، آگهِی ها و پِیام هاِی دستگاه مربوطه و ترتِیب دادن نشر و انعكاس آن در رسانه هاِی جمعِی
8- بررسِی مطالب مطروحه در وساِیل ارتباط جمعِی و مجامع عمومِی در رابطه با فعالِیت هاِی دستگاه مربوطه به منظور اطلاع رسانِی ، انعكاس به مسوولِین و درصورت لازم پاسخگوِیِی به آن ها
9- نظارت و اجراِی امور انتشاراتِی دستگاه ذِی ربط
10- انجام امورخطاطِی و طراحِی در زمِینه هاِی تبلِیغاتِی و انتشاراتِی
11- اِیجاد اداره كتابخانه و آرشِیو اطلاعاتِی و مطبوعاتِی
12- انجام تبلِیغات داخلِی در حوزه دستگاه مربوطه
13- بررسِی دِیدگاه ها و سنجش افكار عمومِی در چهارچوب وظاِیف محول در ارائة نتاِیج حاصله به مسئولِین دستگاه به منظور اتخاذ روش هاِی اجراِی مطلوب و تدوِین طرح ها و برنامه ها
14- تهِیة عكس ، اسلاِید و فِیلم از فعالِیت هاِی دستگاه مطبوع و اِیجاد آرشِیو سمعِی و بصرِی
15- انتشار عملكرد دستگاه ذِی ربط
16- مشاركت و برنامه رِیزِی جهت برگزارِی سمِینارها ، كنفرانس ها ، نماِیشگاه ها و مِیهمانِی هاِی رسمِی .
17- تحلِیل محتواِی مطبوعات كشور در خصوص فعالِیت هاِی دستگاه ذِی ربط
18- انجام ساِیر امورِی كه برحسب ضرورت از طرِیق بالاترِین مقام دستگاه ذِی ربط جهت اقدام ، ابلاغ مِی گردد
آیین نامه نحوه فعالیت ، وظایف و اختیارات روابط عمومی دستگاههای اجرایی
هيات وزيران در جلسه مورخ 23/2/86 بنا به پیشنهاد مشترک شماره 2082/312 س خ مورخ1386/3/23 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، معاونت حقوقي و امور مجلس رييس جمهور و شوراي اطلاع رساني دولت و به استناد اصل يكصد و سي و هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ، آيين نامه نحوه فعاليت، وظايف و اختيارات روابط عمومي دستگاههاي اجرايي را به شرح زير تصويب نمود:
ماده 1- دراين آيين نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي روند :
الف – روابط عمومي : اداره كل يا دفتر روابط عمومي دستگاه هاي اجرايي
ب - شورا : شوراي اطلاع رساني دولت
ج – سخنگوي دولت : سخنگوي دولت جمهوري اسلامي ايران و رئيس شوراي اطلاع رساني دولت
ماده 2- اهم فعاليت هاي روابط عمومي هر وزارتخانه يا سازمان، اجراي سيا ست هاي اطلاع رساني دولت، همكاري با رسانه هاي جمعي جهت انعكاس مناسب عملكردهاي بخش هاي مختلف پاسخگويي به ابهام هاو اطلاع رساني در خصوص آن دستگاه ، تهيه و اجراي طرح هاي تبليغاتي سازمان ، اجراي مناسب مراسم ومناسبت ها ، ايجاد حسن رابطه بين كاركنان و مسئولان دستگاه مربوط از طريق برگزاي جلسات داخلي ،نظارت بر انتشارات و نشريات دستگاه ، مديريت پايگاه هاي اطلاع رساني الكترونيك دستگاه و افكار سنجي عمومي و دستگاهي است
تبصره 1- شرح وظايف و ساختار جديد سازماني روابط عمومي ها جهت اجراي وظايف ياد شده با توجه
به شرح وظايف ، اهداف ، پراكندگي جغرافيايي و ساير موارد مربوط ظرف چهار ماه پس از ابلاغ اينآيين نامه با پيشنهاد سخنگوي دولت به تاييد شوراي اطلاع رساني دولت رسيده و با تصويب معاونت ذي ربط درسازمان مديريت و برنامه ريزي كشور لازم الاجرا مي گردد .
تبصره 2- به منظور ايجاد ساختار مناسب روابط عمومي ، دستگاه هاي اجرايي موظفند جذب ظرفيت سازماني مصوب روابط عمومي را از سهيمه استخدامي ستادي و استاني خود از ميان دارندگان مدارك تحصيلي دانشگاهي روابط عمومي و رشته هاي مرتبط و يا دارندگان تجربه كاري در زمينه روابط عمومي را در اولويت قرار داده و جهت ارتقاي پست هاي حوزه روابط عمومي اقدام نمايند .
ماده 3- امور ارتباطي ، تبليغاتي و اطلاع رساني دستگاه هاي اجرايي مشمول ماده ( 160 ) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران مصوب 1383 بايد تابع خط مشي ها و سياست هاي اجراي دولت باشد.
تبصره 1- رئيس شوراي اطلاع رساني دولت موظف است به صورت مستمر نظارت موثر بر اجراي صحيح سياست هاي تبليغاتي و اطلاع رساني دولت را به عمل آورده و زمينه آموزش مديران روابط عمومي ها جهت اجراي مناسب مفاد اين آيين نامه را با همكاري دستگاه هاياجرايي و آموزشي و انجمن ها و موسسات ذي صلاح غير دولتي فراهم سازد .
تبصره 2- سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور موظف است هزينه هاي آموزشي و هماهنگي اطلاع رساني دولت را در رديف مستقل در بودجه سالانه ذيل رديف هاي نهاد رياست جمهوري منظور و دراختيار دبيرخانه شوراي اطلاع رساني دولت قرار دهد .
تبصره 3- اختيارات هيات وزيران در خصوص تعيين ضوابط و هماهنگي اطلاع رساني و امور تبليغاتي به كار گروهي مركب از وزراء دادگستري ، فرهنگ و ارشاد اسلامي و معاون حقوقي و امور مجلس رئيس جمهور تفويض مي گردد . ملاك تصميم گيري در خصوص اختيارات ياد شده موافقت وزيران عضو كار گروه ياد شده مي باشد و مصوبات آن در صورت تاييد رئيس جمهور با رعايت ماده ( 19 ) آيين نامه داخلي هيات دولت قابل صدور مي باشد.
تبصره 4- پرداخت هر نوع وجه صرفاً در چارچوب ماده ( 3) اين آيين نامه مجاز و پرداخت هر گونه وجه ديگري ممنوع است ذيحسابان وزارتخانه ها وسازمان هاي دولتي و سازمان حسابرسي يا حسابرسان قانوني شركت ها مكلفند نظارت لازم را اعمال و موارد خلاف را گزارش نمايند .
ماده 4- مدير روابط عمومي دستگاههاي اجرايي در سطح ستادي از سوي عالي ترين مقام دستگاه و از ميان افراد داراي خلاقيت ، تحرك و آگاهي سياسي - اجتماعي و رسانه اي و تا حد امكان مرتبط با رشته روابط عمومي با هماهنگي سخنگو و در سازمان ها و ادارات زير مجموعه هر دستگاه هماهنگي مدير روابط عمومي دستگاه مربوط انتخاب خواهد شد و به صورت مستقيم زير نظر مقام منصوب كننده فعاليت خواهد كرد .
تبصره 1- دستگاه هاي اجرايي مكلفند ترتيبي اتخاذ نمايند كه تا حد امكان كليه فعاليت هاي قابل انتشار وارتباطات تمام بخش هاي دستگاه از جمله پايگاه هاي اطلاع رساني دستگاه به صور ت متمركز از سوي روابط عمومي مربوط صورت پذيرد . موارد استثناء به پيشنهاد دستگاه به تصويب شوراي اطلاع رساني دولت خواهد رسيد .
تبصره 2- عالي ترين مقام دستگاه مربوط ، سخنگوي دستگاه را از ميان مسئولان ارشد دستگاه مربوط بااولويت مدير روابط عمومي و با رعايت تبصره ( 1) اين ماده انتخاب خواهد نمود . مواضع رسمي دستگاه ازسوي سخنگوي آن دستگاه اعلام خواهد شد .
ماده -5- به منظور ايجاد انسجام ، اتخاذ شيوه هاي مناسب و هماهنگي در امور اطلاع رساني و ايجاد وحدت رويه ، شوراي هماهنگي روابط عمومي دستگاه هاي اجرايي متشكل از كليه مديران روابط عمومي دستگاه ها و معاون مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به رياست سخنگو و دبيري دبير شورا تشكيل خواهد شد .
تبصره – شوراي هماهنگي روابط عمومي در مراكز استان ها به رياست استاندار و در غياب وي معاون سياسي و امنيتي استاندار و دبيري مسئول روابط عمومي استانداري و با شركت كليه مسئولانروابط عمومي دستگاه هاي استاني و فرمانداري ها تشكيل مي گردد و وظيفه هماهنگي اطلاع رساني دستگاه هاي اجرايي را در استان بر عهده خواهد داشت.
ماده 6- به استثناي مقامات موضوع تبصره ( 2) ماده ( 1) قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت مصوب 1370 و همطراز آنها ، انجام هر گونه مصاحبه توسط مسئولين و كاركنان دستگاه و انتشار هر گونه خبر بايد از طريق روابط عمومي دستگاه و با رعايت سياست هاي كلي اطلاع رساني دولت صورت پذيرد ماده 7- روابط عمومي ها موظف به همكاري و تعامل مناسب با تمامي رسانه هاي قانوني به خصوص سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران ، خبرگزاري جمهوري اسلامي و موسسه فرهنگي مطبوعاتي ايران و رعايت سياست هاي مربوط ابلاغي موضوع آيين نامه ساماندهي فعاليت پايگاه هاي اطلاع رسانی ( سایت های ) ایرانی، موضوع تصویب نامه شماره 109060/ت35741ه- مورخ 5/9/85 از سوي فرهنگ و ارشاد اسلامي هستند .
ماده 8- روابط عمومي ها حداكثر تا اول اسفند ماه هر سال برنامه هاي ارتباطي ، اطلاعاتي و انتشاراتي سال بعدخود را براساس برنامه سالانه وزارتخانه يا سازمان متبوع و هماهنگي با دبيرخانه شوراي اطلاع رساني دولت تنظيم خواهند نمود .
ماده 9- دستگاه ها موظفند حداقل دو در هزار بودجه جاري ستادي و استاني خود را به تفكيك براي فعاليت هاي روابط عمومي و اطلاع رساني در نظر گيرند و هنگام مبادله موافقتنامه باسازمان مديريت و برنامه ريزي كشور يا استان آن را به عنوان هزينه هاي ضروري دستگاه منظور كنند و در اختيارروابط عمومي ها قرار دهند .
ماده- 10 كليه آيين نامه ، دستورالعمل ها و بخشنامه هاي مغاير از جمله تصويب نامه شماره 81552 مورخ 28/12/53 لغو می گردد.
بودجه و اعتبارات
1- سازمان برنامه و بودجه موظف است براِی انجام وظاِیف روابط عمومِی ها اعتبارات لازم را دربودجة ِی وزارتخانه ها و سازمان هاِی منظور نماِید .
تبصره : بودجه طرح هاِی عمومِی تبلِیغات هرساله در زمان مقرر توسط وزارت فرهنگ و ارشاد تهِیه و پس از تصوِیب شوراِی عالِی سِیاستگذارِی دولت در اختِیار دبِیرخانه شوراِی عالِی قرار مِی گِیرد.
2- كلِیه وزارتخانه ها موظفند 1درصد از كل بودجة ِی مربوط به پروژه هاِی خود را در جهت تبلِیغات و توجِیه پروژه در اختِیار روابط عمومِی قرار دهند.
تبصره : تقلِیل مِیزان فوق در صورت تصوِیب شوراِی عالِی سِیاستگذارِی امكان پذِیر خواهد بود .
"بازرگانی"مجموعه فعالیتهایی را در بر می گیرد که کالاها و مواد اولیه مورد نیاز خانوارها، واحدهای تولیدی و دولت را از مبادی عرضه به مراکز تقاضا و مصرف و یا مراکز نگهداری و ذخیره سازی منتقل می نماید. رفع کمبودهای داخلی و کاهش فشارهای تورمی از طریق تهیه کالا و توزیع عادلانه آن و تنظیم بازار کالاهای اساسی، توسعه و بهبود صادرات و حمایت از تولیدکنندگان و اعمال نظارت دولت بر این فعالیتها قلمرو اصلی وظایف بخش بازرگانی را تشکیل می دهد.