موضوع تفاوت حسابهای جاری ُ پس انداز و سپرده های سرمایه گذاری از چند حوزه قابل بررسی می باشد که سعی میکنم به برخی از این تفاوتها بپردازم

اولین و شاید مهمترین تفاوت این حسابها این است که حسابهای جاری و قرض الحسنه پس انداز  وقتی از سوی صاحبان آنها به بانک واگذار میشود بانک مالک وجوه میشود و به نوعی انتقال مالکیت صورت میپذیرد بنابراین این رابطه از منظر بانکداری اسلامی رابطه قرض الحسنه میباشد در این رابطه بانک مکلف و موظف است بنا بر قانون و تعریف قرض عمل نماید یعنی باید اصل پول مشتری را در هر حالتی به مشتری مسترد نماید اما در سپرده های سرمایه گذاری اعم از کوتاه مدت یا بلند مدت رابطه بانک و مشتری وکیل و موکل است یعنی بانک وکیل مشتری است که با وجوه مشتری سرمایه گذاری نموده و نهایتا از منافع بدست آمده از این سرمایه گذاری به مشتری هم سود پرداخت نماید بنابراین در این رابطه اگر چنانچه واقعا بانک نتواند سودآور باشد و یا ورشکست گردد بانک در برابر این دسته از مشتریان تعهد به بازپرداخت اصل وجه را ندارد البته نحوه تسهیم و تعیین درآمدهای بدست آمده از سرمایه گذاریهای بانک بین سپرده گذاران و بانک بر اساس محاسباتی انجام میشود که قبلا در بحث درآمدهای مشاع به آن پرداخته ام.

یکی دیگر از این تفاوتها این است که حسابهای جاری و قرض الحسنه جز منابع ارزان قیمت طبقه بندی میشوند اما سپرده های سرمایه گذاری جز منابع گران قیمت هستند زیرا این منابع هم  هزینه مستقیم و هم هزینه غیر مستقیم  برای بانکها تحمیل مینمایند